My little flower boy | VKOOK

پارت شانزدهم

پایگاه هوایی ارتش ، سئول

_ قربان من دیگه نمیتونم توی تیم عملیات باشم ازتون خواهش می‌کنم که تجدید نظر کنید

< چطور ازم میخوای این کارو کنم ؟ تو یکی از بهترین فرماندهان بخش عملیات هستی کاپیتان کیم

با شرم سرشو پایین انداخت و ادامه داد

_ من دیگه انگیزه ای برای ادامه کارم ندارم
ترجیح میدم کنار خانواده ام باشم...

< مرد تو هنوز ۳۰ سالت هم نشده... فقط میخوام بدونم چرا درخواست استعفا دادی ؟

چه می گفت؟
درد قلبم به من اجازه کار نمیدهد ؟
که می‌خواهم کنار پسرک زخمی ام مداوایش کنم؟

_ بحران بزرگی توی زندگیم پیش اومده ، تمرکز کافی برای کار ندارم قربان

< من نمیتونم با درخواست استعفای تو موافقت کنم.
خودت میدونی ارتش استعفا نمیپذیره .
اما میتونم مدتی به تعلیق از کارت رضایت بدم. سه ماه کافیه ؟

_ ممنونم قربان

احترام نظامی ای گذاشت و از دفتر رئیسش بیرون رفت

بخاطر پسرش میخواست کنارش باشد
برای او همه کار می‌کرد

سه ماه فرصت خوبی بود.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

بوسان
گلفروشی قاصدک

_خاله جان من نگفتم حواست به دستای این پسر بی حواس من باشه ؟ ببین اخه دوباره زخمی شده

خاله اش با سینی شربت داخل گلفروشی اومد و اخمی کرد

× اخه این بچه حرف گوش نمیده که ، گفتم دستکش بپوشه!

با اخم ساختگی از پشت بغلش کرد و حین کار با گل هاش،  آروم شونه شو گاز گرفت

+ آخخ! ته چرا گاز میگیری !؟

با حرص کنار گوشش لب زد
_ مگه من نگفتم دستات نباید زخم بشه؟

لب شو آویزون کرد
+  آخه اینکه چیزی نیست
من زخمای خیلی بدتری دارم ...

بدن مرد یخ بست و پسر از حرفی که زد پشیمون شد

_ به هر حال... باید مراقب گل من باشی

آروم ازش فاصله گرفت و دوباره فیلم و جلو چشماش دید
روی صندلی ای نشست و سعی کرد خودشو آروم کنه
مرد هرازگاهی با حرفی، صدایی، حتی دیدن قطره خونی
ساکت میشد و گوشه گیر
در ذهنش غوغا بود
در قلبش جنگی به پا
نمی‌دانست چه کند

دو روز از تعلیق او گذشته بود و او هنوز هارد دوربین را به کیم بزرگ پس نداده بود

دوربینی که خیلی حرف ها برای گفتن داشت
و صحنه های دردناکی ثبت کرده بود

فلش بک
سال ۲۰۱۰

عمارت کیم ته ایل

با صدای جیغ بلندتری پاهاشو توی سینه اش جمع کرد و گوشاشو گرفت
دختری را می‌زدند تا اطلاعات بگیرند
پس از مدتی سازمان اطلاعات نفوذی ای به عمارت کیم فرستاده بود و هویت دختر لو رفته بود