Άλλη μια νύχτα - Εγώ, ο Σιμεόνε

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Βγήκε από το μπάνιο, με μια πετσέτα γύρω από το κορμί της και βαμμένη. Έβγαλε από τη βαλίτσα της ένα ζευγάρι εσώρουχα και ντύθηκε μπροστά του. Το βλέμμα του κυλούσε ανεμπόδιστο και αχόρταγο πάνω της.

Ξαναφόρεσε το τζιν τηςκαι άρχισε να ψάχνει ένα μπλουζάκι που θα μπορούσε να ταιριάξει. Εκείνος είχε ντυθεί όσο την περίμενε και ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι της.

«Κάθε φορά πουσυναντιόμαστε μου σκίζεις και κάτι» του χαμογέλασε πονηρά και εκείνος την κοίταξε σοβαρά.

«Πότε θα επιστρέψεις;» τη ρώτησε. Ήταν το μόνο που τον έκαιγε.Η Κάλλια αναστέναξε. Έβαλε μία μεταξωτήμπλούζα που με δυσκολία ταίριαζε με αυτό το τζιν αλλά αυτήν τη στιγμή δεν την ενδιέφερε και ιδιαίτερα.

«Δεν ξέρω» του είπε απαλά.

«Από τι εξαρτάται;» Δεν μπορούσε να αντέξει.

«Από πολλούς παράγοντες» ήταν αόριστη εκείνη.

Τι στα κομμάτια εννοούσε; Γιατί δεν απαντούσε ευθέως πότε σχεδίαζε να επιστρέψει! Ήδη η αγωνία τον κύκλωνε.Έπρεπε να την έχει το συντομότερο δυνατό.Την επόμενη Παρασκευή για παράδειγμα.Δεν θα χρειαζόταν καν να βγει να αναζητήσεινέα σύντροφο για ένα βράδυ. Η Κάλλια θαήταν η εγγυημένη απόλαυσή του. Ήξερε ότι είχαν αφήσει ανοικτο λογαριασμο. Ηγυναικα αυτήτου προκαλούσε ανεξάντλητηερωτική επιθυμια. Έπρεπε να την ξαναπάρει,έπρεπε να την ξαναπηδήξει... μέχρι νακορέσει αυτόν τον πόθο. Ναι, ήταν έναone night stand.Αλλά δεν σήμαινε κάτι ανξανασυναντιόνταν. Θα ήταν απλώς ένακαλό κρεβάτι. Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις. Μόνο σεξ. Και ήτανκαι αυτή σύμφωνη. Η τέλεια γυναίκα.

«Λοιπόν, είμαι έτοιμη, πρέπει να φύγω» του ανακοίνωσε.

«Να σε πάω εγώ στο αεροδρόμιο;» επέμεινε εκείνος. Η σκέψη του ήταν γεμάτη από εκείνη. Θα μπορούσεόση ώρα οδηγούσε να έχει το χέρι του ανάμεσα στα πόδια της, ή εκείνη το δικό της μέσα στο παντελόνι του. Και ήταν ηπρώτη φορά που θα βίωνε αυτην τηνεμπειρία.

«Όχι, Σιμεόνε. Ευχαριστώ.Αλλά πραγματικά το τρένο από το Τέρμινι πάει κατευθείαν στο αεροδρόμιο και δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρηθείς» του ξεκαθάρισε.

Εκείνος σηκώθηκεαπρόθυμα και πήρε τη μικρή βαλίτσα τηςπροχωρώντας στο σαλόνι. Δεν θα υποχωρούσε. Δεν θα του χαλούσε αυτή τη φαντασίωσή του. Τον ακολούθησε. Πήρε το παλτό της από το έπιπλο της εισόδου και το φόρεσε. Την τράβηξε στην αγκαλιά του και έχωσε τη γλώσσα του στο στόμα της. Ήθελε απλώς να της πει ένα σωστό αντίο μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Ίσως ήθελε καινα τη δελεάσει για να την κανει να επιστρεψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Όταν την άφησε να πατήσει κανονικά σταπόδια της έδειχνε αναστατωμένη. Σχεδόν το ίδιο μ' αυτόν. Χάιδεψε τα μάγουλά της με τους αντίχειρές του, καθώς τοκεχριμπαρένιο βλέμμα του κάλυπτε κάθε σπιθαμή του προσώπου της.