25-O BANA AİT

147 14 0
                                    


Umarım Wattpad ile ilgili sorun bir an önce çözülür yoksa birçok yazara ve okuyuculara yazık olacak.
Wattpad zararlı bir uygulama değildir.
Aksine yalnızlığı ve sessizliği seven kişiler için gayet güzel ve rahatlatıcı bir uygulamadır.
Kendimden biliyorum!





KARACA' DAN

Sürekli bir bela'nın içinde olmaktan yoruldum artık.

Bir tarafımda zaten annemin hayatında yaptığı en büyük hatayla uğraşıyordum, şimdi ise sevgilimin hayatında yaptığı en büyük hatayla uğraşmak zorundaydım.

Masada oturan kişilerin hepsinin gözü yan masadaydı.

Karşımızda iki kadın vardı ama gözlerinde saf nefret ve öfke yer edinmişti.

Biri ben ve Mir'in birleşmiş eline, diğeri ise Alpere bakıyordu.

Alper bu işin neresinde bilmiyorum o yüzden mir'e dönüp,
"Öbür kadın neden alpere öyle bakıyor" dedim.

Oda artık bıkmış olacak ki ağzının içinde bir küfür mırıldanıp derin bir nefes alarak bana döndü, "oda Alperin sevgilisiydi" dediğinde ağzımdan bir hayret nidası kaçtı.

Resmen iki arkadaş, görevi iki arkadaş üzerinden yürütmüştü.

Her ne kadar görev için de olsa (ki ne görevi olduğunu bilmiyorum hâlâ) kadınları böyle kullanmaları alçaklıktan başka bir şey değildi.

Mir'e öfke dolu bir bakış attığımda elimi elinden çektim hızla.

Mir, "karaca" dedi bana yaklaşarak ama kendimi geri çekip konuşmak istemediğimi belli ettim.

Dirseklerini masaya yaslayıp başını ellerinin arasına alarak şakaklarını ovmaya başladı.

Umrumda değildi, onun bu tavrı yüzünden durduk yere düşman kazanmıştım.

𝗞𝗮𝗱ı𝗻ı 𝘆𝗼𝗹𝗱𝘂ğ𝘂𝗻 𝗶ç𝗶𝗻 𝗼𝗹𝗺𝗮𝘀ı𝗻 𝗸𝗮𝗿𝗮𝗰𝗮!

Nerden bilebilirim görev olduğunu, beni aldatıyor sanmıştım.

Mir bana nişanın bittiğini anlatmıştı evde olduğum süreçte, ayrıca görev de başarılı geçmiş ama yine de bu kadını kendinden uzak tutabilecek gibi değildi.

Masada bir kahkaha sesi yükselince kafamı çevirip hunharca gülen kişiye baktım.

Tabiki karandı!

Ona ters bakışlarımı yolladığımda ağzına hayali bir fermuar çekip dudaklarını birbirine bastırdı ama şuan mir ile aramızın bozulmasına seviniyor gibiydi.

Uraz'ın da ondan bir farkı yoktu dudaklarını birbirine bastırmış gülmemek için kendini sıkıyordu.

Bu sefer ona ters bakış attığımda ellerini havaya kaldırıp teslim olur gibi bir hareket yaptı.

"Önünüze dönüp, yemeğinizi yiyin" diye mir masadakileri uyarıp odak noktasını dağıtmaya çalıştı ve başardı da, herkes gelen yemeklerine dönüp geceye devam etmeye başladı.

Ben ve duru hariç!

Kadının bakışlarından anlamış olacak ki bütün keyfi kaçmıştı.

Arkadaşım Alper den baya hoşlanıyor olmalıydı.

Bula bula tehlikeli iki arkadaşı bulmuştuk sanki hayatımız yeterince sakinmiş gibi, bizde ki de ancak böyle bir şey olurdu zaten.

Alper de duruya sık sık bakıp tepkisini ölçmeye çalışıyordu.

ZAMANA KARŞI 1.SERİ (KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin