Άλλη μια νύχτα - Εγώ, ο Σιμεόνε

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Έτριψε τα μάτια τουκουρασμένος, καθώς η σύσκεψη συνεχιζότανγια δεύτερη ώρα Ειχε δίπλα του το κινητότου αλλά αυτό παρέμενε ανησυχητικάήσυχο. Ούτε μήνυμα ούτε τηλέφωνο απότην Κάλλια. Ειχε περάσει σχεδόν μίαημέρα που είχε φύγει και τον γνοουσεπαντελώς. Δεν του έστειλε ποτέ μήνυμαότι έφθασε ασφαλώς ούτε μια καληνύχταούτε καν καλημέρα. Ούτε ένα σημείο ζωής.Κοιτούσε νευρικά την οθόνη, θέλονταςτόσο να ακούσει τη φωνή της, αλλά όσο κιαν έμπαινε στον πειρασμό δεν αποφάσιζενα επικοινωνήσει μαζί της. Το βράδυ τηςΚυριακής δεν μπορεσε να κλείσει μάτι Ηαπουσία της από το κρεβάτι, του προκαλούσεαφόρητη δυσθυμία. Σχεδόν του έκοβε τηνανάσα. Τώρα του έλειπε τόσο πολύ αλλάδεν μπορούσε να την καλέσει για να τηςπει αυτό ακριβώς. Πόοσο την ήθελε εδώ!Λες και τα τρία βράδια που κοιμόταν μαζίτης είχαν αλλάξει τις συνήθειες χρόνων.Αναστέναξε κουρασμένα. Θα μπορούσε νατην καλέσει για να τη συγχαρεί για τηνκαλή της δουλειά, αλλά του φάνηκε πολύάστοχο. Δεν είχαν θέσει κανόνεςεπικοινωνίας. Ας πούμε θα μπορούσε ναεπικοινωνήσει μαζί της μόνο αν ήθελενα κάνουν τηλεφωνικό σεξ; Εκείνος απότην πρώτη στιγμή της είχε πει ότι μπορούσενα τον καλεί όποια στιγμή εκείνη ένιωθετην ανάγκη. Αρα, το ίδιο ίσχυε και γι'αυτόν. Οπότε τώρα γιατί δεν τολμούσε ναακολουθήσει τη σύστασή του; Έφερε πάλιστο μυαλό του την εικόνα της, το χαμόγελότης, τα πειράγματά της τις ανάσες της,τις κραυγές της, το κορμί της, τα μάτιατης, η ηρεμία της η αγκαλιά της. Έπιασετο νεαυτό του να χαμογελά σαν ανόητοςκαι ξερόβηξε ισιώνοντας τον κορμό τουστη δερμάτιη πολυθρόνα του. Κανείς δενθα πίστευε αν τον έβλεπε έτσι ασοβαροστη σύσκεψη ότι ήταν ένας αυτοδημιούργητοςεπιχειρηματίας που πριν ακόμη συμπληρώσειτα 30 του χρονια είχε χτισει μία αυτοκρατορίαστη μεσιτική αγορά και τον κατασκευαστικόχώρο. Η εταιρεία είχε επεκταθεί ήδη σεΒρετανία και Ντουμπαι, ενώ ο ίδιοςδιέθετε πακέτα μετοχών σε αυτοκινητοβιομηχανίεςκαι ξενοδοχεία σε όλη την Ευρώπη. Κιόμως, οταν η Κάλλια ερχοταν στο μυαλότου, απλώς η λογική του χανόταν.Ξαφνικάείδε το κινητό του που δονήθηκε πάνωστο τραπέζι συσκέψεων. Όταν είδε τοόνομά της ένιωσε επιτέλους αγαλλίασηαλλά κυρίως σάστισε, γιατί από χθεςπερίμενε ένα μήνυμα που δεν ήρθε ποτέ.Λες και τον είχε εντελώς γραμμένο. Μετο που έφυγε από τη Ρώμη τον είχε ξεχάσειεντελώς. Και τώρα τον καλούσε. Να τουπει τι; Σκέφτηκε μήπως είχε αφήσει κάποιαεκκρεμότητα με τον Τζιανλούκα, αλλάαυτός τον είχε διαβεβαιώσει ότι είχεεπικοινωνήσει μαζί της και είχανσυνεννοηθεί. Η Κρουέλα, όπως την αποκαλούσεη Κάλλια, δεν ανέφερε κάτι. Ό,τι αφορούσετη δουλειά ήταν τακτοποιημένο, οπότεδεν καταλάβαινε γιατί τον είχε θυμηθείτέτοια ώρα. Σίγουρα μετά το καυτό τριήμεροδεν μπορεί να ήθελε τηλεφωνικό σεξ, όχιότι θα τον χαλούσε, αλλά σίγουρα δενσυγκρινόταν με αυτό που ζούσε ότανεκείνη βρισκόταν στο κρεβάτι του... ή σεοποιοδήποτε έπιπλο ή τοποθεσία. Το κορμίτου μούδιασε αμέσως στη σκέψη της αλλημια φορά και αναγκάστηκε να αποδιώξειτην εικόνα της για να μπορέσει νασυγκεντρωθεί στη δουλειά του. Η σύσκεψηολοκληρώθηκε σχεδόν μία ώρα μετά. Όταναυτή ολοκληρώθηκε, κοίταξε το ρολόιτου. Έπρεπε να πάει στο αεροδρόμιο ναπάρει τη Μάρθα. Ήδη είχε καθυστερήσεικαι δεν ήθελε να τον περιμένει μόνη τηςστις αφίξεις. Ενώ οδηγούσε για τοαεροδρόμιο, του ήρθε ένα μήνυμα.