Si Ma'am ay isang pangarap...

HANGGANG DITO NALANG ANG AKING PANGARAP...

VO NI EIZS:
"Masyado ng maraming nangyari,at ang pinaka mahirap yatang gawin ay ang aminin sa sarili...kapag nagkamali ka. sa lahat ng mga nangyaring yun...wala ni isa akong sinagot ng kung anu ang nasa isip ko...nawala ang lahat ng kaibigan ko,ay may natira pala...ang mga best friend kong hindi bumitaw hanggang sa dulo. si Ms.Luis,ang aking nanay sa dati kong paaralan,at kahit ang pamilya ko nawindang sa tuluyan naming paghihiwalay ni mayla...oo ulit,naghiwalay na kami...natuluyan... naputol na ang lahat ng pangarap ko kay Ma'am... sa lahat ng nagtanong sakin nuon kung bakit hindi ako nagsalita at hindi ko ipinaliwanag ang sarili ko...simple lang ang sagot at dito ko unang ipapaliwanag at aaminin... masyado kong ma PRIDE... yung tipong mamatay nalang ako sa sakit pero hindi ako magmamakaawa... kahit alam ko sa sarili kong mahal ko pa si mayla, dala ng lahat ng immaturity at kagaguhan ko...nung pinalayas nya ko sa apartment...umuwi ako sa bahay namin.. dahil sa sobrang pagmamahal nya sakin sumunod pa sya nun sa bahay ng mama at papa ko... tumira pa kami ulit ng magkasama...halos dalawang taon na inilaban ako ni mayla...inilaban nya ko sa bagay na ayokong bitawan...si Ms.Vargas... ang totoo,oo...nagmahal ako ng dalawang tao,isang taong alam kong mahal ako at ganun din naman ako sa kanya at isang taong mahal na mahal ako...at pumupuno sa mga kakulangan ng mahal ko...si Ms.Vargas,hindi naging tama ang desisyon nyang iwan ako nung nasa high school pa ko,nagkataon...nung magkita kami ulit,narealized nya yun...ang problema...I'm in a smooth sailing relationship...which i thought hindi... unang pag ibig kong seryoso si Mayla...yung tipong kasama mo sa bahay at sa buhay mo...so wala pa kong point of comparison...akala ko we're not okay...sa totoo may mga pagkukulang rin sya. relationship is always a gamble... pareho kaming sumugal sa paniniwalang mananalo kami... akala ko hindi na ko masaya kasi sya na lang ang nagdadala ng sitwasyon... I am so insecure. I am such a brat who wants everything to be perfect... I am so selfish and idealistic... naaalala ko pa nga ang rule ko sa buhay ko nuon... "WHAT EIZS WANTS?EIZS GETS..." too bad for me,isa pang rule na hindi dapat tularan..."I DON'T GET MAD,I GET EVEN" yeah,whenever na nagseselos ako,i won't tell her...i won't argue,instead...mambabae ko...sisiguraduhin kong sa bawat halik at bawat oras na yun kasama ng ibang babae...nakaganti ko sa pain na naibigay nya sakin...but what makes me so stupid is that...she didn't even know that i am not okay. Tama naman na akala ko lang okay kami,pero ang totoo talaga,hindi... dahil kakaiwas ko sa away at pagtatalo...marami kong tanong na hindi na pinag uusapan... i hate confrontations, i hate conversations. pero kapag tinignan mo ko,parang hindi yun ang personality ko...madaldal kasi ko...pero ang totoo...YUN AKO! ayoko na sinasabi ang totoong nararamdaman ko, i will not let anyone read my thoughts... ang pakiramdam ko kasi kapag nabasa mo ang totoong nararamdaman ko it will be easy for you to hurt me...kaya kada may nakakatext si mayla nuon habang nangyayari ang lahat ng pagpapasakit ko sa kanya... di nya alam na nagseselos pa ko... akala nya kapag nakikipagdate ako kay Ms.Vargas yun ay dahil mahal na mahal ko siya...pero ang totoo,yun ay dahil ang sakit sakit...until one day nagkaroon kami ng high school reunion,isa ko sa mga organizer so nagmeeting...may isa kong classmate.lesbian