Köpük (My Friend's Sister)

Siktir git

Emre

Bizimkilerle oturmuş muhabbet ediyorduk. Ali, Nazla Demeti tanıştırmak için gitmişti. Hürkan, Metin, Umut, ben ve Ömer kalmıştık.

"Oğlum bi şarkı daha mı yapsak lan? Ama böyle birini daha alalım yanımıza. Bi kız olsun millet azıcık değişiklik görsün." Umutun dediği şeyle ona baktım.

"Olabilir lan aslında. Mantıklı. Ama tutulur mu onu hiç sanmıyorum. Jordan'a baksana kaç izlenme. Çok düşük. Değmeyebilir." Hürkan katılırmışcasına başını sallıyordu.

"Lan Ali'nin kardeşiyle yapsanıza bir şarkı. Geçen kızın hesabını stalkladım, kızda bir ses var hacı. Anlatamam. Kız resmen bağımlılık yapıyor. Kitlesi de var az çok." Dediğinde Metin'e baktım.

"Sen neden bu kadar araştırdın ki kızı şimdi?" Ömer, tercümanım olduğun için minnettarım.

"Abi Ali'nin kardeşi olduğunu bilmiyordum ilk gördüğümde. Kuzeni falan sanıyordum ne bileyim. Allah var şimdi taş gibi kız. İnsanın bi stalklayası geliyor. Ali'nin kardeşi olmasa yazıyorum şuraya düşürmüştüm kızı."

"Siktir lan." Dediğimde bana dönmüşlerdi. Ortam sessizleşti.

"Hayır usta. Hangi elit aile kızı sana bana bakar ki? Bahse girerim o kız keko falan seviyordur hatta." Dereyi görmeden paçayı sıvayıp direkt içine atlamıştım.

"Neden bakmasın ki abi? Sana da bakar bana da bakar. Var mısın iddiasına?"

///////////

Naz

"Bende çok memnun oldum Demet. Yaz boyu buradayım sık sık görüşürüz umarım." Dediğimde ufak bir kucaklaşma yaptık.

"Bende çok memnun oldum. Düşündüğümden çok daha iyi biri çıktığın için şanslıyım." Dediğinde bir yandan da arkadan taksi kolluyordu.

"Hayır hayır, abim seni evine bıraksın. Ben kendim giderim. Hem yürümem lazım biraz, uzun zamandır hareketsizim." Dememle önce biraz itiraz edip sonrasında kabullendiler.

Saat 22.30 civarıydı. Yol kenarında yürüyordum. Demet gerçekten harika ve çok tatlı bir insandı. Abimin sonunda doğru insanı bulması beni mutlu etmişti. Eve doğru yürürken markete uğradım. Birkaç atıştırmalık ve yemek malzemesi alıp tekrar yürümeye başladım.

Yanımdan geçen tek tük arabaların sesleri beni tedirgin etse de eve az kaldığı için o kadar da tırsmıyordum.
Eve ulaştığımda yukarı çıktım. Anahtarla eve girdiğimde ev bomboş, karanlıktı. Odada üzerimi değiştirip mutfağa geçtim. Bir yandan da bir şarkı açtım.

'Bir ateşe attın beni- Kamuran Akkor'

Çırpma kabını çıkartıp yumurtayla şekeri çırpmaya başladım. Köpürdükten sonra diğer malzemeleri de ekleyip tekrar çırpmaya başladım.

"Diyorlar ki, sen delisin. Hiç bu kadar, sevilir mi? Değmeyecek biri için, gurur yere, serilir mi?" Harcı borcama döküp keki fırına verdim.

'Alt dudak- Hande Yener'

Bir yandan kremayı çırpıp bir yandan çikolatalı sosu hazırlıyordum. Bir süre sonra gelen kapı açılma sesiyle abimin geldiğini düşünüp şarkıyı durdurdum.

"Lan bu koku ne anasını satayım." Umutun dediği şeyle,

"Kötü mü kokuyor lan? Çok mu kötü?" Dediğimde güldüler.

"Bir şey diyeyim mi? Efsane kokuyor." Diye atıldı Hürkan. İkisinin yüzleri normalken Emre durgundu. Tepki vermeden odasına geçti. Bir problem mi olmuştu, ya da bana anlatmak istemediği bir şey.