𝑱𝒐𝒔𝒆𝒑𝒉𝒊𝒏𝒆 𝑳𝒐𝒓𝒆𝒏𝒔 & 𝑰𝒔𝒂𝒂𝒄 𝑮𝒓𝒂𝒚
Βιβλίο 1ο
Εκείνος αλαζόνας, οξύθυμος και ο κίνδυνος ενσαρκωμένος, με ένα παρελθόν που τον κυνηγάει όπου και να πάει.
Εκείνη μοναχική, ήσυχη και απότομη, μόνη της πορεύεται σε μία νέα πόλη, την πό...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο πόνος δεν σε αφήνει το ίδιο άτομο προτού τον γνωρίσεις, ξέρει πως να παίζει και να γαμάει το μυαλό σου, αλλά η Ζοζεφίνα πλέον ήξερε τι να κάνει για να τον γαμήσει πίσω. Έπαιζε με την φωτιά, και το γουστάρει πολύ πλέον. Πλέον παίζει τα παιχνίδια της χωρίς ενοχές ή έλεος. Πλέον δεν την ένοιαζε αν ήταν η κακιά σε κάποιου την ιστορία. Πλέον απλά παίζει και νικάει.
«Συλλυπητήρια» της είπε άλλος ένας “συγγενής” και η Ζοζεφίνα του έγνεψε τάχα λυπημένα. Εκείνη είχε ντυθεί κομψά, μα της άρεσε που την κοιτούσαν λες και είχε δύο κεφάλια. “Η κηδεία της μητέρας της είναι, δεν ντρέπεται να εμφανίζεται έτσι;” εκείνη γελούσε από μέσα της, ήθελε να τους δείρει όλους τους υποκριτές που τόλμησαν να εμφανιστούν στην κηδεία μιας καριόλας, αλλά δεν την ένοιαζε πλέον. Έχει βρει την ηρεμία της όταν έμαθε πως είχε δώσει και τον γιο της στους Ρίζο. Πλέον χαιρόταν πολύ που η “μητέρα” της ήταν νεκρή.
«Συλλυπητήρια» άκουσε την βραχνή φωνή του, και σήκωσε απότομα το κεφάλι της. Αντίκρισε τα πιο πράσινα μάτια που είχε δει ποτέ της. Μαλλιά μακριά, μαύρα, και τα χείλη του τόσο μα τόσο προκλητικά. Η Ζοζεφίνα τον κοίταξε σοβαρά, έγειρε το κεφάλι της και ανοιγόκλεισε τα μάτια της, «Ευχαριστούμε» είπε, τονίζοντας τον πληθυντικό. Κακώς ήρθε εκείνος, της έδινε την ευκαιρία να παίξει με το μυαλο του, και εκείνη θα την έπαιρνε. Εκείνος δεν έλεγε να φύγει και εκείνη συνέχισε να τον κοιτάει.
«Χαίρεται» είπε και ο Ρίζο μόλις ήρθε. Όλη η παρέα ήταν εκεί, η Ζοζεφίνα ένιωσε εκείνον τον πόνο που την παρέλυε να ξεκινάει από την καρδιά της και να εξαπλώνεται σαν ιός μέσα της όταν είδε τον Ισαάκ να τυλίγει το χέρι του γύρω από την μέση της Κάντυ, όμως δεν είπε τίποτα. «Γεια…» είπε η Κάντυ όταν δεν μίλησε κανένας. Λίγη ώρα αργότερα, η Ζοζεφίνα είχε χαιρετήσει όλη την παρέα, και η τελετή είχε τελειώσει. Η Ζοζεφίνα δεν είχε κάτι να πει για την μητέρα της, έτσι όλοι την κοίταζαν με μισό μάτι όταν αρνήθηκε να πει κάτι. Εκείνη χαμογελούσε διάπλατα καθόλη την διάρκεια της κηδείας, ήταν τόσο γαμημένα χαρούμενη που πέθανε η μάνα της… Τόσο… χαρούμενη…
![✔Αθέμιτη Λύτρωση[ΒΙΒΛΊΟ 1]Illicit Redemption[#SSBC24]](https://img.wattpad.com/cover/373446665-64-k534494.jpg)