Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 33

Zodra Halt terug was waren ze vertrokken. Ze reden weg van de naderende vijand. Er was nog steeds wat spanning tussen Will en Arnaut. Na hun ruzie van de dag er voor hadden ze niks meer tegen elkaar gezegd. Terwijl ze door de winterse zon reden keek Halt zuchtend over zijn schouder. "Wat is er met jullie, sinds ik ben aangekomen hebben jullie niks tegen elkaar gezegd," Toen ze nog steeds niks zeiden trok hij één wenkbrauw op. "Gaan jullie mij nou ook al negeren? Dat jullie niks tegen elkaar zeggen is tot daar aan toe, best relaxend zelfs, maar mij gaan jullie nu niet negeren." Ze zeiden nog steeds niks, waardoor hij nogmaals zuchtte. "Wat ik hiermee bedoel te zeggen, Will, is dat ik antwoord wil. Waarom zijn jullie zo stil?" Will zuchtte. "Niks we gunnen je gewoon je wel verdiende rust," Halt maakte een geluid dat verdacht veel op lachen leek. "Jullie, mij rust gunnen? Laat me niet lachen," "We laten je niet lachen, je lacht nooit," reageerde Arnaut. Halt keek hem geïrriteerd aan. "Prima, jullie praten weer, wat is er aan de hand. Normaal kunnen jullie je mond niet houden en nu zeggen jullie niks." Missy die tot nu toe in stilte voor Will op het zadel zat deed haar mond open. "Mensen." Will keek haar verward aan. "Mensen?" Hij keek rond en zag inderdaad de zelfde groep mensen waar ze gister voor waren weggereden achter ze rijden. "Zouden die pony's van jullie ons niet gewaarschuwd moeten hebben?" Vroeg Arnaut. "Het zijn geen pony's," reageerde Will bars. "En ze hebben wel gewaarschuwd, jij was gewoon te druk met praten waardoor we het niet door hadden" Arnaut deed zijn mond al open om te reageren toen Halt hem onderbrak. "Jullie allebei koppen dicht, stoppen jullie dan nooit met praten. We kunnen wel blijven weglopen maar dan zullen ze ons ook blijven volgen. We rijden door tot dat bos" Halt wees naar een klein bos in de verte. "Daar verstoppen we ons. We wachten tot ze langskomen en we rekenen met ze af." Will en Arnaut knikten. Ze reden naar het bos en wachtten tot de mensen langs kwamen. Halt en Will zaten klaar met hun bogen. Arnaut zat naast ze met zijn zwaard in de aanslag. De mensen kwamen langs, zodra ze binnen schot bekijk waren schoten zowel Halt als Will een pijl op de voorste twee. Het geluid van de terug slaande pezen gaf Missy de rillingen en ze dook in elkaar om haar hoofd te bedenken tegen de komen de klap. De manen werden in hun borsten geraakt door de pijlen en vielen van hun paarden. De mannen achter hun kwamen in beweging. De achterste pakte een boog en wilde een pijl schieten. Halt had de man zijn boog zien pakken en schoot hem gelijk neer, de man werd geraakt in zijn borst waardoor hij de pees los liet en er een pijl de bosjes in vloog. Will en Halt schoten de andere mannen neer en richten zich daarna tot Arnaut. Arnaut lag op de grond met de pijl van de boogschutter in zijn rechter schouder. Will liep bezorgt naar hem toe. "Gaat het? Kun je je arm nog bewegen? Doet het pijn?"Arnaut lachte zwakjes. "Ik ben oké," hij bewoog zijn arm waar door er een pijnscheut door zijn lichaam schoot. "Blijf liggen," beval hij terwijl hij Arnaut tegen de grond duwde. "Oké, jullie praten weer tegen elkaar, geweldig. Will, we moeten die pijl er uit trekken anders kunnen we het nooit gaan verzorgen," zei Halt terwijl hij zijn EHBO-doos pakte. Will stapte opzij en keek naar Arnaut terwijl het bloed uit de wond sijpelde. Halt boog over Arnaut heen en brak de pijl zo dicht mogelijk bij zijn huid af. Daarna pakte hij zijn tube warmkruid zalf en wreef het over de wond met de pijl er nog in om de pijn te verlichten. Toen de geur van het warmkruid Missy's neusgaten bereikte kwam ze overeind en snoof ze het gulzig op. Ze kwam overeind en liep langzaam naar ze toe. Toen Halt de zalf had aangebracht trok hij het overige deel van de pijl er uit. Missy zag de tube naast Halt op de grond liggen terwijl Halt en Will de wond verzorgden en er verband om deden. Missy pakte de tube op en deed wat van het zalf op haar hand. Ze rook er nog eens aan en likte het daarna van haar hand af. Haar pupillen werden groot zodra de drugs haar tong raakte. Ze deed meer van het zalf op haar hand en begon het gulzig te eten. Will en Halt waren klaar met het verzorgen van Arnaut's wond, Will draaide zich om en zag Missy wat eten. Hij glimlachte toen hij zag dat ze eindelijk weer wat at. Zijn ogen gleden naar de tube warm kruid zalf. Zijn ogen werden groot en hij rende naar Missy toe. Hij tilde haar onder haar armen op en trok haar weg van de tube. "Afblijven," hij dumpte Missy op de grond en pakte haar hand ruw op. Hij pakte een doek en begon de zalf van haar hand te vegen. Missy werkte tegen zoveel ze kon, ze moest en zou meer van dat spul eten. Halt had het intussen ook opgemerkt en hielp Will door Missy tegen de grond te duwen.

