Άλλη μια νύχτα - Εγώ, ο Σιμεόνε

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Κανονικά μετά τη βραδινή σωματική καταπόνηση έπρεπε να είχε αποφύγει την άθληση, αλλά ήταν η σαββατιάτικη συνήθειά τους με τον Πάολο να γυμνάζονται για μία ώρα στο γυμναστήριο στο υπόγειο τηςπολυκατοικίας που του ανήκε.

Ένιωθε τον ιδρώτα να λούζει το κορμί του και τη θερμοκρασία του να ανεβαίνει κάθε φορά που ανακαλούσε στο μυαλό του την εικόνα της ή τον ήχο της φωνής της.

Έβγαλε μία κοφτή ανάσα καθώς σήκωνε βάρη αγκομαχώντας. Ο Πάολο κατέβηκε απο τον διάδρομο καταϊδρωμενος και ξέπνοος. Σκούπισε τον ιδρώτα με την πετσέτα και τον κοιταξε έντονα.

«Σιμεόνε, τι έχεις» τον επανέφερε ο Πάολο στην πραγματικότητα. Τον κοίταξε σαστισμένος.

«Τι; Τι έγινε;» τον ρώτησε και άφησε την μπάρα στη θέση της αποδιώχνοντας τις κραυγές ηδονής της άγνωστης από τα αυτιά του. Πήρε την πετσέτα του και την έφερε γύρω από τον λαιμό του σκουπίζοντας τα χέρια και το πρόσωπο. «Ξέρεις, δεν έχω διάθεση γιαάλλη γυμναστική. Πάμε πάνω;» ρώτησε και χωρίς να περιμένει απάντηση μάζεψε τα πράγματά του και κινήθηκε στο ασανσέρ. Ο Πάολο τον ακολούθησε. Ανέβηκαν στο ρετιρέ όπου όλος ο όροφος ήταν το διαμέρισμα του Σιμεόνε.

«Κάνω ένα ντους και έρχομαι. Πήγαινε στον ξενώνα εσύ. Βολέψου» είπε άκεφος και χάθηκε στο βάθος τουδιαμερίσματος. Δεν μπορούσε να καταλαβειγιατί εκείνη είχε φύγει έτσι! Σαν τον κλέφτη, μέσα στο ξημέρωμα. Αφήνοντάς του ενθύμιο το σκισμένο εσώρουχό της. Δεν υπήρχε περίπτωση να ειναι παντρεμένη. Θυμόταν ότι και μετά την πρώτη επαφή τους εκείνη πήγε να φύγει πανικόβλητη. "Εγώ δεν τα κάνω αυτά" του είχε πει. Επιβεβαίωνε την εικασία του ότι δεν συνήθιζε τα one night stand, ανκαι μαζί του τα είχε πάει εξαιρετικά καλά,σκέφτηκε και ρίγησε πάλι. 

Ένιωσε το καυτό νερό να τον κατακαίει, ενώ απολάμβανε το ντους του. Αυτή η γυναίκα είχε καρφωθεί στο μυαλό του και δεν ήξερε καν την αιτία που του προκαλούσε τόσο πονοκέφαλο η επίμονη επιθυμία να την ξαναδεί. Έβαλε ένα τζιν και ένα πουκάμισο και μπήκε στην κουζίνα για να φτιάξει έναν εσπρέσο. Περιμένοντας σταυρωσε σκεφτικός τα μπράτσα μπροστά του προσπαθώντας να βάλει σε μια λογική σειρά τις μπερδεμένες σκέψεις του. Το ερώτημα της αιτίας που είχε προκαλέσει την ξαφνική φυγή της τον τυραννούσε απότο πρωί που δεν την είχε βρει δίπλα του για να ξεδιψάσει την πρωινή του επιθυμία, για πρώτη φορά στη ζωή του. Βυθίστηκε στις σκέψεις του καθώς κοίταζε έξω από το παράθυρο τη βροχερή Ρώμη.