2 SENE SONRA
YAZARDAN
"Şüphen olmasın, senden başka birini sevecek kalbim yok"
Karaca son 2 senedir olduğu gibi yine karşısına bakıyordu.
Kolunda serum varken bakışları baygın bir şekilde karşısında ki tabloda'ydı.
Ne zaman bu serumu taksa kendinden geçiyor ve parmağını bile kıbırdatamayacak hale geliyordu.
Gözleri 2 senedir olduğu gibi yine tabloya bakarken gözyaşlarını serbest bıraktı.
Zira o tabloda 2 senedir hasretinden onu kavuran gözler vardı.
Gri gözler...
"Bu gece son Mir" diye fısıldadı dermansız bir şekilde.
"Bu geceden sonra kurtuluyorum buradan" diye devam etti.
Evet Karaca'nın son gecesiydi kaldığı yerde, saat 00.00 da mahkûmiyeti bitiyordu.
Son 2 senedir bir klinikte tek başına kalıyordu...
Onu ayakta tutan şey ise şu kolunda ki ve içinde onlarca ilaç bulunan serumdu.
"Beni hissediyor musun?" Diye sordu tablonun tamamını kaplayan gri gözlere.
"Ben seni hissediyorum" dedi sesi gittikçe kısılırken.
Evet onu hissediyordu, zaten hayatta olmasının sebebi tamamen buydu.
"Sen gittikten sonra kimse beni sevmedi" dediğinde yıllardır yine sadece gri gözlere içini dökmeye başladı.
Aklına ailesi tarafından yaşadıkları gelince içi kan ağladıkça ağzına geldi kırmızı olan sıvı.
Elinin tersiyle ağzını zorla sildiginde kan yanağına kadar bulaşmıştı.
"Gördün mü? Ailem beni nasıl tek başıma bırakıp, bu odaya kapattı" dedi ağlayarak.
"Meğer beni tek seven kişi senmişsin, senden sonra tek başıma kaldım ve bu dünyada ki en boktan şey bu" diye devam etti.
"Abim bile bana acımadı" diye fısıldadı.
Gözleri gri gözlerin her bir zerresinde dolaştı ama neredeydi ona Aşkla bakan gözler.
Bu gözler bile artık ona yabancı gelmeye başlıyordu.
"Ya Bana geri dön ya da seni bulmama izin ver" dediğinde derin bir nefes alıp gözlerini kapattı.
Anılar yine onu önce derin bir karanlığa çekti, sonra aralarında hapsedip boğmaya başladı.
Karaca, zaman algısını bile kaybetmeye başlamıştı.
Mir gittikten sonra toparlanamamış ve berbat bir halde bu yere düşmüştü.
Canını yakan şey buraya düşecek kadar delirmesi değil di, canını yakan şey o istemeden ailesinin onu buraya yerleştirmesiydi.
Mir gittikten sonra 4 ay boyunca onu her yerde aramıştı ama hiç bir iz bulamamıştı.
4 ayın sonunda bir video eline verildi.
Ne olduğunu bilmeden, belki Mirden gelmistir diye açmıştı ailesi ile beraber ama video Mir den değil, onu elinde tutan kişilerden gelmişti.
Videoda gördükleri ise sadece kan, vahşet ve acıydı.
Şüphesiz hepsi Mir üzerinde deneniyordu.
Karaca ilk aldığı videoda aklını kaybetmenin eşiğine gelmişti zira gelinmeyecek gibi değildi.
Sevdiği adamın işkence videoları vardı içinde.
Kafasına bağladıkları kablolar ve verilen elektrik, vücudunu kesen bıçaklar, pense ile sökülen tırnaklar, kırbaç izleri ile dolu olan sırtı ve kalın bir iple boğmaya çalıştıkları boynu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANA KARŞI 1.SERİ (KİTAP OLDU)
Ação"Söylesene neden hiç doğum gününü kutlamıyorsun?" Dedi yalancı bir şaşkınlıkla. "Kes sesini!"dedim. "Çünkü annen 7.yaş doğum günün de öldü" dedi acımasız bir şekilde Onun ağzından çıkan bu sözler ile herkesin saşkın bakışları bana döndü. "Abla" ded...