Een half uur later toen ze de warmkruid van Missy's hand af hadden gekregen en buiten haar bereik hadden gesteld richte Halt zich pas weer tot Will. "Waarom heb je ons niet verteld dat ze verslaafd is aan warmkruid? En ga me nu niet vertellen dat je dacht dat dat geen relevante informatie is, want dat is het, overduidelijk wel." Will staarde naar Halt voor hij antwoorden. "Ik was er niet mee bezig, ik dacht er niet aan, ik wist het niet zeker, ik geloofde het niet, of, ik wilde het niet geloven. Maar alles ging goed ze heeft tot nu toch geen warmkruid meer gegeten? Als we het nu gewoon iets langer vol houden komt alles goed," Halt trok een wenkbrauw op. "Denk je dat het zo makkelijk gaat? Als je haar gewoon tegen houden waar door ze het niet meer kan nemen. Dat werkt, voor ongeveer een maand, dan krijgt ze craving's, ooit van gehoord? Dan eet ze gewoon niks meer tot ze het weer binnen krijgt." Hij wierp Will een strenge blik. "Denk je dat het zo makkelijk was toen jij verslaafd was? Cassandra gaf jou iedere dag net iets minders tot je eindelijk weer zonder kon. Als je had gezegd dat ze verslaafd was hadden we daar nu ook al mee begonnen kunnen zijn." "prima, dan beginnen we nu, het spijt me, oké? Misschien had ik het anders moeten doen. Maar blijkbaar heb jij hier meer verstand van dan ik," zei Will. Hij pakte zijn EHBO-pakket en haalde zijn eigen warmkruid tube er uit. "Hier, als jij de dosering goed doet met je het hier mee wel redden." Will draaide zich om en stopte zijn boog weg. "Zullen we nu eerst door rijden?"

Ik was vandaag alle time skips bij elkaar aan het optellen om te kijken of het eigenlijk wel klopt, tenzij ik er een gemist heb zou Missy 8 zijn en Ricky 12 of 13. Mocht dit zijn hoe jullie ze nu ook voor je zagen spijt het me enorm, maar Missy zou 10 moeten zijn en RIcky 14. Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk