Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 28

Midden in de nacht werd Missy wakker door kramp in haar buik. Ze had nog steeds dat knaagde gevoel dat zei dat ze iets moest doen met het feit dat die persoon weg was. Wie was die persoon? Vroeg ze zich af. Ze bleef een tijdje gewoon voor zich uit staren, toen ze zich eindelijk bedacht wie het was kwam ze zo snel als ze kon overeind om haar te zoeken. Ricky, haar zus, die al een tijd op sterven lag was weg. Ze stond op en ging haar zoeken. Ze kwam langs de jongen die haar al die tijd het koudkruid had gegeven en raakte afgeleid, hij rook helemaal naar het spul, dus liep ze naar hem toe om zijn zakken te door zoeken, ze vond een paar blaadjes en hield ze strak in haar hand terwijl ze het hutje uit liep. Ze zag in de verte een gestalte over het donkere land lopen en liep ernaartoe. Het silhouet kwam ook richting haar. Naar mate het dichterbij kwam kon ze zien wie het was, hij kwam haar bekend voor maar ze wist niet wie het was. "Missy?" Het was een warme bezorgde stem. "Missy!" Hij rende naar haar toe en knuffelde haar. Toen hij haar neerzette en in haar verdwaasde blik keek brak er iets in hem. "Missy, we moeten gaan, ik heb Ricky al weggebracht, Alyss en Cassandra vertrekken over een uur met haar naar Araluen, als je opschiet kunnen wij ook nog mee" Missy bleef verdwaasd naar hem kijken. Hij pakte haar arm vast en wilde haar meetrekken maar ze ging niet mee. Hij hurkte voor haar en keek in haar ogen. "Missy, ik ben het, Will" Missy's ogen vernauwde zich. Voor ze haar mond opende "Will" haar stem was zacht maar verstaanbaar. Will rook haar adem, hij herkende die geur het bracht iets terug in hem uit een ver verleden. Van toen hij pas zestien jaar oud was. Zijn ogen werden groot. "Missy, wat heb je gegeten?" Vroeg hij bezorgd. Missy deed haar mond open om iets te zeggen en deed die toen weer dicht. Will pakte haar handen en probeerde het blaadje uit haar gesloten hand te pakken. Missy bleef haar arm terugtrekken. "Nee, nee, je krijgt het terug, ik beloof het, later," sprak Will haar toe. Het lukte hem om het blaadje uit haar hand te krijgen en hij rook eraan. Nu wist hij het zeker, het rook precies zoals warmkruid, de drugs die hij jaren geleden had gekregen toen hij slaaf was, als Cassandra er toen niet voor hem was geweest zou hij nooit van die verslaving afgekomen zijn. Hij voelde een traan over zijn wang rollen bij het besef dat zijn dochters voor weken slavinnen waren geweest en dat een daarvan verslaafd was geraakt aan drugs en de ander was vergiftigd. "Missy," zijn stem trilde. "Missy luister naar me" Missy keek in zijn ogen. "Ik heb meer van dit spul, maar als je het wil moet je meekomen." Missy keek hem nog steeds aan. Will tilde haar op en begon naar de rand van het kamp terug te lopen. "Ricky......Ricky......Ricky" bleef ze maar door brabbelen. "Ricky is al veilig" probeerde Will haar gerust te stellen. Hij zag Missy's botten door haar huid heen, het roze T-shirt dat ze aan had zat vol gaten en viel zowat uit elkaar, haar haar was vet en geklit, haar knieën, handen en rug zaten onder het opgedroogde bloed en zand. Hij hoorde honden blaffen hij keek naar de hekken en zag mannen met lantaarns langs de hekken. Will keek naar Missy in zijn armen en toen naar de mannen die met honden langs de hekken patrouilleerde. Ik kan niet met Missy in mijn armen ongezien over het hek klimmen, dacht hij, hij keek weer naar Missy "het spijt me" hij liep zo snel mogelijk terug naar het hutje waar hij haar uit had gehaald en legde haar neer. "Ik kom terug, ik beloof het" toen sloop hij naar het hek, hij ging zo snel als hij kon en zonder gezien te worden. Met tranen in zijn ogen liep hij terug naar het kamp. Ricky lag bleek in het licht van het vuur met haar hoofd op de deken van Alyss als kussen. Alyss hield Ricky's hoofd een beetje rechtop en schonk wat soep in haar mond. "Hoe gaat het met haar arm?" Vroeg Will zodra hij aan kwam. "Zelfde als eerst, maar we moeten niet te lang meer wachten, we zijn van plan met het eerste ochtend licht te vertrekken" zei Alyss. Will knikte. "Dan moet je rusten, ik let voor nu wel op Ricky".  Alyss ging naar bed, en precies zoals ze van plan waren vertrokken ze met het eerste ochtend licht. Ricky zat voor op het zadel bij Alyss. Will Arnaut en Halt zwaaide ze uit en dronken nog wat koffie. "Ik ga Missy halen" zei Will die opstond en zijn boog over zijn schouder sloeg. "Moeten we gereed zijn voor vertrek?" Vroeg Arnaut. Will knikte. "Ik heb zo het vermoede dat we niet stil weg kunnen komen" dat gezegd te hebben liep hij naar het slaven kamp.

Ik weet het, het is een kort en saai hoofdstuk, ik had geen inspiratie en wilde jullie wel iets geven om te lezen, ik heb over 2 weken toets week dus verwacht voor die tijd geen nieuw hoofdstuk, ik ga me echt proberen te concentreren op leren (niet dat het gaat lukken) ik heb wel al een idee voor het volgende hoofdstuk en ben van plan om het langer te maken dan deze (tussen 1000 en 2000 woorden waarschijnlijk) ik hoop dat jullie het tot nu toe leuk vinden