Feel the Rush (greek)

Κεφάλαιο 21 ~ Αποκαλύψεις

Elena's POV

Η μέρα κύλησε γρήγορα με εμένα κλεισμένη στο σπίτι. Απέφυγα τα τηλεφωνήματα της Λιζ και απαγόρευσα σε όλους να μπουν στο δωμάτιό μου. Η αγωνία με είχε κατακλείσει σχετικά με τον Χάρρυ και δεν ήξερα πλέον τι να περιμένω. Είχα σκεφτεί τόσες εναλλακτικές που το κεφάλι μου πονούσε. Για ποιον λόγο μπορεί να τον μισήσω; Ναι είναι ο πρώην μου και μπλα μπλα μπλα αλλά δεν είμαι από αυτές τις κοπελίτσες που έχουν κόμπλεξ με τους πρώην. Και στο παρελθόν είχαμε τις κόντρες μας, οι οποίες όμως μας έφεραν πιο κοντά και τώρα που τις θυμάμαι γελάω. Τι μπορεί να ήθελε;

Μόλις βράδιασε ετοιμάστηκα γρήγορα και ξεκίνησα. Ήθελα να φτάσω όσο πιο αργά γινόταν παρόλο που δεν άντεχα την αναμονή. Έτσι αποφάσισα να περπατήσω μέχρι το σημείο συνάντησης μας. Πέρασα από το πάρκο που κάθισα χθες, το οποίο παρέμενε έρημο, από μια σειρά με μικρά μαγαζάκια και τρία τέσσερα μπαρ που είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται κόσμος. Ένιωθα κάποιον να με παρακολουθεί αλλά ήμουν σίγουρη ότι έφταιγε το στρες της ημέρας. Δεν είχα πει σε κανέναν που θα πάω μιας και μου ζήτησε να πάω μόνη μου.

Ύστερα από δέκα λεπτά είχα βγει από την πόλη και ανέβαινα στον λόφο που είναι το παλιό εργοστάσιο ..αυτοκινήτων. Τι περίεργο.. Είχα ακόμα την αίσθηση πως κάποιος βρισκόταν πίσω μου αλλά μόλις γύρισα να κοιτάξω διέκρινα μόνο τα φώτα από το κέντρο της πόλης και μια γάτα που έψαχνε σε ένα κοντινό κάδο φαγητό. Δεν έπαιζα σε ταινία θρίλερ όμως οπότε σταμάτησα να δίνω σημασία και συνέχισα τον δρόμο μου. Αν ήξερα πως ήταν τόσο μακριά θα έπαιρνα την μηχανή και ας έφτανα γρήγορα. Τουλάχιστον δεν θα πονούσαν τα πόδια μου. 

Προχωρώντας λοιπόν άκουσα έναν ψίθυρο. Δεν γύρισα να κοιτάξω γιατί από όσες ταινίες έχω δει έχω μάθει ότι ποτέ δεν κοιτάς πίσω σου. Και ακόμα πίστευα ότι δεν ήταν τίποτα παρά ο αέρας ή ίσως και η γάτα που με ακολουθούσε εδώ και λίγα λεπτά. *Φπσπφςπς* Κι άλλος ψίθυρος. Γύρισα να κοιτάξω. Τίποτα. Επιτάχυνα το βήμα μου. Παραείναι έρημα εδώ. *Σσπσφσπσφς* Ναι ναι είναι σίγουρα ψίθυρος. *Βήματα* 
"Τι στο ...; Ααααααααααααα!" 

Harry's POV

Είχα φτάσει στο εργοστάσιο πιο νωρίς για να σκεφτώ πως θα πω την φρικτή αλήθεια στην κοπέλα που αγαπώ. Καθόμουν σε ένα βράχο στην άκρη του δρόμου και κοίταγα την πόλη καθώς βράδιαζε. Άναβαν τα φώτα και η μουσική δυνάμωνε σε διάφορα σημεία. Για αρκετή ώρα είχα ξεχάσει τον λόγο που βρισκόμουν εκεί και κοιτούσα 'το άπειρο'.