GÖLGESİZ

BÖLÜM 16

Hello biz geldik 😍 1 gün erken geldiğim için çok yorumu ve yıldızı hak ettim bence. Upuzun bir bölüm oldu. Gölgesiz asıl şimdi başlıyor.

Sizden minik bir ricam var. Bölüm sonuna bırakacağım linkten beni takip eder misiniz? Twitter hesabınız varsa #gölgesiz ile twit atarsanız twitlerinizi de seve seve okurum 🥺 çok güzel büyüyoruz, daha da büyümemiş için sizin desteğinize ihtiyacım var, şimdiden teşekkür ederim iyiki varsınız. 🥰😘❤️

...

Neyi düşünsem, seni düşünüyorum.
Neyi görsem, seni görüyorum.

...

İnsanın korktuğu mu başına geliyordu yoksa başına geleceği hissettiği için mi korkuyordu? Bende bu sorunun cevabı yoktu. Hakan sabah yüzüme bile bakmadan evden çıkmış, aramalarına ve mesajlarıma cevap vermemişti.

Dün ki yakınlaşmamızdan sonra aramızda herhangi bir soğukluk olmamıştı. Şuan bu tavrı nedendi çözemiyordum. Hakan'ın nereye gittiği meçhulken, Nurten teyze komşusuna kışlık hazırlamaya gitmişti. Bizde Hilal ile film gecesi yapmaya karar vermiştik.

Göz ucuyla, çekirdek çitleyerek heyecanla film izleyen Hilal'e baktım. Hakan benim aramalarımı açmıyordu ama belki onunkini açardı, yani inşallah açardı. "Hakan'ı arar mısın?" dedim damdan düşer gibi.

Hilal ağzında çekirdek ile kala kalırken şaşkın gözlerini gözlerimden çekemedi, biraz kendini toplayınca "Abimi neden arıyorum?" diye sordu şaşkınlığını sürdürerek. Bende en az onun kadar şaşkındım, böyle damdan düşercesine konuya girmek istememiştim ama o kadar sıkışmış hissediyordum ki kendimi bir an önce olsun bitsin istiyordum. Başına bir şey mi gelmişti, benden mi sıkılmıştı, telefonunu bir yerde mi unutmuştu? Hangi ihtimali düşünmem gerektiğine bir türlü karar veremiyordum, seçenekleri yok etmem gerekiyordu.

'Dakikam bitmiş Eren' arayacağım.' gibi bir bahane bularak telefonunu kendim alabilir ve Hakan'ın Hilal'in aramasına cevap verip vermeyeceğine bakabilirdim ancak bu tabi ki o an aklıma gelmemişti. Toparlamak umuduyla "Canım karamelli çikolata çekti, gelirken alır mı diyecektim." dedim mırıltıyla.

"Ayy bende bir an kavgasız ortamdan sıkıldın abimi arayıp kavga edeceksin sandım." dedi kahkaha atarak.

Gülümsemeye çalıştım ancak yapmacık durduğuna neredeyse emindim, aşırı gergindim. Belli etmemeye çalışmak benim için oldukça zordu. Ecel terleri dökmek bu muydu? Ben bir an önce telefonu bana vermesini ve filmine dönmesini beklerken Hilal "Arayım Ayhan abinin çırağını getirsin ne istiyorsan, şimdi abim bir çikolata için beni mi aradınız der, uğraşamam." diye yanıtladı beni.

Sesli bir nefes verip pes etmeden önce son şansımı denemek istedim. "Benim dakikam bitti de senden arasam olur mu?" diye sordum masum bir tavırla. Resmen Hakan yüzünden hiç yapmadığım bir şeyi yapıp en yakın arkadaşıma, kardeşime yalan söylüyordum.

"Tabi canım al." dedi yanında duran telefonu uzatarak. Şifresini sorma gereği bile duymadım çünkü yıllardır aynıydı.

Ayağa kalkarken "Ben içeride arayım, filmini bölmeyeyim." dedim. Hilalin cevap vermesini bile beklemeden aceleyle salondan çıktım.