Κεφάλαιο Δέκατο Έκτο
«Είσαι ο πιο φιλικός εχθρός που έχω κάνει ποτέ»Η Ζοζεφίνα γύρισε και τον κοίταξε άγρια. «Ναι, ζηλεύω, ευχαριστημένος;» είπε και ο Ισαάκ ανοιγόκλεισε τα μάτια του, κούνησε το κεφάλι του και την ξανά κοίταξε. «Δεν σε καταλαβαίνω, Έλσα. Νόμιζα ότι με απεχθάνεσαι» της είπε, το χαμόγελο δεν έφευγε από το πρόσωπό του, και η Ζοζεφίνα ήθελε να του δώσει μία, να το χαλάσει. «Αυτό δεν έχει αλλάξει» παραδέχτηκε εκείνη και ο Ισαάκ πήρε μία βαθιά ανάσα και γύρισε το κεφάλι του για να κοιτάξει τα αστέρια. «Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει μεταξύ μας» της είπε και εκείνη του χαμογέλασε ειρωνικά μα και παιχνιδιάρικα. «Αν ήξερα θα σου έλεγα» του είπε και αυτός έγνεψε. «Ανακωχή για απόψε;» την ρώτησε και εκείνη το σκέφτηκε λίγο προτού συμφώνησε.
Κάθισαν εκεί για λίγη ώρα χωρίς να μιλάνε. Η Ζοζεφίνα ένιωθε περίεργα, ένιωθε χαρούμενη; Δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν, δεν το είχε ξανα νιώσει, και να είχε, δεν θυμόταν τι ακριβώς ήταν. Ο Ισαάκ από την άλλη γνώριζε πολύ καλά τι ένιωθε εκείνη την στιγμή. Ήθελε να την πιάσει και να της δώσει μια αγκαλιά. Όταν την παρατηρούσε από μακριά, δηλαδή όταν εκείνη νόμιζε ότι κανένας δεν την έβλεπε, εκείνος μπορούσε να αναγνωρίσει πως κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί της. Την περιτριγύριζε ένα είδος στεναχώριας και πόνου που μπορούσε να αναγνωρίσει από μέτρα μακριά. Ήξερε πως από αύριο πάλι θα επέστρεφε η εχθρότητα μεταξύ τους. Ήταν λες και στον έξω κόσμο δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν μαζί. Για την Ζοζεφίνα, δεν υπήρχε κάτι μεταξύ τους. Μάλλον δεν θα άφηνε να υπάρξει εκείνη κάτι. Για τον Ισαάκ, εκείνος ήθελε πολλά, μα πάνω από όλα ήταν η αδερφή του. Πλέον έχει βάλει δευτερεύοντες τις δικές του ανάγκες, και δεν παραπονιέται για αυτό.
VOCÊ ESTÁ LENDO
✔Αθέμιτη Λύτρωση[ΒΙΒΛΊΟ 1]Illicit Redemption[#SSBC24]
Ficção Adolescente𝑱𝒐𝒔𝒆𝒑𝒉𝒊𝒏𝒆 𝑳𝒐𝒓𝒆𝒏𝒔 & 𝑰𝒔𝒂𝒂𝒄 𝑮𝒓𝒂𝒚 Βιβλίο 1ο Εκείνος αλαζόνας, οξύθυμος και ο κίνδυνος ενσαρκωμένος, με ένα παρελθόν που τον κυνηγάει όπου και να πάει. Εκείνη μοναχική, ήσυχη και απότομη, μόνη της πορεύεται σε μία νέα πόλη, την πό...