Μike's POV
Το πάρτυ είχε ήδη ξεκινήσει και φαινόταν ότι η βραδιά θα εξελισόταν πολύ καλά. Όλοι είχαν ξεκίνσει να πίνουν από ώρα, όχι όμως εγώ. Προτιμούσα να έχω το μυαλό μου καθαρό για όσο κρατιόμουν. Η μουσική έπαιζε δυνατά, μεθυσμένα κορμιά χόρευαν σαν τρελά, άλλοι έφευγαν για άδεια δωμάτια ή για την πισίνα..όλα φυσιολογικά.
"Μάικ, θα έρθεις να χορέψουμε;" είπε η Μόλλυ κολλώντας πάνω μου. Η Μόλλυ ήταν από αυτές τις κοπέλες που κολλούσαν πάνω μου και όταν δεν είχα τι να κάνω ασχολούμουν μαζί της.
"Δεν έχω όρεξη τώρα." είπα και την έσπρωξα μακρυά μου.
"Μην γίνεσαι ξενέρωτοοος! Κούνησου!" επέμεινε.
"Παράτα με λίγο.."
"Τουλάχιστον έλα να κάτσουμε με τους υπόλοιπους" απάντησε αποφασισμένη να με κρατήσει κοντά της.
Χωρίς να της απαντήσω κατευθύνθηκα προς την παρέα μου στο κέντρο του σπιτιού, καθίσμενοι σε καναπέδες γύρω από ένα τραπέζι. Κάθησα στον μόνο άδειο καναπέ και η Μόλλυ έκατσε γρήγορα δίπλα μου και άρχισε να προσπαθεί να μου τραβήξει το ενδιαφέρον.
Μάταια όμως. Ήθελα κάτι καινούργιο απόψε..κάτι πιο επικίνδυνο.
Και τότε την είδα.
Μία πανέμορφη κοπέλα, με μαύρα μαλλιά και κυρίως μαύρα ρούχα μπήκε στο σπίτι συνοδευόμενη από την Λιζ. Έδειχνε διαφορετική από τις άλλες κοπέλες εκεί μέσα, όχι μόνο στα ρούχα αλλά και γενικά στο τρόπο στάσης της. Δεν είχε έρθει να χορέψει,να πιει και να κοιμηθεί με όποιον θα έβρισκε μπροστά της όπως οι υπόλοιπες. Φαίνοταν να ήταν αναγκασμένη να έρθει και βαριόταν ήδη. Το βλέμμα της περιφερόταν δεξιά και αριστερά ψάχνοντας κάτι χωρίς επιτυχία αγνοώντας την κοκκινομάλλα που την μίλαγε.
Εγώ συνέχιζα να την καρφώνω βασικά. Σήμερα κιόλας θα έτρεχε στα πόδια μου.
"Έι μεγάλε..τι κοιτάε έτσι;" ρώτησε ο Zayn.
"Αυτήν εκεί δίπλα στη Λιζ. Την ξέρετε;"
"Μπαα..απ' ότι άκουσα είναι η καινούργια που μετακόμισε δίπλα στο σπίτι της Λιζ. Δεν ξέρω όμως κάτι παραπάνω για αυτή." απάντησε ο Louis.
"Ωραία λοιπόν σήμερα θα την μάθω πολύ καλά..να το θυμάστε"
"Πρόσεχε Μάικ..φαίνεται σκληρό καρύδι.." είπε ο Λίαμ.
"Αυτές είναι και οι πιο εύκολες.. σιγά μην είναι σκληρή απλά θα το παίζει έτσι".
Με το που τελείωσα την πρόταση ένιωσα τα μάτια της να προσγειώνονται στα δικά μου. Μπλε,ψυχρά και μυστήρια. Βυθιζόσουν μέσα τους. Αλλά δεν μπορούσε να δεις τίποτα. Σαν να είχε σηκώσει μια τεράστια ασπίδα γύρω από τον εαυτό της.
YOU ARE READING
Feel the Rush (greek)
Fanfiction"Τα ετερώνυμα έλκονται". Αυτό λένε όλοι και στηρίζουν ιστορίες πάνω σε αυτό. Τι γίνεται όμως με τα ομώνυμα; Υποτίθεται ότι παρόλο που είναι ίδια δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Η ιστόρια αυτή λοιπόν είναι για να αναλύσει και να μας αποδείξει αν ισχύει ή...