ថ្ងៃអាទិត្យ~~
រាងកាយតូចស្តើងគ្មានសម្លៀកបំពាក់ជាប់ខ្លួនមានតែស្នាម ពុម្ពធ្មេញត្រង់ស្មា ព្រមជាមួយ ស្នាមក្រហមមួយចំនួនត្រង់ក្បាលពោះ និង ភ្លៅ ។នាងគេងលក់យ៉ាងស្តូកស្តឹងលើគ្រែតែម្នាក់ឯង។ថ្ងៃអាទិត្យមិនមានកាលវិភាគរៀនផង ណាមួយលោកគ្រូដែរចាំដាស់តឿមិននៅចឹងបានដៃ គេងទាល់តែថ្ងៃត្រង់ម៉ោង១១ទើបភ្ងាក់។
" អាឡូ! តេមកធ្វើអី ៤ ៥ដងនាក៎ "
( ឯងមិនទៅពេទ្យពិនិត្យទេ រោគសើស្បែក រាលដាល់ពេញខ្លួនហើយទេដឹង? ) សុីនអុីឡែតៗតាមទូរសព្ទមក នាងបំណងតេទៅបបួលមិត្តទៅពេទ្យពិនិត្យមើល។
" ស្អីគេ ទៅពេទ្យអីគេ??"
( យីស៊ូប្រាប់ថា ខ្លួនឯងឡើងក្រហមដុំៗ ពេញខ្លួន យើងបារម្ភវ៉ើយ លឿនចុះមកយើងនៅមុខផ្ទះឯង ចាំតាំងម៉ោង១០ )
" ឆ្គួត វាគ្មានស្អីកើតឡើងទេ យូទៅវាបាត់ហើយ "
( តែយើងក៏ឃើញដែរ វាក្រហមរាល់ថ្ងៃ ឯងទៅពេទ្យល្អជាង ចុះមកយើងជូនទៅ ) មិនអីយ៉ាងម៉េចបើស្នាមបែបនេះរាល់ថ្ងៃហើយនឹង។
" យើង...យើងមិននៅផ្ទះទេ យើងកំពុងនៅផ្ទះ បងអុីវ័យ អាក៎ លោកគ្រូលី នៅផ្ទះលោកគ្រូលី ) ទៅរកផ្ទះនាងម៉េចនឹងឃើញ បើម៉ែដេញតាំងយូហើយនឹង។
( ហើយឯងទៅផ្ទះគ្រូគណិតធ្វើស្អីទាំងព្រឹក? )
" គឺ..គឺរៀនបន្ថែមនោះអី ម៉ាក់ថាពិន្ទុគណិតពិបាកយក ត្រូវមករៀននៅផ្ទះគ្រូ ឯងៗ ទៅវិញទៅ! "
( សានជឺ!? ឯងមិនបបួលយើងផង យើងមិនចេះដូចគ្នាលួចទៅរៀនបន្ថែមមិនប្រាប់គ្នាបានយ៉ាងម៉េច? ចេះចោះ! ចាំយើងទៅរកឯង send location មក )
" ស្អីគេ?? " សានជឺអោបភួយងើបខ្លួនទាំងភ្ញាក់ផ្អើល នេះមិត្តនាងមកពិតមែន??
(លឿនៗ យើងតេបបួលយីស៊ូមកដែរហើយ bye~~
" អេៗ មិនអាចមកទេៗ អេ៎ ទឺតៗ..
ចង្រៃយ៍! សានជឺជោកសក់ទាំងតប់ប្រមោល់ នាងស្រវេស្រវាចុះពីលើគ្រែ ទៅងូតទឹក រៀបចំខ្លួនយ៉ាងលឿនជាទីបំផុត។ សំណាងដែលអុីវ័យរៀបចំបន្ទប់រើសខោអាវដែររញ៉េរញ៉ៃពីម្សិលមិញដាក់បោកអស់ កុំអីនឹងនាងរៀបមិនទាន់ គឺចប់ហើយ!ព្រោះយប់មិញប្រឡាក់ពេញការ៉ូ។
