အခန်း ၂၁။ ဓူဝံကြယ်အင်ပါယာ
ဖီးနစ်သစ်ပင်သည်တဖြည်းဖြည်းကောင်းကင်ထက်သို့မြင့်တက်လာသည်ကိုကြည့်ကာ အင်မော်တယ်ဖီးနစ်သည် အသက်ရှူရန်ပင်မေ့လျော့နေခဲ့သည်။
ဖီးနစ်နတ်ဘုရားသည် ဒိုင်မန်းရှင်းနဲ့ အလုံးစုံပေါင်းစပ်ကာ တစ်ခုတည်းအဖြစ် ဖြစ်တည်နေခြင်းဖြစ်လေသည်။ သူမကဲ့သို့ အစစ်အမှန်နတ်ဘုရားအဆင့်မဆိုထားနှင့် အာကာပြင်နတ်ဘုရားအဆင့်ကျင့်ကြံသူပင် ထိုနတ်သစ်ပင်အားအနည်းငယ်မျှပင် ကိုင်လှုပ်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
အာကာပြင်နတ်ဘုရားအဆင့်ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် အစွမ်းရှိသမျှထိုးလျှင်ပင် ဖီးနစ်နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ သစ်ခေါက်တစ်ခုကွာရန် စွမ်းဆောင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
ဖီးနစ်နတ်ဘုရားသစ်ပင်အတွက် အာကာပြင်နတ်ဘုရားအဆင့်ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ခွန်အားဆိုသည်မှာ လေပြေလေညှင်းလေးလာတိုက်ခတ်သလောက်သာဖြစ်၏။
သို့သော် ယခုအခါတွင်တော့ နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် အမြစ်မှပင်ကျွတ်ထွက်လာနေခဲ့ရသည်။
ကမ္ဘာကြီးသည် လှုပ်ခတ်နေခဲ့ကာ တောင်တန်းများ လဲပြိုကျလာခဲ့သည်။
နောက်ဆုံးတွင် ဖီးနစ်သစ်ပင်သည် ဒိုင်မန်းရှင်းတစ်ခုရှိ အမြစ်တွယ်နေသော အမြစ်တို့ ကျွတ်ထွက်လာခဲ့ကာကောင်းကင်ထက်သို့ လုံးဝ ကျွတ်ထွက်လာခဲ့သည်။
ဖီးနစ်သစ်ပင်အမြစ်တို့သည် နဂါးများကဲ့သို့ ကောင်းကင်ထက်၌ မျောလွင့်နေခဲ့သည်။
ဖီးနစ်သစ်ပင်သည် ဒိုင်မန်းရှင်းကြီးတစ်ခုလုံးကို အမြစ်တွယ်ထားခဲ့ကာ အရွယ်အစားသည် ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင်ကြီးမားလေသည်။
သို့သော်လည်း လုရီဖျင်သည် ကောင်းကင်ထက်၌ ရှိနေခဲ့သော ဖီးနစ်သစ်ပင်ကြီးကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ ခေါင်းတစ်ချက်ခါယမ်း၍ ပြောလိုက်သည်။
“စိတ်မကောင်းစရာပဲ ဒီသစ်ပင်က အရွယ်ရောက်ဖို့အချိန်နည်းနည်းလိုသေးတယ်”
ဖီးနစ်သစ်ပင်သည် အတော်လေးကောင်းမွန်သော အခြေအနေ၌ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အပင်ငယ်လေးသာဖြစ်နေသေး၏။
