5(Ortama Adapte Olmak)

1.9K 104 48
                                    


Herkese iyi okumalar dilerim.

_________________☁️___________________

Yataktan kalktığımda akşam oluyordu. Mükemmel, geceleyin uyuyamayacak ve zombi gibi etrafta dolaşacaktım. Buradan acilen gitmem lazımdı.

Hastane kıyafetiyle yataktan kalkıp dağılmış halimle odadan çıkıp merdivenlere aşağıya indim. Salon budur belki diye içeri girdiğimde Yağız'ın başını görünce doğru yerde olduğunu anladım. Tamamen odaya girip salonun orta yerine geldiğimde Yağız üçlü koltuğun sağ köşesine yayılarak oturmuş Çınar'sa başını Yağız'ın dizlerine koymuş telefona bakıyordu. Ve anlaşılan Yaşlı herif hala gelmemişti. İyi haber...

İkiside bana bakmadılar. İyi bir haber daha. Çünkü onlar bana bakıp süzünce kendimi gerilmiş hissediyordum. Bakmamaları işime gelirdi.

Hastane kıyafetimi önemsemeden tekli koltuğa oturdum. Size yemin ederim ki böyle rahat bir koltuk daha bulamazdım. Ben kendi eski evimdeki yatağımı rahat sanarken şu koltuk bile yatağımdan bin kat daha rahattı.

Sırtımı koltuğa yaslayıp tavanı izlemeye başladım. Çınar'ın yerinden kıpırdanmasıyla bakışlarım ona döndü. Yağız'ın dizinden kalkıp boynunu gerdi ve bana döndü gülümseyerek.

"Bulut biliyor musun sana birkaç parça kıyafet aldık. Hangi beden giydiğini bilmediğimiz için hepsini küçük beden aldık bir sorun olur mu?"

Aslında nazikçe teşekkür edip konuyu kapatmam lazımdı. Fakat çirkeflik etmek istedim o an.

"Sizden böyle bir şey istemedim."
Yağız bana kısa süreliğine baktı sonra dışarıdan deniz manzarasina bakıp burun kıvırdı.

"Zaten sen istediğin için almadık. Bu kıyafetle göz zevkimizi bozuyorsun diye aldık."

"Yağız!"
Diye uyardı onu Çınar. Derin bir nefes alıp ayağa kalktım ve Yağız'a diklenmeye başladım.

"Göz zevkini bozuyorsam beni burada tutmanızın bir anlamı yok o zaman. Bırakın da gideyim. Sizin karşınızda istediğinizi yapan köle mi var?"

Lafımın sonunda Yağız'da benim gibi ayağa kalktı. Çınar'sa Yağız'ın kalktığını görünce onu dizginlemek için ayaktaydı. Çınar bir elini Yağız'ın omzuna attı. Yağız'sa normal bir biçimde bana bakmaya devam etti.

Sonra şunu dedi.
"Gidebilirsin."

Nee?

"Ne?"

"Ne?"

Çınar'la aynı anda sorduğumuz soruda Yağız sadece omuz silkti. Ve aynı cevabı veridi.
"Gidebilirsin."

Gözlerimi büyütüp etrafa baktığımda tek kişilik koltukta duran kıyafetlerimi gördüm. Onları alıp salondan dışarı çıktım.

Gidebilirdim...

Diş kapıya gidene kadar mutluluktan yerimden uçuyordum. Kapıyı açıp dışarı baktığım zaman kimsenin olmaması beni daha da mutlu etti. Kapıyı arkamdan kapatma gereği bile girmeden dışarı çıktım. Bahçeyi hızlı adımlarla geçip dış demir kapıya geldim. Elim kapı kuluna gidince bir kıkırtı sesiyle arkamı dönme gereksimi duydum.

Araba Faciası (BxBxbxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin