My trouble!

Κεφαλαιο 18

Αφου τελειωσε το σχολειο για σημερα πηρα τον δρομο για το σπιτι. Καθε φορα περναω απο ενα παρκο και σε εκεινο το παρκο καθε μερα καθονται παιδια και χορευουν για να μαζεψουν χρηματα. Φαινοντε παρα πολυ συμπαθιτικοι,παρολο που δεν τα ξερω καν. Ενστικτο.
Παντα,οταν τους βλεπω σκαιφτομαι να γινω και εγω μια χορευτρια,αλλα παντα οταν πηγαινω να το πω στην μητερα μου κατι με εμποδιζει.
Νομιζω...οτι αυτην την φορα ειμαι ετοιμη να της το πω.

Μηδεν πιθανοτητες.

Εφτασα σπιτι. Το σπιτι μοσχοβολουσε απο το φαγητο που εφτιαχνε η μαμα μου.

"Γεια σου Alex μου." Μου λεει γλυκα.

"Γεια σου μαμα." Λεω και της χαμογελαω.

"Πως πηγε το σχολειο;" ρωταει. Αυτην την ερωτηση την μισω με ολη μου την ψυχη.

"Οπως παντα,τα συνηθισμενα." Λεω και βαζω στο ποτηρι μου νερο.
"Μαμα;" γυρναω.

"Τι ειναι;'' 

"Να ξες σημερα θα βγω με τον Nick και ισως και με την Emily." Διστασα. Again. 

"Γιατι ισως με την Emily;" η περιεργεια της ομως.

"Τωρα που βρηκε τον <<ερωτα της ζωης της>> μας γραφει...εμ...στα...παλια της τα παπουτσια!"

"Αλλο ηθελες να πεις,αλλα τελος παντον. Ας την,θελει χρονο για να τα βαλει ολα στην σειρα." Λεει και μου κλεινει το ματι. 

Θεε μου,ποσο ακομα θα περιμενουμε;

"Μαμα; Να σου πω και κατι αλλο;" παλι διστασα,αλλα θα το ελεγα μια και καλη.

"Εισαι καλα;" 

"Ναι! Απλα θελω να γινω χορευτρια!" Ειπα και εφυγα σφαιρα στο δωματιο μου.