Tatawagan ko na sana si Aizel ng biglang may unknown number na tumawag. Balak ko sanang patayin ang tawag pero merong kung ano ang nagsasabing kailangan ko talagang sagutin yung tawag kung ayaw kong manghinayang. Kaya kahit labag sa loob ko sinagot ko ang tawag.
"Hello?"
"Good morning, Ms. Javier." Masiglang bati sa kabilang linya. Babae ang boses pero di ko alam kung kanino. Nagtry pa akong hulaan kung boses ba ito ng isa sa mga charotera kong kaibigan pero wala talaga sakanila ang kaboses ng kausap ko ngayon.
"Yes? Who's this?" I asked.
She didn't answer me instead she said something that made my eyeballs almost drop.
"Mr. Rusuello wants you to be in his office at sharp 10 am today."
Mr. Rusuello? Yung boss ko kahapon lang?
"Mr. Rusuello?" I asked with questionable tone.
"Yes, Ma'am."
I was like?! Tanggal na ako sa trabaho diba? What's the meaning of this? Is he going to forgive me and hire me again?
"Can I ask why he suddenly wants me?"
"M-ma'am?"
After a second, I realized what I have said.
"I-i mean, why he suddenly wants me to be in his office?"
"I don't know Ma'am."
"Okay. Thank you."
"No problem, Ma'am." Then she ended the call.
Huminto ako saglit at kumurap kurap ng ilang beses bago sumigaw ng napakalakas. Bigla akong nakarinig ng mga yabag na para bang nagmamadali. And after a minute I saw my Mom at my door, panting.
"What happened, anak?"
"U-uh I was j-just practicing my shout if it's still thunderous."
She just smile and stormed out of my door.
They still don't know that my Boss just fired me at my first day of work. Well, I planned to tell them about me being fired but the new secretary, I guess, called me. So instead of being negative I smile widely while looking at my reflection on the mirror and saying to myself that Mr. Rusuello will hire me again.
Tumingin ako sa orasan at nabigla ng quarter to 9 na pala. Dali-dali akong kumuha ng towel at tumakbo papuntang cr. Bara-barang pagligo ang ginawa ko dahil kung magfi-feeling singer pa ako sa banyo baka trabaho na ang lumayo saakin.
Tumingin ako sa reflection ko sa salamin kung sakto na ba ang ayos ko o hindi. Simpleng white dress na may touch of black, flats and just a simple shoulder bag that matches my outfit.
Nagpaalam na ako kay Mama na aalis na ako kahit hindi pa ako kumakain ng umagahan. Wala na rin si Kuya at mukhang nasa trabaho na rin.
Nagmadali akong maglakad hanggang sa may labasan dahil bihira lang mga taxi at trycicle na dumadaan dito sa subdivision namin.
Habang naghihintay ng taxi na masasakyan dahil kung magji-jeep pa ako for sure na male-late talaga ako dahil mahigit 20 minutes nalang ang meron ako. Hindi ko mapigilang hindi maasar dahil puro may laman ang mga taxi na dumadaan, doon nalang ako napairap sa hangin at napaisip na bakit nga ba hindi nalang ako kasing yaman ng iba na kung gustong bumili ng sasakyan makakabili agad dahil sa oras na ito kailangan ko na talaga ng sasakyan.
Tinitignan ko ang relo ko dahil bukod sa naaasar na ako sa sasakyan ay kinakabahan pa ako dahil gigipitin na talaga ako sa oras nang biglang may bumusina at huminto sa harap kong sasakyan na maganda at mukhang mamahalin talaga.
