So Close Yet So Far (ON HOLD)

Chapter 45

Natulog akong magaan ang pakiramdam at nagising rin akong magaan ang pakiramdam. Whenever I open my eyes,the first thing that I do is smile knowing that the man I loved for years, loves me too.

Nagmadali akong nag ayus dahil alam ko na, ilang minuto nalang ay may mag aantay sa akin sa baba.

After I finished preparing, I looked at myself in the mirror for the last time.

I wore a brown pencil skirt and a white round neck sleeveless top. I have a blazer pero hindi ko muna sinuot at hawak hawak ko lamang.

When I felt like I am satisfied with how I look, lumabas na ako ng kwarto dahil for sure nag hihintay na siya sa baba.

Habang pababa sa hagdan ay tulad ng nadadatnan ko nitong mga nakaraang araw, ay nag-uusap si dad at si Hugo. Habang si mama naman ay tahimik na nakikinig.

"Good morning." Bati ko sa kanila.

I kissed both of my parents on their cheeks.

Tumayo si Hugo at binigay sa akin ang dala nitong bulaklak.

"G'morning." Marahan nitong sabi at hinalikan ako sa pisngi.

Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mukha ng aking magulang.

"Your dad and I already ate, kumain na kayo jan ni Dale sa kusina at may mga pagkain na do'n." Sabi ng aking mama na may malaking ngiti.

When Hugo started picking me up in our house.

Nasiyahan ang aking mga magulang rito, kulang nalang ay mag celebrate sila. They really do love Dale as their son in law.

"Sa labas nalang kami mag b-breakfast mama." Sabi ko sa kaniya.

Agad naman na sumangayon ang aking magulang sa aking kagustohan na sa labas na kumain.

Nang makasakay kami sa kotse ni Hugo ay agad niya akong dinampian ng mabilis na halik sa labi.

"Ano ba!" Natatawang sabi ko.

"Sorry, I wanted to kiss you the moment I saw you, pero baka magalit magulang mo." Natatawa din na sabi ni Hugo.

I only rolled my eyes at him.

Bakit naman sila magagalit? Naikasal na kami at alam din naman nila na hindi kami hiwalay sa papel.

Simula noong gabi na sinabi ko na gusto kong subukan ayusin ang aming relasyon. Sinusundo na niya ako sa bahay namin. I tried stopping him pero hindi siya nagpapapigil.

The next morning of that night ay sinundo niya ako upang kumain sa labas.

Our first real date. It was memorable knowing that I am with the man that I love.

The first monday after that night, sinundo niya ako sa bahay para sabay daw kaming pumunta sa office. 6:30 palang ay nasa bahay na siya. I bet 5 Am palang ay umaalis na ito sa bahay niya.

Hindi niya ito sinabi sa akin dahil alam niyang hindi ko siya papayagan, kaya siya na lamang ang nagdesisyon para sa sarili niya.

It's very hassle, kaya ayaw ko sa ginagawa niya pero talagang hindi siya mapipigilan.

"I missed you." Sabi niya at sinimulan niya palargahin ang kotse.

"You're too OA. Magkasama tayo buong magdamag kahapon." Sabi ko dahil talagang simula din ng araw na iyon ay kung hindi siya nasa site, sa opisina ko siya gumagawa ng kanyang trabaho.

Super clingy pero gusto ko rin naman.

"Bumabawi kang ako sa panahon na nagkawalay tayo." He said.

At this point we could just easily go back to living with each other pero hindi ko alam pero tila ayaw ko pang magkasama kami sa iisang bahay.