My trouble!

Κεφάλαιο 13

Μπήκα πιο μεσα στο σπιτι. Ηθελα με λαχταρα να το εξερευνήσω. Παντα οταν πηγαίνω σε ενα σπιτι που δεν το ξερω, πρωτα το κανω μια εξερευνηση και μετα τα αλλα υπολοιπα.

Αφου τελειωσα την εξερευνηση μου βρηκα τον Nick και αρχισαμε να χορεύουμε. Για μια στιγμη που κοιταξα καπου αλλου, ειδα τον Lucas με την παρεα του. Γελουσε. Το χαμογελο του τοσο, αγκχχ... 

Ομως ενα κοριτσι τον πλησιασε. Λογικα, γιατι τον ηθελε. Αυτη ηταν στην ταξη μας, καλη μαθητρια και καλο κοριτσι. Κοιτουσε τον Lucas με τα γλυκα ματια. Βεβαια και ο Lucas θα δεχοταν, ηταν πραγματικα ενα απο τα πιο ομορφα κοριτσια της ταξης μου.

Οταν κοιταξε προς το μερος μας ο Lucas...για να μην καρφωθώ γυρισα κατευθείαν στον Nick και του ψιθύρισα.

"Nick...ο Lucas ειναι εδω!" λεω αγχωμένη.

"Μην ταραζεσε. Δεν θα γινει τιποτα. Ειναι με την Elizabeth." λεει χαλαρα.

"Τελος παντονν. Μην το σκεφτομαι." ψεμα. Δεν μπορω να μην το σκέφτομαι.

Αργοτερα ο Dj εβαλε το αγαπημενο μου τραγουδι και αρχισα να χοροπηδαω σαν τρελη. Ενα χερι ομως με αρπαξε και καποιος με κολλησε στον τοιχο. Αυτος ηταν ο Lucas. Παρατηρησα την Elizabeth να χορευει με τον Nick.

"Φτανει να το παιζεις δυσκολη!" λεει ο Lucas φωναζοντας στ'αυτί μου για να ακουσω τι μου ειπε.

"Δεν το παιζω δυσκολη,ειμαι." ψεμα,γιατι σ'αυτον δεν πετύχενε.

Με φιλισε. Ξανα. 

Αυτην την φορα δεν αντιστάθηκα. 

Τελικα τον ηθελα,αλλα δεν θα ειμαι ποτε μαζι του.

Δεν θελω να ξανα γινει το παρελθον...μελλον μου.

Ενιωσα καποια ματια να μας κοιτανε εντονα,αλλα δεν εδωσα σημασια.

"Με θελεις τελικα." λεει πονηρα.

"Ναι σε θελω, αλλα δεν θα ειμαστε ποτε μαζι." λεω και του δινω ενα φιλι ακομα.

Pov's Tessa:

Αα! Η Alex μου πηρε τον Lucas μεσα απο τα χερια μου. Θα δει τι θα παθει αυτη η κοπελα απο μενα. Δεν ξερει τι την περιμενει. Θα πληγωθει,θα πεθανει, δεν με ενδιαφερει. Απλα να αφησει τον Lucas ήσυχο αμα θελει να μην παθει κατι πιο χειροτερο. Οχι απο μενα, αλλα απο ανθρωπους εμπιστοσυνης μου. 

ΧΑ!

End pov's Tessa.

"Δεν θα σε καταλαβω ποτε Alex." 

"Δεν χρειάζεται να με καταλαβεις." 

Η μουσικη εκλεισε. Καποιος αρχιζε να φωναζει. Και αυτη ηταν η Tesa.

"Αγαπητη Alex! Μας εχεις κρύψει κατι μηπως απο πέρυσι; Για τον Goerge;" 

Ο Goegre. Το αγορι μου. Το πρωιν αγορι μου. Το παρελθον μου.

Ενιωσα την καρδια μου να μαυριζει. Δεν ηξερα τι να κανω. 

"Μα καλα δεν θυμασαι τον Goerge; Το δημοφιλής πρωιν αγορι σου που πεθανε πέρυσι; Τι ντροπη. Για να στα κάνω πιο λανιά και να σου πω το ζουμι αυτων των ερωτησεων...και για να μην καθονται τα καημενα τα παιδια και τους χασουμε απο το αγχος τους θα στο πω!"

Δεν ηθελα να μιλησει. Ειχα βουρκωσει. Η καρδια μου θα εσπαγε. Καλα αισθανθηκα πως δεν επρεπε να ερθω, αλλα εγω η ηλιθια...αγκχ.

"Να σας λυσω την απορρια παιδια μου. Ο Goerge πεθανε εξαιτιας της! Το καημενο το παιδι. Ακομα και την ζωη του εχασε γι'αυτην. Ολοι ελεγαν ατυχημα,ατυχημα, αλλα η αληθεια ειναι πως πεθανε εξαιτιας της! Δειτε ποσο σκυλα ειναι! Μα καλα Alex...δεν ντρεπεσε γι'αυτο που εκανες; Εγω στη θεση σου, θα πηγαινα σε κανεναν γκρεμο για να πεθανω, γι'αυτο που εαν  εκανα."

Ολοι αρχισαν να ψυθιριζουν διαφορα,ασχημα λογια για μενα.

Κοιταξα τον Lucas που ουτε αυτος ηξερε τι γινοταν. Αλλα καταλαβα! 

Ετρεξα να φυγω και να κανω αυτο που ειπε η Tessa. Να πηδηξω απο κανεναν γκρεμο.

Παρατηρησα ενα ταξι να ερχεται. Ετσι σηκωσα το χερι μου ψηλα με δυσκολια. Τα δακρυα μου κυλουσαν. Δεν αντεχα αλλο. Ηθελα να πεσω κατω.

"Alex..." ακουσα μια φωνη απο πισω μου.

Ετρεξα κατευθειαν στην αγκαλια του.

"Lucas μην μ'αφηνεις. Σφιξε με στην αγκαλια σου. Την χρειάζομαι."

---------------------------------------------------------------

Συγγνωμη που αργησα,αλλα ημουν αρρωστη και δεν μπορουσα να γραψω. 

Ηταν να γραψω την Δευτερα,αλλα δεν μπορουσα.

Το επομενο θα μπει το Σαββατο για να δειτε τι θα γινει στο επομενο. 

Θελω να μεινετε στην αγωνια σας. 

Φιλιααα.