Herkese yeniden merhaba.
Uzun zaman geçti ve yeniden beraberiz.
Maalesef bugünlerde ilhamımı kaybettim. Ama olsun yine de yazabildiğim kadar yazacağım.
Bir önceki bölüm çok hızlıya gelmiş gibi hissettirdi bana. Bu yüzden bu bölümü ayrıntılı olarak anlatacağım.
Hadi başlayın.
___________________☁️_________________
Gözlerimi açtığımda yine hastanedeydim. Hastanede yatmayı yaşam felsefesi yapacaktım biraz daha dursaydım burada.
Etrafa hızlıca göz gezdirdiğimde önce Yağız'ı sonra da Çınar'ı gördüm. Yağız benim yatağımın hemen yanındaki sandalyede oturmuş elleri önünde duruyordu. Çınar'sa sol tarafta duvara yaslanmış ve bir şey düşünüyor gibiydi.
Yerimden zor da olsa kalkmaya çalıştığım sırada Yağız yanıma gelip belimden tuttu. Düzgünce beni düzelttikten sonra arkadaki yastığı diklemesine yerleştirdi. Geri çekildiğinde sırtımdaki ağrıyla rahat oturmadığımı fark ettim. Doğru ya beni en son sırtımdan vurmuşlardı.
Sırtımdaki acıyı umursamayarak konuşmaya başladım.
"Ateş nerde?"
Sesim az kısık ve çatallı çıkmıştı.
Cevap veren Yağız oldu.
"Kapının arkasında, koridorda."
"Ee neden gelmiyor yanımıza?"
"Kendini suçlu hissediyormuş."
Suçlu olması gereken biri varsa o ben olmalıydım Ateş değil. Eğer beni kaçırmamış olsalardı Ateş vurulma tehlikesiyle karşı karşıya kalırdı. En azından yakında ölecek birinin vurulması kulağa o kadar da kötü gelmiyordu.
"Onu çağırır mısın?"
Peki, geleceğini hiç zannetmiyordum ama yine de şansımı denemekte bir sorun olmazdı.
Yağız yerimden kalktı ve kapıdan dışarı çıktı. Gözlerim Çınar'a kayınca onun hala yere baktığını gördüm. Ona baktım ama o bana bakmadı. Boğazını temizledim ama milim bile kıpırdamadı. Belki de dalmıştır diye düşündüm.
"Çınar?"
...
Konuşmadı, hata beni duyup duymadığından bile şüpheliyim. Tekrar sordum.
"Çınar, orda mısın?"
Gözlerini kaldırdı ve bana baktı. Ağlıyor muydu? Neden gözleri kızarmıştı?
"İyi misin?"
Eliyle saçını kaşıdı ve hızlıca göz altlarını sildi. Çok pürüzlü bir sesle de konuştu.
"Neden sordun? Ben gayet iyiyim."
"Emin misin?"
Önce cevap vermedi ama sonra sesi birden sertleşti.
"Bunu bana sen mi söylüyorsun? Her gün başına bir şey gelen ama ayakta olmaya devam eden sen mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Araba Faciası (BxBxbxb)
Roman d'amour[TAMAMLANDI] Bir araba kazası her şeyi değiştirir. Tıpkı Bulut Akın'ın hayatını değiştirebileceği gibi. Araba kazasından sonra Bulut hastaneden kaçma girişiminde bulunurken ona çarpanlarla karşılaşır. Ve işler karışır. Bulut kendini bir aşk çemb...
