" මට ඔයා නැතුව පාලුයි අයියා.....
අපි ගෙදර යමුකො අනේ..."
" විකාර නැතුව ඔය අතගන්නවා නාද්‍යා..."
මැගසින් එකට ඇස් ඔබාගෙන ඉදපු මම ඒකෙන් ඇස් අහකට නොගෙනම දත් මිටි කෑවා ඒත්,
"අනේ චූටි...."
" මම දැන් තමුසෙට එක සැරයක් කිව්වා නාද්‍යා මගෙ මූණෙන් ඔය ජරා අත අහකට ගන්නවා....මොන ජරාවල් අල්ලලාද දන්නෙ නෑ ඊට පස්සෙ ඩස්ට් එකට මගෙ මූණෙ පිම්පල්ස් දානවා...."
අතේ තිබුන මැගසින් එක ස්ටූල් එකට අත ඇරපු මම මගෙ මූණ උඩ තිබුන ගෑණු අත් දෙක ගසා දැම්මා වගේම මගෙ එහා පැත්තෙ වාඩි වෙලා ඉන්න එකී දිහා මරන් කන සයිස් බැල්මක් දැම්මා......
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
නාද්‍යා හෙයිලි එක්ණැලිගොඩ
අවුරුදු 25 ක් වෙච්ච මට ඉන්න එළොවටත් නැති මෙළොවටත් නැති එකම නංගි....කොල්ලො තුන් දෙනෙක් මැද හැදුන එකම කෙල්ල.අපේ පවුලෙ අන්තිම සමාජිකයා.....
මං දන්නවා දැන් ඔයාලට එක්තරා බරපතර ප්‍රශ්නයක් මතු වෙලා ඇති
ජයසූරිය පවුලෙ බාල කෙල්ල එක්ණැලිගොඩ වුනේ කොහොමද ? ඒක නේද ඔයලාගෙ ප්‍රශ්නෙ?
මං දන්නවා අනිවාර්යයෙන්ම ඔයාලට දැන් තියන එකම ප්‍රශ්නෙ ඒක...
ඒක එහෙම වුනේ....
" චූටි අයියාට පාඩුවෙ ඉන්න දෙන්න සුදු නෝනා......පිම්පල්ස් ආවොත් පව්නෙ චූටි අයියා...නේද බබා?"
" මගෙන් මැරුම් නොකා මගෙ කරෙන් තමුසෙගෙ අත ගන්නවා සදිල්"
දෙවනි වතාවටත් මම දත් මිටි කෑවා....
මගෙ දකුණු පැත්තෙන් නාද්‍යා වාඩි වෙලා උන්නා වෙද්දි මගෙ වම් පැත්තෙන් තව එකෙක් වාඩි වෙලා උන්නා...
ඒකාගෙ අතක් මගෙ කරවටේ එතිලා තිබුනා....මං එහෙන්ම ඒකාගෙ පැත්ත හැරුනා..
