Asil Ağa | BxB

13-Tolga'nın Kırgınlığı

Yazar'dan;

Tolga, oturduğu kanepede kendini dik duruşa getirmeye çalıştı. Dünden beridir aklında dönüp dolaşan düşüncelerle baş başaydı. Yanında oturan Onur'a sürekli bakışlarını kaçırıp duruyordu, ama bir yandan da konuşmaya nasıl başlıyacağını düşünüp, içi içini yiyordu.

Dün avludayken her zaman olduğu gibi Onur'un telefonunda geziyordu. Bunu hep yapardı. Sıkılınca Onur'un telefonunu alır, galersine girer  ve beraber olan fotoğraflarına bakardı. Bazen de  Onur'dan habersiz, beraber fotoğraflarını çekerdi.

Dün yine sıkıldığı için Onur'un telefonunda geziyordu. Dm kutularını kurcalarken alttaki konuşmayı gördü. Bilinmeyen bir numaraydı,kaydetmemişti. Merakla konuşmaya girip baktı. Konuşma 3 gün önce yapılmıştı.

Tolga konuşmalara kısaca göz attığında konuştuğu kişinin kız olduğunu anladı.
İlk kız ona yazmıştı. Kızın selam yazısına, Onur tek düze bir cevapla selam yazmıştı.
Kız konuşmayı uzatmaya çalışmasına rağmen, Onur kısa kısa cevaplar vermişti. Kızla haftasonu randevuya çıkmak için anlaşmışlardı.

Tolga mesajları okuduktan sonra, Onur'a çaktırmadan telefonu yerine bırakmıştı.

Şimdiyse kanepede Onur'la oturmuş film izliyorlardı. İçindeki garip huzursuzluk boğazını düğüm ediyordu. Onur'a sormak istiyordu ama Onur'un gelip söylemesini bekliyordu. Çünkü hiç bir zaman böyle bir şeyi saklamamıştı. Daha öncede bir çok kez randevuya çıkmıştı ama mutlaka Tolga'ya söylerdi. Bu seferki öyle olmamıştı. Tolga bekliyordu, Onur'un konuşmasını bekliyordu. Belkide Onur hiç söylemeyecekti. Bu his Tolga'yı rahatsız ediyordu.

Tolga daha fazla bu sessizleğe katlanmak istemedi. Şimdiye kadar Onur gelip söylerdi nasılsa ama söylememişti, ve söylemeye niyeti yok gibiydi.

"Tolga?" Tolga birden adıyla seslenen sesle irkildi. Ona noldu anlamında soran gözlerle yanındaki bedene baktı. "Yesene pizzanı."

Onur pizzadan bir dilim alıp Tolga'nın ağzına götürdu. Tolga ilk başka tereddüt etsede pizzanın ucundan minicik ısırdı. Onur bu donuk halini fark etti. Bir şeyler vardı Tolga'da

"Beğenmedin mi pizzayı?"

Tolga, kafasını hayır anlamında salladı.

"Canım istemiyor." Dedi tek düze bir sesle.

Onur kumandaya uzanıp televizyonu kapattı. Tolga ile konuşması lazımdı. Sabahtan beri ağzını bıçak açmıyordu.

"Tolga neyin var? Söyle hadi bana."

Tolga,Onur'a kaçamak bir bakış atıp önündeki içeceğine uzanıp eline aldı. "Bir şey yok."

"Tolgaa!" Onur uyarıcı ama kızgın olmayan ses tonuyla karşısındaki gözlere baktı.

"Sen söyle Onur. Sence ne olabilir?"

Onur afallamış bir şekilde karşısındaki durgun gözlere baktı.

"Yavrum bir şey mi dedim bilmeden?"

Tolga hafif dudağını kıvırarak alayla konuştu.

"Sorun zaten bir şey dememen Onur." Dedi gözlerine derince bakarak.

Onur ne olduğunu anlamadı. Yavrusu bir şeye kırılmıştı farkındaydı ama neye olabilir diye düşünüyordu.

Tolga yanındaki bedene daha çok dönerek oturuşunu düzellti. "Nere kadar saklmayı düşünüyordun?"

"Yavrum neyi saklamışım?"

Tolga bu sefer sinirli bir şekilde sesini sorgular gibi yaptı. "O kızı diyorum Onur. Ne zaman söyleyecektin bana?"