My trouble!

Κεφαλαιο 16

Το επόμενο πρωϊ ξύπνησα απο τον σπαστικό ηχο του ξυπνητιριου που αγόρασε χθες η μαμα μου ... Της ειπε καποιος να μου βαλει ξυπνητηρι; ΟΧΙ !
Ηρεμα Alex μην το σπασεις ... μην το σπασεις ...
Αντε να δουμε και σημερα...Αχ Θεε μου κανε να μην δω τα μουτρα της Tessa! Οσο σκεφτομαι αυτα που ειπε προχτες μου ερχετε να την χτυπησω αλλα δεν θα το κανω γιατι ειμαι φιλοζωη! Κακο,αλλα αυτη ειναι η αληθεια.
Μπαινοτας στην κουζινα βρισκω τον αδελφο μου να τρωει μονος του πρωϊνο.

"Καλήμερα αδελφούλα." λέει λες και δεν συνεβει τίποτα.

"Κακή, ψυχρη και ανάποδη!" απαντάω νευριασμένα.

"Ωχ! Πάλι με νεύρα ξύπνησες;" ρωτάει κάνοντας τον ανήξερο.

"Όχι κάποιος μου τα δημιούργησε πολυ πριν κοιμήθω!" του λεω αλλα φυσικά αυτός ο ''κάποιος'' είναι πολύ εγωιστής για να παραδεχτεί το λάθος του.

"Έλα ρε Alex που ακούς τις βλακείες της Tessa οτι εγινε...εγινε δεν μπορείς να γυρισεις τον χρόνο πίσω. Επισης δεν πιστευω πως τα ειχες με τον Goerge."λεει. Σοβαρά τώρα δεν έχει πάρει χαμπάρι ετσι;

"Πολύ που χέστηκα γι'αυτη. Αλλος με νευριαζει!" απαντάω εντονότερα αυτά την φορά.

"Εε τοτε πες μου ποιός αλλος σου έφτεξε; Μη μου πεις ο Lucas πάλι;" λεει και ετοιμάζομαι για καυγά.

"Όχι ρε Tomas δεν μου έφταιξε ο Lucas,εσυ μου έφταιξες! Και μην κανεις πως δεν ξερεις, γιατί μιλάω δεν με υπερασπίστηκες χτες που μάλωνα με την μαμα μας και χρειαστηκε να τα βγάλω πέρα μόνη μου και μην μιλήσω για το οτι εσυ καθόσουν και κοιτούσες όσο η Tessa έλεγε ολές εκείνες τις μαλακίες για εμένα ενω εγώ μια χαρά μάλωσα με την ηλίθεια την Tessa όσο εσύ ζούσες τον ''ερώτα'' σου και δεν με άκουγες, αλλά δεν πάει ετσι... κύριος την επόμενη φορά θα σε αφήσω να φας τα μουτρα σου να είσαι σίγουρος!" του απαντάω αφήνοτας τον άφωνο.

Πήρα την τσάντα και έφυγα μου πριν προλάβει να πει το οτιδήποτε...
Βγαίνοντας έξω βρήκα την Emily.

"Με την ησυχία σου Alex μου δεν έχουμε να παμε σχολείο ή κατι τέτοιο." Μου λεει ειρωνικά. Αρχισε κι αυτη τις ειρωνιες!

 

"Μην αρχίζεις και εσυ πρωϊνιατικα!" Λεω ακομα πιο νευριασμενη.

"Εϊ μην βγάζεις τα νευρα σου πάνω σε εμένα.. δεν σου εφταιξα σε τιποτα και γιατι τοσα νεύρα;" με ρωτάει. Αντε παλι απο την αρχή...

"Μάλωσα με τον Tom." λεω μη θέλοντας να συνεχίσω την συζήτηση.

"Να μαντέψω επειδή δεν σε υπερασπίστηκε όταν η Tessa έλεγε ψέματα για τον θάνατο του Goerge;" ρωτάει κάνοντας με να την κοιτάω με το έκπληκτο βλέμα μου ...
Διαβαζει την σκέψη μου or what;

"Ναι το κάνω γιατι είμαι χρόνια κολλητη σου και σε ξέρω καλητερα απο οσο νομίζεις .." απαντάει στις σκέψεις μου.  

Πρέπει όμως να το κάνει όντος γιατι μάλλον κατάλαβε οτι δεν εχω την ορεξη να μιλάω για αυτην μιας και εχω πει πολλα ηδη και συνεχίσαμε την διαδρομη μας για το σχολείο σιωπηλές. Μπαίνοντας στο σχολείο έπεσαν πάνω μας πολλά βλέματα. Είδα τον Tom να μας πλησιάζει.

"Alex να σου πώ λίγο;" λεει.

"Είπαμε οτι είχαμε να πούμε!" απαντώ.

"Μα δεν με αφήσες να μιλήσω καν μικρη." Λεει.
"Alex ζητώ συγνώμη δεν θελω να μαλώνουμε,σ'αγαπώ πολύ και το ξέρεις." Ξανα λεει αλλα σε εμενα με  μια συγνώμη δεν μου φτάνει.

"Να το σκεφτόσουν αυτό νωρίτερα ''μεγάλε'' τώρα είναι άργα και  θα υποστείς τις συνέπιες..." απαντάω με ένα πονηρό χαμόγελο.

Τι να κάνουμε τωρα; Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Ετσι γυρισε πισω στην κλικα του δυσαρεστιμενος απο εμενα. Κριμας.
Αλλα ρε πουστη μου...τον αγαπω γιατι ειναι αδελφος μου. Παντα με προστατευε,αλλα παντα ηθελε να ειναι ανωτερος μου. Αυτο μου την σπαει σ'αυτον. Αλλα με εχει ξεχασει τελειως ζωντας τον ερωτα του. Τι να πω.

----------------------------------

Λοιπον να το κεφαλαιο.
Ελπιζω να σας αρεσε.
Εαν εχετε ερωτησεις με ρωτατε.
Μην ξεχνατε να ψηφηζετε και να σχολιαζετε την γνωμη σας.
Επομενο θα βαλω σε 2 μερες. Σας το υποσχομαι.
Μεχρι τοτε τα λεμε. ❤
Φιλιααα.