My trouble!

Κεφαλαιο 17

Το πρωτο μαθημα κυλισε αργα,μεχρι που χτυπισε το κουδουνι.
Βγηκα πρωτη απο την ταξη,οπως παντα. Κατευθινθηκα στο ντουλαπακι μου να αφησω τα πραγματα μου. Εκει που ανοιξα το ντουλαπακι μου ενας ηχος ακουστηκε απο το κινητο μου. Ηταν μυνημα. Το ανοιξα και το ειδα.

"Σημερα τα μεσανυχτα στις 12 εξω απο το σχολειο σου.
-αγνωστος-"

Παραξενευτικα παρα πολυ. Δεν ειχα ιδεα ποιος ηταν ή τι θελει να μου κανει.

"Τι λεει;" ρωταει ο Nick απο πισω μου. Τρομαξα! Σκεφτομουν το μυνημα.

"Α! Με τρομαξες ηλιθιο πλασμα της κοινωνιας!" Αρχισα να ουρλιαζω και ολοι να με κοιταγανε λες και ειχα κατι το τοσο περιεργο.

"Καλα,συγγνωμη. Που ταξιδευες;" απορρισε.

"Εμ,πουθενα!"ειπα,ενω ηταν ψεμα. Εβαλα γρηγορα το κινητο μου στην τσαντα μου.

Πηγα στις τουαλες να καπνισω. Φυσικα και θα ηταν το ζωο,η Tessa εκει.
Μολις μπηκα,βγηκα. Μα πριν προλαβω να βγω με προλαβε η "καλη" μου φιλεναδα.

"Αγαπητη Alex... ετσι και σας ξανα δω μαζι...εννοω τον Lucas και εσενα να φιλιεστε...θα εχεις κακα ξεμπερδεματα με εμενα." Λεει.

"Αυτο το "κακα ξεμπερδεματα" το ακουω εδω και 7 χρονια. Εχεις κατι καινουργιο να μου πεις;" λεω και φευγω.

Πηγα στην τραπεζαρια. Ειδα τον Nick μονο του. Ξαφνιαστηκα. Η Emily ποτε δεν αφηνει μονο του κανεναν. Τι εμενα,τι τον Nick.
O Nick μου εκανε νοημα να παω κοντα του γρηγορα. Ετσι ομως που πηγενα προς αυτον το ματι μου επεσε πανω στην Emily. Καθοταν με τους Δ.Τ.Κ.Κ.Α. Το Δ.Τ.Κ.Κ.Α σημαινει "δημοφιλης, τελειους και κουλ ανθρωπους. Δεν το περιμενα ποτε αυτο το πραγμα απο την κολλητη μου . Α! Αδελφη μου παρεπιπτοντος.
Πριν κανει σχεση με τον Tom μισουσε τους Δ.Τ.Κ.Κ.Α. Δεν ηθελε καν...να τους βλεπει ζωγραφιστους. Αλλα φυσικα,μολις τα εφτιαξε με τον Tom ολα αλλαξαν. Εμενα χεσμενη με εχει,και ιδικοτερα τον Nick.
Θα δει ο αγαπημενος μου αδελφουλης τι κραξιμο θα ακουσει απο εμενα.
Πηγα κοντα στον Nick.

"Εχω μεινει λιγακι με το θεμα της Emily." Λεω και γυρναω και την κοιταω.

"Εγω να δεις. Πηγα να της πω να παμε βολτα σημερα και λεει <<Αχ,συγγνωμη πρεπει να παω με τον Tomas τωρα... Τα λεμε αργοτερα.>>. Τα πηρα απιστευτα παρα πολυ." Λεει νευριασμενος.

"Ο αγαπημενος μου αφελφουλης θα τα ακουσει απο μενα!" Λεω και αρχισα να τρωω το χαμπουργερ μου.

"Γιατι να τα ακουσει αυτος; Τι εκανε;"

"Τιποτα,τιποτα." Λεω πονηρα. Ειδα τον Lucas να ερχετε προς το μερος μας.

"Μπορω;" ρωτησε πριν κατσει.

"Ναι;" λεω και καθησε.

"Λοιπον σημερα στις 22.00μ.μ θα ερθω να σε παρω. Okay;" λεει.

"Μμμ,κατσε να σκεφτω το προγραμμα μου λιγακι..." με σκουντιξε ο Nick.
"Εχω μια θεσουλα για σενα." Λεω και τον κοιταξα πονηρα.

"Κομπλε. Θα ερθω να σε παρω." Μολις το ειπε σκεφτηκα το μυνημα. Μηπως θα μου εκανε καμια φαρσα ο Lucas; Θα το μαθω συντομα. Αλλα αμα δεν ειναι αυτος; Ολα αυτα ετρεχαν μεσα στο μυαλο μου.

------------------------

Να το κεφαλαιο.
Αργησα να το βαλω γιατι εγιναν καποια περδεματακι.
Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιακι μου.
Ψηφηστε και σχολιαστε την γνωμη σας βεβαια. Θα το εκτιμισω παρα πολυ.
Θελω να αναιβει η ιστορια μου αρκετα ψηλα.
Με αυτην την ελπιδα ζω.
Επομενο δεν εχω ιδεα ποτε θα το βαλω. Αλλα σιγουρα οχι 1 εβδομαδα.
Τα λεμε. ❤