Κεφαλαιο 21

379 45 17
                                    

*Επομενη Μερα*

Ξυπνησα στις 06:00 σημερα. Ειναι η μερα που πεθανε ο Goerge πριν 2 χρονια. Εχθες ειχα αγορασει τα αγαπημενα του λουλουδια,παπαρουνες, κοκκινες.

Πηγα και ετοιμαστικα. Πρωτα ομως, πηγα στο μπανιο να πλυνω τα δοντια μου και το προσωπο μου. Αργοτερα βγηκα απο το μπανιο και ανοιξα την ντουλαπα μου με τα ρουχα μου. Διαλεξα μια απλη μαυρη μπλουζα φουτερ και μια γκρι φορμα. Τα καστανα μαλλια μου, τα αφησα κατω.
Πηγα κατω. Πηρα ενα σαντουϊτσακι απο το ψυγειο και το εφαγα. Κατευθεινθικα προς την πορτα. Φορασε τα αθλητικα μου και πηρα την τσαντα μου και εφυγα προς τον ταφο του Goerge.

Μηπως επρεπε να αφησω σημειωμα στο σπιτι οτι εφυγα νωρις; Μπααα...δεν θα ανυσηχισουν!

Αφου εφτασα στο νεκροταφειο, πηγα στον ταφο του. Αφησα τις κοκκινες παπαρουνες πανω στην πετρα.

"Αχ ρε Goerge,μου λειπεις τοσο απιστευτα παρα πολυ! Μακαρι να ησουν αυτη την στιγμη εδω. Δυο χρονια μετα απο τον θανατο σου. Ολοι ακομα σε θυμουντε και σε τιμουν. Νιωθω τοσο ενοχη που δεν σε εχω εδω. Εσυ μπορει απο εκει ψηλα να μην το νομιζεις και να μην το νιωθεις,αλλα ενα κομματι απο ολη αυτην την ιστορια, φταιω εγω! Σ'αγαπησα,σ'αγαπω και θα σ'αγαπω με ολη μου την ψυχη. Δεν θα σταματησω να σε συναντω εδω μεχρι να παιθανω!" Ειπα.

Σκεφτηκα την λεξη 'Ερωτευμενος' να κρεμετε αυτη η λεξη απο το στομα του Lucas.




Οταν τελειωσα, η ωρα ηταν 07:30. Επρεπε να παω σχολειο.
Πηρα το λεωφορειο. Μετα απο μιση ωρα εφτασα. Μπηκα μεσα στο σχολειο,στην ταξη μου δηλαδη.
Το κινητο μου δονηθηκε.
Μυνημα.

"Που εισαι Alex; Που πηγες τοσο νωρις;
                                                                             -Μαμά" εγραφε το μυνημα.


Η απαντηση ηταν:

"Σχολειο ειμαι! Επρεπε να φυγω νωρις σημερα."


Αφου το εστειλα,ενας Lucas κατευθεινθικε προς τα εμενα.


"Γεια!" Λεει με ενα στραβο χαμογελο και το χερι του πισω απο τον αφιενα του.


"Γεια!" Απανταω απλα.
"Καποιος δεν κοιμηθικε καλα;" ξανα λεω πονηρα.


"Μωρε,μια χαρα κοιμηθικα,αλλα ενα κοριτσι που λεγοταν Alex ταξιδευε στα ονειρα μου." Λεει και μου κλεινει το ματι.

My trouble!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora