Άλλη μια νύχτα - Εγώ, ο Σιμεόνε

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

Είχε περάσει άλλη μία μέρα. Την είχε καλέσει δύο φορές αλλά δεν του απάντησε. Δεν μπορείνα εννοούσε το "αντίο" της, δεν ήτανδυνατό! Δεν μπορούσε να το διανοηθείότι έτσι απλά του είχε κλείσει το τηλέφωνοκαι τον είχε βγάλει από τη ζωή της. Έπρεπενα μιλήσουν και αν εκείνη δεν είχε σκοπό να απαντήσει το τηλέφωνό της, εκείνος ήταν αποφασισμένος να την κάνει να τον ακούσει. Σήκωσε το κινητό του και κάλεσετον Τζιανλούκα που πρέπει να είχετελειώσει τη σύσκεψη με τη Μάρθα στο Λονδίνο. Την επόμενη ημέρα θα έπρεπε να βρίσκεται στην Αθήνα για τη συνάντησή του με την Κάλλια. Έπρεπε να τον προλάβεικαι να έπαιρνε τη θέση του. Έτσι μόνο θα ανάγκαζε την Κάλλια να τον ακούσει καινα την κάνει να αλλάξει γνώμη.

Βγήκε από τοκτίριο και μπήκε στο διθέσιο αυτοκίνητοτου. "Τζιανλούκα, αλλαγή πλάνων. Θα πάωεγώ στην Ελλάδα αύριο. Θέλω να ενημερωθώ απευθείας από τη Μαρκάτου και να μιλήσωμε τη σινιορίνα Πέτρου σχετικά με την πορεία της μελέτης" του έδωσε εντολήκαι ανέπτυξε ταχύτητα για να φθάσει στοδιαμέρισμά του. Μόλις μπήκε μέσα άνοιξε το λάπτοπ του και έκανε κράτηση για την αυριανή πρωινή πτήση για Αθήνα. Και μόλις την αντίκριζε θα ήξερε ακριβώς τι να της πει... και τι να της κάνει.

Την επόμενη ημέρα, ηγραμματέας στη ρεσεψιόν τον οδήγησεστο γραφείο της Μαρκάτου. Η ίδια έδειχνεελαφρά αγχωμένη μπροστά του και ο ίδιοςσίγουρα ήταν ανυπομονος να δει τηνΚάλλια. Τον οδήγησαν στην αίθουσα συσκέψεων και η Μάνια Μαρκατου τονδιαβεβαιωσε πως η Κάλλια είχε ειδοποιηθεί και θα ερχόταν αμέσως για τη σύσκεψη.Ένιωσε την καρδιά του να βροντοχτυπά στο στήθος από την αγωνία του να τη δει και μόλις εκείνη μπήκε μέσα και οι ματιές τους συναντήθηκαν, το κορμί του μούδιασε. Οχι, δεν είχαν τελειώσει και θα τηνέπειθε σε λίγο. Τα κεχριμπαρένια μάτιατου καρφώθηκαν αγέλαστα πάνω της.

Η Κρουέλα της είπε κάτι στα ελληνικά και ο Σιμεόνε τη διέκοψε.

«Καλησπέρα, δεσποινίς Πέτρου. Είχαμε μια μικρή αλλαγή σχεδίων.Ο κ. Καρμάνι θα παραμείνει στο Λονδίνο και για την επόμενη εβδομάδα, οπότε είπα να έρθω να ενημερωθώ εγώ για τις εξελίξεις. Ελπίζω να είστε έτοιμη και να μην σας βγάζουμε εκτός πλάνου» την ενημέρωσεστα αγγλικά ώστε να ακούει και η πρόεδρος της εταιρείας. Το ύφος του ήταν αυστηρά επαγγελματικό αλλά το βλέμμα του, ήθελε να μπορούσε να διαβάσει τα μέσα της. Νακαταλάβει τις σκέψεις της, τους προβληματισμούς της, τις αγωνίες της.

«Όχι, κύριε Αλφιέρι. Βασικά ήμουν έτοιμη. Κάτι τελευταίες λεπτομέρειες κοίταζα. Είχα συνεννοηθείμε τον κ. Καρμάνι για κάποια στοιχεία που εκκρεμούσαν. Περίμενα μία ενημέρωση από το αρμόδιο υπουργείο και έκλεισα τον φάκελό σας το πρωί» ψέλλισε εκείνημε δυσκολία και κάθισε στο πλάι του, απέναντι από τη Μαρκάτου και μακριά από αυτόν. Ο Σιμεόνε αντιλήφθηκε ότι έτρεμε ελαφρά. Έκανε μια απαλή κίνηση προς τα εμπρός με το βλέμμα του να καρφώνεται στο δικό της. «Ανυπομονώ λοιπόν να ακούσωτα πάντα από τα χείλη σας» είπε αυτόςαγγλικά και ιταλικά μαζί προσποιούμενοςότι δεν θυμόταν τις αγγλικές λέξεις, ξέροντας πολύ καλά να τονίζει τα σημεία που ήθελε. Εκείνη κατέβασε αμήχανα τοκεφάλι και κοίταξε τα χαρτιά μπροστάτης. Την είχε επηρεάσει η παρουσία του. Ένιωσε μια μικρή αισιοδοξία από αυτήτην αντίδρασή της.