ដូចរាល់ដងអុីវ័យគឺគេងសម្លឹងរាងកាយស្រីតូចដែរកំពុងលង់លក់ពីក្បាលដល់ចុងជើង សម្លឹងតែមួយមិនគ្រប់ឡើយ ម្រាមវែងក៏ឆ្កឹះសក់ដែលធ្លាក់បាំងមុខនាងលែង។អង្អែលថ្ពាល់បន្តិច អង្អែលបបូមាត់នាងបន្តិច ប៉ះសាច់នាងផង ចុចចុងច្រមុះនាង។សកម្មភាពប៉ះថ្មមៗថើរៗ ធ្វើអោយស្រីតីចលង់លក់បានស្ងប់ជាងមុន។គេធ្វើបែបនេះជាវឿយៗរហូតដល់ម៉ោងរោទ៍ ទើបដាស់សានជឺអោយភ្ញាក់។សានជឺ បន្ទាប់ពីងើបរំលឹកមេរៀនចប់ ក៏ងូតទឹកជាមួយលោកគ្រូ។អុីវ័យជួយចងសក់អោយស្រីតូច និង រៀបចំសម្លៀកបំពាក់ត្រៀមលើពូកជាស្រេច មុននឹងចុះធ្វើម្ហូបនៅខាងក្រោម។
" យ៉ាងមិចហើយយប់មិញ គេងមិនសូវស្រួល អូនយល់សប្តិអាក្រក់រឿងអី " អុីវ័យចាប់សាច់ដាក់ចានអោយនាង ។ សួនាំព្រោះយប់មិញគេងងុយខ្ចិលសួនាំ។
" យល់សប្តិអាក្រក់ណាស់ ឃើញគ្រប់គ្នាទុកអូនចោលមិនខ្វល់ពីអូន ឃើញម៉ាក់ប៉ាបែកបាក់ ហើយរៀបការជាមួយអ្នកថ្មីចោលអូនម្នាក់ឯង ហើយបងក៏ក្បត់អូនទៀត អូនភ័យណាស់បង "ក្រមុំតូចលូកដៃក្រសោបប្រអប់ដៃលោកគ្រូអឹមនឹងថ្ពាល់ហើយប្រាប់សុបិន្តអាក្រក់របស់នាង50%ទៅទេ។ទាំងការពិតគឺវាអាក្រក់ជាងនឹង។គ្រប់គ្នាមិនត្រឹមចាកចេញនោះទេ គឺស្អប់នាង ស្រែកដៀលថានាងជាឃាតករ លូសុីងក៏តាមយកនាងទៅនៅជាមួយទៀតផង។
" វាគ្រាន់តែជាសុបិន្ត គ្រប់គ្នាអាចចាកចេញពីអូន លើកលែងបង! បងនឹងនៅក្បែរអូនរហូត កុំភ័យអី! " អុីវ័យញញឹមស្រស់អង្អែលក្បាលនាងដោយអារម្មណ៍អាណិតស្រឡាញ់ក្លែងក្លាយ។ ព្រោះតទៅសុបិននាងនឹងក្លាយជាការពិត គេនេះហើយនឹងអោយនាងរស់នៅអោយពិបាកជាងប្អូនរបស់គេដែរស្លាប់ទៅ។
នៅសាលាវិញ ប្រធានថ្នាក់ថ្ងៃនេះមកលឿនជាងរាល់ដង។តែនាងអង្គុយនៅតុសានជឺហើយសម្លឹងមើលទៅថ្នាក់ដែរទទេស្អាត ព្រោះគ្រប់គ្នាមិនទាន់មកមានតែនាងម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
" ហឹស! ពិតជាជិតខ្លាំងណាស់! " សំណើចយ៉ាងសោះកក្រោះបង្ហើបឡើងស្របពេលខួក្បាលចាក់នូវរូបភាពគ្រូសិស្សអោបថើបគ្នាម្តងហើយម្តងទៀត។នាងមិនចាប់អារម្មណ៍បានយ៉ាងម៉េចទៅ?? យីស៊ូអង្គុយធ្មឹងគិតរឿងជាយូ ថាគួនិយាយយ៉ាងម៉េចជាមួយមិត្តអោយល្អក្នុងនាមជាប្រធានថ្នាក់ ហើយក៏ជាមិត្ត។
