Elena's POV.
ΟΚ. Τι είχε συμβεί μόλις τώρα;
Όλα μαζί σε ένα βράδυ; Και βασικά γιατί...ο Χάρρυ..και ο Μάικ..
Ίσως να καταλάβω τον Χάρρυ. Μου είπε ότι έχει ακόμα αισθήματα για εμένα και δικαιολογείται η πράξη του. Ο Μάικ όμως υποτίθεται πως με μισεί. Και τα αισθήματα είναι αμιβαία. Ήταν. Ήταν αμιβαία. Μετά από αυτό κάτι άλλαξε. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι."Λοιπόν, θέλω να τα ακούσω ΌΛΑ!" διέκοψε τις σκέψεις μου η Λιζ φωνάζοντας από το σαλόνι με ένα κουτί πίτσα μπροστά της. Φυσικά και θα παρέγγελνε πίτσα και θα έβλεπε ρομαντικές ταινίες από την ταινιοθήκη του μπαμπά μου. Και δεν υπήρχε αμφιβολία ότι είχε κάτσει τόση ώρα εδώ περιμένοντας να ακούσει ότι είχε γίνει ...με λεπτομέρειες. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες δεν θα της έλεγα σχεδόν τίποτα και θα άφηνα τις λεπτομέρειες απ'έξω. Όμως τώρα έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον και η Λιζ είναι το καλύτερο άτομο που μπορώ να σκεφτώ.
"Καλύτερα να κάτσεις και να πάρεις ένα κομμάτι πίτσα. Τα άλλα θα τα φάω εγώ. Έχω να σου πω πολλά." της είπα και έκατσα κοντά της ξεκινώντας από την αρχή του 'ραντεβού' μου.....
"¨Και μετά έφυγε..χωρίς ούτε μια λέξη." τελείωσα την διήγηση των γεγονότων.
Έμεινε για κάμποσα λεπτά ακίνητη κοιτώντας με βαθιά στα μάτια με σοβαρό ύφος και μισάνοιχτο στόμα. Άρχισα να ανησυχώ για το αν αναπνέει αλλά τότε είδα ένα χαμόγελο να κάνει αργά και σταδιακά την εμφάνισή του στο πρόσωπό της. Χαιρόταν; Μετά από όσα της είπα το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να χαμογελάσει; Εγώ ήθελα να κλάψω! Δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα κάθε μέρα!"Επιτέλους!" αναφώνησε και άρχισε να χοροπηδάει στον καναπέ.
"Επιτέλους για ποιο πράγμα; Είμαι στην πιο άθλια κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος σαν και εμένα αυτή τη στιγμή."
"Επιτέλους ο Μάικ σε φίλησε! Εγω και ο Λίαμ περιμέναμε αυτή τη στιγμή από την μέρα στο μπαρ! Και επιτέλους έφτασε!"
"Είσαι με τα καλά σου; Περιμένατε να με φιλήσει ο άνθρωπος που με απειλεί από την πρώτη στιγμή που του μίλησα ότι θα με στείλει σπίτι μου και ότι θα μου διαλύσει τη ζωή;"
"¨Ναι αυτό περιμέναμε! Και ξέρεις γιατί;" με ρώτησε και πήρε ένα ύφος σαν να γνώριζε κάτι που όλοι οι υπόλοιποι αγνοούσαν.
"Όχι δεν ξέρω! Εξήγησέ μου Μεγαλοιοτάτη!" της είπα ειρωνικά.
"Είναι απλό. Δεν ανήκετε σε αυτές τις ξενέρωτες ιστορίες αγάπης που το κακό αγόρι ερωτεύεται το καλό κορίτσι ή και το αντίθετο. Εσύ και ο Μάικ είστε ακριβώς οι ίδιοι. Είστε ικανοί να φτάσετε στα άκρα για να έχετε επίδραση σε κάποιον. Είστε ριψοκίνδυνοι και σας αρέσουν τα ίδια πράγματα!"
"Ναι όμως ξέρεις τι λένε για 'το κακό αγόρι και το καλό κορίτσι' έτσι; Λένε ότι τα αντίθετα έλκονται! Και εσύ μου επιβεβαιώνεις ότι εγώ και ο Λάντον και εγώ είμαστε ίδιοι. Απ' όσο θυμάμαι τα ομώνυμα αποθούνται! Δεν ερωτεύονται!"
"Όχι Έλενα! Τα ομώνυμα.." ΜΠΑΜ! Τι ήταν αυτό; Ένας δυνατός κρότος ακούστηκε απ' έξω και διέκοψε την Λιζ.
YOU ARE READING
Feel the Rush (greek)
Fanfiction"Τα ετερώνυμα έλκονται". Αυτό λένε όλοι και στηρίζουν ιστορίες πάνω σε αυτό. Τι γίνεται όμως με τα ομώνυμα; Υποτίθεται ότι παρόλο που είναι ίδια δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Η ιστόρια αυτή λοιπόν είναι για να αναλύσει και να μας αποδείξει αν ισχύει ή...