THE MONTECRISTO (ON GOING)

KABANATA 13

———

Agad kong pinatay ang tawag namin ni Ace nang sabihin niya 'yon. Dali-dali akong tumakbo palabas at pumunta sa unit ni Rheena.

"Chad? Gabing-gabi na, ah?" Bungad sa 'kin ni Jen nang makita niya 'ko. "Tulog na si Ayi. Why are you so worried? Don't you trust us?"

I shook my head. "My friend saw Reed around. I'm just worried... I'm sorry." Sagot ko rito, "Pero... okay lang ba si Ayi?"

She nodded. "She is. Earlier, she was telling us about her... you know. Hindi pa rin kasi alam ng parents niya, kaya 'yon, tumatawag pa rin para mang hingi ng p– pera..."

Kumunot ang noo ko. Galit na galit ako noong malaman kong may sakit si Ayi at hindi niya sinasabi sa akin. Feeling ko tuloy ay parang ibang tao Ako para sa kanya, Pero... ang sarili pala niyang magulang ay walang ka alam-alam sa mga bagay na nangyayari sa anak nila.

"She wants to keep you, Chad.." Dagdag ni Jen, "I don't know if I am allowed to tell you this but... our friend cannot afford to lose someone as good as you."

"I cannot lose your friend, Jen. Tuwing naiisip kong may sakit siya, parang gusto kong sumunod agad..." I lowered my voice, "Mahal na mahal ko 'yon, eh"

"Mahal ka rin naman niya, Chad." Mahina rin nitong sagot, "Buong oras na magka kasama kami, ikaw ang bukang bibig niya. Kesyo hindi mo raw siya hinahayaang magutom at kung ano ano pa..."

I tried to stop myself from crying again. Umalis na si Jen doon at iniwan ako sa harap ng elevator. Napa hawak ako sa dibdib ko dahil sa hindi malamang dahilan. Sobrang bigat, sobrang hirap, sobra sobra ang sakit na nasa puso ko.

Pag uwi ko ay agad kong inayos ang kwarto ni Ayi. Ilang linggo na lang at may pasok na naman ako, hindi ko na naman siya oras oras mababantayan. Hindi ko naman siya maiiwan kila Ate Jasmin dahil may trabaho ang mga 'yon.

"I've heard about her..."

Agad akong napalingon nang marinig ang pamilyar na boses na 'yon.

"Ano ang ginawa mo rito?!" I asked him immediately, "Who the fuck allowed you to enter my unit?!"

He smirked, "I allowed myself" he chuckled, "Come on, Chad. I know how much that hurt... seeing the woman you love suffer in pain because of her sickness, but I have an offer..." Ngumiti ito sa akin bago tapikin ang balikat ko.

Offer. "What?"

"Give me back my Ricia, then we will fly to America, ipapa gamot ko siya... Gagawin ko ang lahat to extend her life—"

"The answer is no. You can leave now." Agad kong putol sa mga sasabihin nito dahil alam ko na agad ang mga kasunod noon, "Kaya kong gastusan si Ayi, kahit maubos pa ang pera ko!"

"But my money—"

"Money from what, Reed? Galing sa kababuyan mo? Kababuyan niyo ni Cassian?!" I grïtted my teeth, "No, fucker! Your dirty money will not save my girlfriend's life!"

Agad tumama ang kamao niya sa mukha ko kaya ako natumba sa sahig. Mabuti at hindi 'yon gaanong malakas dahil may lakas pa 'ko para harapin siya.

"You'll see, Reed. Puwede kang mag tapang tapangan ngayon, puwede mo 'kong kayan kayanan ngayon..." Kinwelyuhan ko ito, "But once I graduated from law school, you'll beg for me, mag mamaka-awa kang iligtas kita sa tiyak na kamatayan mo!"

