Asil Ağa | BxB

8-Ani Gelen Kıskançlık

Tolga ve arkadaşlarıyla buluşmak için evden çıkalı çok olmadı. İkimiz, Tolga'nın arabasıyla buluşacağımız mekana gidiyorduk. Nedense biraz gerilmiştim. Camdan akıp giden yolu izlerken bir yandan da Tolga konuşuyordu.

"Merak etme. Bizim çocuklar çok iyidir.
Onur ile ortak arkadaşlarımız hepsi. Hatta Boran abi de bir aralar bizimle takılırdı.
Ee şey- şey olduktan sonra yani..."

Tolga'nın ne demek istediğini anlamıştım. Sanırım bu kadın Boran'a ne yaptıysa konusu geçince bile geriliyordu insan.

"Nişanı attıktan sonra mı?"

"He evet. Aynen. Yani işte o zamanlar hep takılırdı bizle. Sonra zaten kendini şirket işlerine verdi."

"Anladım."

Yalandan da olsa gülümsemeye, ortamı rahatlatmays çalıştım.

"Onur ile iyi anlaşıyorsunuz sanırım. Ağzından hiç düşürmuyorsun da."

Söylediğim cümle ile kafasını yoldan çevirip bana baktı. Böyle bir soru beklemiyordu sanırım .

"Ah evet. Küçükken hiç ayrılmazdık. Beraber oynar, beraber uyurduk. Kendimi bildim bileli onlayım. Beraber büyüdük."

"Anladım. Birbirinize bağlı olmanız güzel."

"Aynen"

"Kaç yaş var aranızda peki?"

"Ben 21 yaşındayım. O da 27sine giricek yakında."

"Hm anladım. Ne mezunu?"

"İşletme okudu. Bende bilgisayar mühendisliği okuyorum. Yani aslında bizimkiler bilgisayar diye biliyor. Makine mühendisliği okuyorum. Arabalarla, hız motorları ile uğraşmayı seviyorum. Ama bizimkiler pek sıcsk bakmadı bende bilgisayar okuduğumu söylüyorum. Yani bunu gizlemek istemezdim ama yapcak bir şey yok."

"Motorun var mı?"

"Evet var. Ama gizli garajım var orda saklıyorum. Bizimkiler izin vermezdi sürmeme. Mecbur böyle işte"

Anladım der gibi kafamı salladım. Zaten çok geçmeden bir mekanın önünde durduk. Sanırım burası gireceğimiz yerdi.

"Geldik. Hadi inelim bizim çocuklar buralardadır."

Tolga ile birlikte spor, havalı, sarı arabadan inip kaldırma geçtik. Karşıda bizi bekleyen grubu gördüm. 3 4 kişilerdi.

Tolga önde ben arkada yanlarıns vardık. Tolga hepsiyle tokalaşıp sarılmaya başladı.

"Oo kimler gelmiş?"

"Nereledesin len sen?"

"Hoşgeldin yavrum."

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk abi. Tanıştırayım Can;
Boran abimin eşi.

"Sonunda tanışmaya fırsatımız oldu."

"Murat bende"

"Serkan"

"Mert"

"Erdinç"

"Memnun oldum tanıştığıma."

"Ee Bizimki ne napıyor? Nerelerde?"

"Özledik onuda be oğlum."

"Eskiden bizimle takılırdı ama son birkaç yılda yaşadığı şeyler içine kapattı kendini. Bir türlü kendine gelemedi. Bizde bir şey yapamıyoruz. Kendini şirkete verdi."

Mekanın önünde biraz daha sohbet ettikten sonra çok geçmeden içeri girdik. İçeride aşırı yogun ışık ve ses vardı. Etrafda deri koltuklar, deli gibi içen insanlar kanıyordu.