18. Solmuş Bir Çiçek...

115 8 0
                                    

Selamün aleyküm portakallı keklerimmm🌸
Biraz geç geldi bölüm biliyorum ama bayram çok yoğun geçti. Kusura bakmayın lütfen...
Öncelikle bayramınızı enişten dileklerimle kutluyorum hsjsnsjs

Şimdi hiç uzatmadan bölümle baş başa bırakıyorum ve iyi okumalar diliyorum hepinize 💫🖤💫

Şimdi o gözlerde,
Vakitsiz yağan yağmurlar var,
Hasat mevsimi bitmiş bahçelere
Sağnak sağnak yağacaklar,
Belki gönlünde gökkuşağı açacak
Ama, altından çocuklar geçmeyecekler.
Su yerine zehir akacak ırmaklarından,
Hiç kimse içmeyecek...

Ahmet Muhip Dıranas

Sahra gitmişti.
Yine...

Onun gittiğinin ertesi gününden itibaren her gün eziyet gibi geçmişti benim için.

Ne yapacağımı, bununla nasıl başa çıkacağımı bilmez bir haldeydim.
Kendime o kadar öfke doluydum ki günün neredeyse her anında kendime sövüyordum.

Suçu bile olmadığı hâlde Sahra'ya yüklenip onu kırmakla büyük bir eşeklik yaptığımı biliyordum.
Çok büyük bir hata yapmıştım.

Onun ne zaman geleceğini Ayça'ya soramadığım için de iyice gerilmiştim.

Tayinini buraya aldırmamış olsaydı, buradan yine gidecek diye ödüm kopardı. Şimdi ya gidip tayin işini iptal ederse diye korkumdan şaşkın bir halde araştırmaya başlamıştım.

Allah'tan tayin işlemleri için verilen süre sona ermişti. Yani Sahra istemese bile burada kalıyordu. Bu bir nebze de olsa içimi ferahlatıyordu ancak aklıma yine bakışları geliyor ve o artık burada kalsa bile bana küs kalıp yüzüme bakmayacak diye çok korkuyordum.

Yine uzanmış, düşünceler içindeyken yanıma gelip muzır bir şekilde gülen Ayça'ya anlamaz gözlerle baktım. Göz devirdim.

Neye gülüyor yine bu manyak?

"Ne gülüyorsun Ayça, delirdin mi sonunda?"

Bıkkın bir şekilde konuşamama hiç takılmadan sakince gülüşünü sildi. Şimdi yüzünde bir hüzün dolaşıyordu.

Ne olmuştu birden?

"Sahra'yı düşünüyorsun değil mi abi?"

Gözlerimi kocaman açıp bakmamak için büyük bir çaba göstermek zorunda kaldım.

Bu bücür nereden biliyordu Allah aşkına?

"Ne diyorsun Ayça?" Dedim anlamazlıktan gelerek.

"Gayet açık değil mi abicim? Sahra'yı düşünüyorsun! O gittiğinden beri böylesin sen. Keyfin yok, düşüncelisin, sinirlisin, ha bir de gerginsin! Abi... Ne oldu size? Ne geçti sizin aranızda?"

"Yok bir şey Ayça. Sen düşünme bunları.  Beni yalnız bırakır mısın? Yorgunum dinleneceğim biraz."

Kestirip atmak istedim ama o pes edecekmiş gibi durmuyordu.

"Dinlen tamam ama önce ne halt ettiğini anlat!"

"Ne biçim konuşuyorsun kızım sen?"

Göz devirdi.

"Abi şu an konumuz benim nasıl konuştuğum mu sence? Hastaneye geldiğinde sen onun yüzüne bile bakmadın. Sonra o buraya geldiğinde o da seninkine bakmadı. Bir şey yapmışsın!"

SAHRA: (Gizli Sevdam)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin