HELLO BİZ GELDİK. 😍 BİR ÇOĞUNUZ BİLİYORDUR AMA BEN YİNEDE SÖYLEYEYİM İSTEDİM. PUKKA YAYINEVİ ARACILIĞI İLE KİTAP OLUYORUZ. 😍❤️😘 ARTIK RAFLARINIZDA YER AÇARSINIZ BİZE DİYE DÜŞÜNÜYORUM. ❤️
SAYFALARIN ARASINDA GEZİNECEĞİZ, SATIRLARIN ALTINI ÇİZECEĞİZ, RENKLİ POSTİTLER KULLANACAĞIZ. HAZIR MISINIZ 😍
SİZİ ÇOK SEVİYORUM, BURADA BANA YORUMLARIYLA, OYLARIYLE, YAPTIKLARI EDİTLER VE ÖNERİLER İLE DESTEK VEREN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. BİRLİKTE AĞLADIK BİRLİKTE GÜLDÜK VE ARTIK KİTAPLARDA BULUŞACAĞIZ. 🥺❤️ BEKLEYİN BİZİ GELİYORUZ. 😘
O ZAMAN YILDIZA BASTIYSAK, YORUMLARI HAZIRLADIYSAK BAŞLIYORUZ. 😍❤️😘
NOT:NEDEN BÜYÜK YAZDIM BENDE BİLMİYORUM.
SON BİR KEZ OKUMA YAPAMADIM, SORUNLAR VARSA AFFOLA 🥰
İYİ OKUMALAR...
...
Hepimizin içinde bir mezarlık vardı, neyi gömdüğümüzü çoğu zaman unuttuğumuz bir mezarlık.
Bu mezarlıkta unutmak istediğimiz acı verici anılar, hatırlayınca hüzünlendiren mutlu anılar vardı. İnsan sadece acı verici anılarını gömmezdi, bazen mutlu anılar da bu mezarlığa gömülürdü.
Hepimizin sağır olduğu sesler vardı. Yüreğimizden gelen ama bizim ihtimal vermediğimiz o iç sesimiz. İnsan hiç bir şeyi bilmediğini zanneder de aslında her şeyi bilirdi, iç görü bana göre gerçekti.
Kalbimde bir yerlerde Hakan’a haksızlık yaptığımı biliyordum. Hakan bile isteye beni yarı yolda bırakmamıştı, şansı olsa döner gelirdi ya da verebilecek olsaydı mutlaka haber verirdi. Hayat bazen bize hiç bir seçenek bırakmaz ve tek bir yolda yürümemiz için ısrarcı olurdu Hakan’ın durumu da aslında tam olarak buydu.
Hakan’ın evinden ve olaylardan uzaklaşıp kendi köşeme çekildiğimde kafamı biraz daha toparlayabilmiştim. Çektiğim hiç bir acıyı geri alamazdım fakat suçlayacağım kişi Hakan mıydı yoksa kaderin kendisi mi bilmiyordum.
Onu öldü gösterecek kadar büyük bir görev verilmesi, benden ve ailesinden saklanması eminim ki Hakan’ın tercih ettiği bir konu değildi. Hakan kendisine bir seçim hakkı tanınmadığını söylemişti fakat tanınsa ben bu görevi kabul etmiyorum diyemezdi.
Hakan yeni tanıştığımız zaman bana kalbindeki sevdadan yani vatan aşkından bahsetmişti. Kalbinde başka bir sevdaya yer olmadığını söyleyerek aslında vatan aşkının ne kadar büyük olduğunu da dile getirmişti. Ben onun sevdasına sadık kalışını sevmemiş miydim? Hakan bu sevdasından dönse benim sevdiğim adam ile aynı adam olur muydu?
Ben onun korkusuz bakan gözlerini, sevda ile atan tutkulu kalbini, sağlam basan adımlarını sevmemiş miydim?
Tam iki haftadır aklımda dönüp duran konu buydu. Hakan’ı öldü sanırken çok büyük sınavlardan geçmiştim ama bunların suçlusu Hakan’ın yokluğu muydu yoksa üvey babamın şerefsiz bir adam olmasından mıydı bilemiyordum. Eğer Hakan’ı tanımıyor olsaydım üvey babam yine bir şekilde, farklı senaryolar da bana bu işkenceleri yapabilirdi.
Hakan çocuklarıma anlattığım gibi süper kahraman değildi her şeye gücü yetmezdi.
Günlerdir yaşadığım içsel savaşım bitmiş olayları kabul etmeye başlamıştım. Artık önemli olan bundan sonra ne olacağıydı.
Hakan’ın yaşadıklarını, görevini ve bundan sonra ne olacağını artık öğrenmem gerekiyordu.
12 gün önce…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGESİZ
General Fiction"Benim adım yok Narin, gölgem yok, ayak izim yok." dedi umutsuzca. "Olsun!" dedim omuz silkerek. Onun aksine umarsız çıkıyordu sesim. "Adını dilim zikretmese de kalbim senin adınla çarpar..." dedim üzerine basa basa "Olmasın ayak izin ben kokundan...