din sya...hinihingi nya sakin yung number ni ms.vargas,hindi ako use na nagbibigay ng number,lalo na kapag hindi akin.feeling ko hindi proper kaya i ask ms.vargas first and she declined... tapos yung kay Mayla ang hiningi nya when she found out na we broke up... and so i never gave in to her...but one of my barkada gave it to her. by the way this same person is one of my closest pal when im in my high school year. so i didn't expected that she has this agenda of loving Mayla...days run so fast and under my nose she won her trust...one time Mayla and I talked of settling things, usapan namin isang buong buwan na wala akong contact kay Ms.Vargas,sya at ako lang if we can still patch things up...ginawa ko naman...on the day of our anniversary i suppose to tell her na babalikan ko na sya at sya ang pinipili ko...she asked me if she can go out and have coffee with a friend...i don't know kung sinong friend but i allowed her. di naman kasi ako yung tipong hihigpitan ka just to protect the relationship...i believe in SELF CONTROL and life's choices...then i found out na she went out with nel...yung lesbian friend ko. Paano ko nalaman? i texted her around 12 am of our anniversary cause i am still awake waiting for her...yung room ko na room namin nung time na yun,pinuno ko ng petals ang bed,with two dozens of roses on top and some tea candles... a sweet note with my plea of loving her again... and she then replied... "pauwi na ihahatid ako ni nel" with so much pain in my heart,i didn't ask her why she forgot that it is our anniversary...instead, itinapon ko yung lahat ng roses at petals pati na ang letter ko... nung dumating sya nakita ko nga na inihatid sya ni nel...para na kong mamamatay nun... that was the most painful 20 seconds of my life. dala ng pride, kinausap ko sya at sinabing nagkabalikan na kami ni Ms.Vargas (pero ang totoo,hindi...ni wala nga kaming contact nun...at during this period si ms.vargas at ang asawa nito ay nag aayos din ata...ata kasi di ko sure) at kailangan na namin totally maghiwalay... she cried all night, i didn't even ask her kung mahal nya pa ko or what... kinabukasan, she told me na aalis na sya sa bahay at hahanap na sya ng apartment... marami pang nangyari na kung anu-ano at nakita ko nalang kaming dalawa na naghahati ng mga gamit namin...officially, we are done and over... pero nakakatawa nga yung oras na yun,kasi the night before sya umalis,nag grocery pa kami... tapos ipinamili nya pa ko ng mga personal kong gamit...hay...mahal na mahal nya talaga ko... "Bee,binilhan kita ng food para kapag nagtatampo ka sa papa o mama mo at ayaw mong lumabas ng room mo may pagkain ka sa cannister...tapos ito na lahat ang napkin,toothpaste at lahat ng hygiene kit mo...gamot kapag bigla kang inubo o nilagnat" napapailing na lang ako,naghihiwalay na kami pero misis na misis parin talaga sya sakin... nagbilin pa... "kapag kailangan mong bumili ng perfume or brief or under garments magtext ka lang ah?ako bibili..." habang tatango tango lang ako...nung tumalikod na sya,at unti-unti ng nawawala sa paningin ko...parang gusto ko syang habulin,magmakaawa sa kanya na hindi ko kaya...hindi ko sya kayang mawala...hindi ako sanay matulog na hindi ko sya katabi... na hindi ko hawak ang kamay nya,na kapag natatakot ako sa room ko...sinong yayakap sakin?o magpapahid ng luha ko kapag may nagsalita sakin ng hindi maganda?pero dahil mapride nga ako...okay lang...mamatay na mamamatay titiisin ko nalang ang sakit ng pagkawala nya."