2 HAFTA SONRA
KARACA'DAN
çᴏᴋ ꜱᴇᴠᴅᴜğᴜᴍᴇ ᴅᴇğɪʟ ʙɪʟᴍᴇᴍᴇɴᴇ ʏᴀɴᴀʀᴜᴍ
ꜱᴇɴɪ ɢöʀᴅᴜğᴜᴍ ʜᴇʀɢüɴ ɪçᴛᴇɴ ɪçᴇ ᴋᴀɴᴀʀᴜᴍ
ᴋᴀʀᴀ ɢöᴢʟᴇʀᴜɴ ʙᴇɴɪ ɴᴀꜱıʟ ʏᴀᴋᴛɪ ꜱᴇᴠᴅᴜğᴜᴍ
ʜᴀʟʟᴀʀᴜᴍᴅᴀɴ ʙᴇʟʟɪᴅᴜʀ ꜱᴇɴɪ ɴᴇ çᴏᴋ ꜱᴇᴠᴅᴜğᴜᴍ
Sesi titriyordu şimdi, o kim bilmiyorum ama kendimi hissetiğimden beri gelip ya benimle konuşuyor yada şarkı söylüyordu bana.
ʏüᴋꜱᴇᴋ ᴅᴀğʟᴀʀᴀ ᴅᴏğʀɪ ʜᴀʏᴋɪʀꜱᴀᴍ ꜱᴇᴠᴅᴜğᴜᴍɪ
ʙᴇʟᴋɪ ᴅᴀğʟᴀʀ ᴀɴʟᴀʀᴅɪ ɴᴀꜱɪʟ öᴢʟᴇᴅᴜğᴜᴍɪ
ʙᴜʟᴜᴛ ɢɪʙɪ ʜɪꜱʟᴇʀᴜᴍ ꜱᴀᴠʀᴜʟᴅɪ ʏüʀᴇğᴜɴᴇ
ʏᴀğᴍᴜʀ ᴏʟᴜʀ ʏᴀğᴀʀᴅᴜᴍ ᴏ ᴜᴢᴜɴ ꜱᴀçʟᴀʀᴜɴᴇ
Saçlarımda sanki cama dokunurmuş gibi dokunan eller hissettim.
Bu adamın kim olduğunu bilmiyordum.
Ama yanık söylediği şarkılardan, hasret dolu sözlerinden beni seven biri olmalı.
Hergun yanıma geliyordu.
Onu duyup, hissediyorum ama ne gözlerimi açabiliyordum ne de hareket edebiliyordum.
Yine ne oldu bana anlamadım!
ᴀğᴀçʟᴀʀ çɪçᴇᴋ ᴀçᴛɪ ᴋış ʙɪᴛᴛɪ ʙᴀʜᴀʀ ᴏʟᴅɪ
ꜱᴇᴠᴅᴀᴍᴜᴢ ʙɪʀ ꜰɪᴅᴀɴᴅɪ çɪçᴇᴋ ᴀçᴍᴀᴅɪ ꜱᴏʟᴅɪ
ᴅᴀʟᴅᴀᴋɪ ʏᴀᴘʀᴀᴋ ɢɪʙɪ ᴋᴜʀᴜᴅᴜᴍ ᴅᴜşᴛᴜᴍ ʏᴇʀᴇ
ꜱᴇᴠᴅᴜğᴜᴍ ʙᴀᴋᴀᴍᴀᴅıᴍ ɢöᴢʟᴇʀᴜɴᴇ ʙɪ' ᴋᴇʀᴇ
Parmakları göz kapaklarıma değdi, sanki açmak ister gibi.
Kim di bu adam.
Gelen kişiler oluyordu ama bu adamı tanımıyordum ben.
Karan, beren,duru, ferman baba hepsi geliyordu hergun yanıma ama bu kimdi bilmiyorum.
"Karaca"dedi sesi hala titriyordu.
Neden bilmiyorum ama onun sesi titreyince benimde kalbim titriyordu.
"Uyan artık, sen bilmezsin ama ben sabırsız biriyim, daha ne kadar o zifiri gözlerden mahrum edeceksin beni" dedi sitem eder gibi.
İstiyordum hemde deli gibi şuan gözlerimi açmak onu görmek istiyordum.
Kimsin sen!
"Karaca, gönlümün baharı, kalbimin hükümdarı"
Ellerimde eller hissettim, sonra sıcak dudaklar.
"Seni özledim, sende beni özlermisin?"dediği zaman elime düşen bir damladan ağladığını anladım.
"Sesini duymak istiyorum, sende istermisin?" Dedi ellerimin üstündeki dudaklar titrerken.
Canım neden yanıyordu.
Kendimi zorladım, açmak istedim gözlerimi ama olmuyordu.
Lanet olsun!
"Aç artık gözlerini senden yeterince ayrı kaldım ben, daha fazla yapamam." Ve bir kaç damla daha.
"Gitmezsin dimi karaca, sende beni bırakıp gitmezsin. Gitme, ben benden gitme diye herşeyimi feda ederim ama sende gitmemek için çabala olur mu? Sende benden gitme!" Diyince kendimi daha çok kastım.
Konuşamıyorum ama elimi tutan eline parmağımı kıbırdatıp dokundum.
Elimin üstündeki eli buz kesti!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANA KARŞI 1.SERİ (KİTAP OLDU)
Ação"Söylesene neden hiç doğum gününü kutlamıyorsun?" Dedi yalancı bir şaşkınlıkla. "Kes sesini!"dedim. "Çünkü annen 7.yaş doğum günün de öldü" dedi acımasız bir şekilde Onun ağzından çıkan bu sözler ile herkesin saşkın bakışları bana döndü. "Abla" ded...