"Hindi mo kaya, Chad..." He teased in a low voice, "You cannot do that. I'm still your brother — oh, 'di nga pala kita kapatid... kasi... adopted ka" pang asar itong tumawa bago kumawala sa hawak ko. "Fucktard. You and your so called love for that woman. Nagiging gago ka! Wala 'yang kahihinatnan! She'll be dead anytime soon though—"

Muli ay hindi ko na ito pinatapos. My fist touches his face once more, hard one this time. Gusto kong durugin ang mukha niya pero wala akong lakas na tulad sa kaniya.

"Bawiin mo 'yang sinabi mo!" I yelled, "Fuck! She'll not... no! Fuck you! Kahit kelan ay hindi... hindi 'yan magiging totoo!" My jaw clenched together with my fist, "Uunahin kita, Reed. Ako mismo ang mag uupo sa 'yo sa kamatayan mo. Remember my name, remember where I grow, tandaan mo kung kanino ako nakilala. From a family of Montecristo, ako mismo ang tatapos sa lahat ng kagaguhan niyo." Madiin kong sabi rito.

He just laugh, "Sino ka sa tingin mo? You're just adopted weak boy who cannot fight for the life of the woman he love, wala ka na ngang pera, mawawala pa ang babaeng mahal mo."

Like what he did, I chuckled to tease him too. "I am Chad, A product of Montecristo. And I will be the last Montecristo that will put the Law in my hands!"

Matapos 'yon ay umalis na siyang may galit sa akin. Months or nearly years after that thing happened, hindi na siya nag pakita sa akin ulit, nabalitaan kong pinaalis siya nila Mommy. Ang akala ba niya matatakasan niya ang batas? Puwes, hindi sa 'kin.

"Madrigal, Amoricia Yvi Istrella G. Magna Cum Laude"

Everyone clapped when Ayi's name was called. Wala rito ang parents niya kaya si Ate Jasmin ang kasama niya. Nang makababa nang stage ay agad siyang niyakap isa isa ng mga kaibigan niya.

"Finally! Exam na lang tapos pasado ka na!" Celeste, via videocall, giggled.

"True! Saang bansa mo gusto pumunta? My treat!" Sabi naman ni Bry, "Oh, Chad, ikaw? 'Di mo ba ic- congratulate ang girlfriend mo?" Humarap ito sa akin pero nginitian ko lang.

Mamaya, mas maganda ang congratulations ko. Napa tawa ako sa sariling pag iisip.

"Oo nga! 'Di ba noon sabi mo puwede mo na 'ko i- kiss pag graduate na 'ko!" Ayi pouted, "O, baka naman gusto mo tayong dalawa lang?" Ngumisi ito bago kinurot ang tagiliran ko, "Ikaw, ah!"

Natawa rin ako dahil doon. "Congratulations, my love..." Bulong ko rito nang maka layo ang mga kaybigan niya, "What do you want?"

She giggled, "Kiss mo, Attorney" muli ay mahina itong tumawa. "Joke lang. Kain tayo, saan mo gusto? My treat—"

"No, my treat. Saan mo gusto?" Muli ay tanong ko rito. But instead of answering me, she tiptoed and reached me so that she can kiss me at my lips. "Ayi naman..."

She pouted, "Don't you like my kiss, Chad?" Biglang namula ang mukha nito, "Hindi mo na... hindi mo na ba 'ko mahal?"

Nang maka sakay kami sa sasakyan ko ay agad siyang lumapit ulit sa akin.

"Ano, Chad Hindi mo na ba 'ko mahal?" Ngumuso ito ulit. "Parang kiss lang, eh!"

I smirked before leaning forward and awarding her a small soft kiss on her lips. That was just a peck, pero nang makita ko ang mukha niyang pulang pula, akala mo ay hindi mabilisang halik ang binigay.

"So..." Panimula nito nang dumilat siya, "I am now allowed to kiss you anytime I want?"

"Even anywhere, honey" I answered, smiling.

end