Feel the Rush (greek)

Κεφάλαιο 7 --- Unexpected

Elena's POV

Αποδείχτηκε εν τέλει ότι το αυτοκίνιτο που άκουσα πίσω μου ήταν ο Στάιλς, που για κάποιον λόγο ήθελε να με συνοδεύσει μέχρι το σπίτι. Μόλις σταμάτησε δίπλα μου στο φανάρι κατέβασε το παράθυρο και με κοίταγε.

"Θες κάτι;" ρώτησα.
"Εσένα." απάντησε και μου έκλεισε το μάτι.. Βλάκας άνθρωπος τι περιμένεις;
"Επειδή σε αυτόν τον τομέα στάθηκες άτυχος μήπως θες κάτι άλλο;" αποφάσισα να αγνοήσω το σχόλιό του.
"Καλά βρε μην δαγκώνεις. Να μιλήσουμε για κάτι θέλω. Έχω να σου κάνω μια πολύ σοβαρή πρόταση."
"Χωρίς να θέλω να σε προσβάλω δεν σου ταιριάζει να λες την λέξη 'σοβαρός'. Κάτι δεν πάει καλά..Τι πρόταση είναι αυτή παρακαλώ;"
"Μόλις φτάσουμε στο σπίτι σου θα μάθεις!" και μιας και το φανάρι είχε ανάψει πράσινο πάτησε το γκάζι και έφυγε. Αχ αυτό το παιδί..

Μετά από κανά δεκάλεπτο έφτασα σπίτι μου και είδα τον σγουρομάλλη να περιμένει καθισμένος στα σκαλιά του σπιτιού μου. Αν δεν τον ήξερα θα υπέθετα ότι πρωταγωνιστούσαμε σε κάποια ρομαντική κωμωδία!

Πάρκαρα λοιπόν την μηχανή μου και με αργά βήματα πήγα και έκατσα δίπλα του.
Ας τελειώνουμε και με αυτό.
"Τι θες από την ζωή μου Στάιλς;" ρώτησα.
"Δεν θέλω τίποτα από τη ζωή σου Τέιλορ. Μια απλή πρόταση θέλω να σου κάνω, που ξέρω πως θα σε χαροποιήσει ιδιαιτέρως." αποκρίθηκε.
"Άντε μίλα λοιπόν!" 
"..Έχουμε και λέμε..-"
"Βασικά εσύ έχεις και λες αφού εγώ δεν ξέρω γιατί πράγμα μιλάς." ..μου άρεσε να τον εκνευρίζω.
"Αν είναι να με διακόπτεις και να με ειρωνεύεσαι καλύτερα να φύγω από τώρα." είπε και έκανε να σηκωθεί.
"Όχι εντάξει συγνώμη..Πες μου." τον σταμάτησα και πιάνοντάς τον από το χέρι τον επανέφερα στην αρχική του θέση.
"Έχω και λέω.." ξεκίνησε "Ξέρεις πολύ καλά ότι οι γονείς σου με συμπαθούν πολύ και ότι πιστεύουν ότι είμαι καλή επιρροή για 'σενα. Που να ήξεραν την αλήθεια βέβαια οι άνθρωποι..Λοιπόν συνεχίζω. Έτυχε να μάθω ότι εξαιτίας του γεγονότος πέρσυ στον αγώνα διαλύθηκε το αυτοκίνιτό σου και οι γονείς σου δεν σου επιτρέπουν να πάρεις άλλο μέχρι να του αποδείξεις ότι είσαι αρκετά υπεύθυνη. Σωστά;"
"Σωστά." είπα χωρίς να καταλαβαίνω που το πάει.
"Και σε αυτό το σημείο παρουσιάζομαι εγώ. Θα έρθω να τους μιλήσω. Δεν ξέρουν σε τι κατάσταση βρίσκομαι και με τι ασχολούμαι οπότε εγώ έχω το ελεύθερο να ισχυριστώ ό,τι θέλω. Άν τους πείσω για την καλή θέση μου στην κοινωνία, το να τους πείσω να σε αφήσουν να πάρεις αυτοκίνιτο θα είναι παιχνιδάκι. Πως σου φαίνεται;" 
"Έιναι καλό σχέδιο και έχει βάση. Βασικά είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί. Αλλά εσύ τι θες ως αντάλλαγμα;" ρώτησα. Αποκλείεται ο Χάρρυ να έκανε κάτι τόσο καλό για 'μένα χωρίς να ζητήσει κάτι.
"Με ξέρεις πολύ καλά Έλενα.. Θέλω κάτι πολύ απλό από 'σένα. Ένα ραντεβού. Όπως αυτά που βγαίναμε παλιά πριν εξαφανιστώ από προσώπου Γης και ουρανού. Ίσως να σου πω και γιατί έφυγα χωρίς αντίο!" είπε. Η φωνή του είχε αλλάξει και έχασε όλη του την αυτοπεποίθηση. Έμοιαζε..νευρικός;
"Ο μόνος λόγος που δέχομαι την πρόταση σου είναι το αμάξι μου Στάιλς. Και στο ξεκαθαρίζω - αν δεν πετύχει το σχέδιό σου ξέχνα το ραντεβού!"
"Σύμφωνοι!" είπα και ένα χαμόγελο χαράς φώτισε όλο το πρόσωπό του.