"මං ඔහෙ ඉදලා බෑනේ මමා..
එතකොට බංගලාවට මොකද වෙන්නෙ?"
" බංගලාවට මොනවා වෙන්නද බබා....
ඔයා ඔහෙ හිටියාත් නැතත් බංගලාව ඔයාට තමයි....ඔය කොච්චර වුනත් සීයා පප්පා ග්‍රැනීට ඉහළින් යන්නෙ නෑ...."
එහා පැත්තෙන් මමාගෙ කටහඬ ඇහෙද්දි මගෙ කට ඉබේම ඇද වුනා...
ඉහළින් යන්නෙ නෑලු....
මමනෙ දන්නෙ සීයා පප්පා ග්‍රැනීට ඉහළින් ගිහින් ඉවරයි කියන්න....
" හරි ඒක පැත්තකින් තියමුකො
ඒත් මං ආවම ග්‍රැනී තනි වෙනවානෙ....
ග්‍රැනී පව්නෙ මමා..."
ඒ කනින් මේ කනට පෝන් එක මාරු කරපු මම ග්‍රැනී ගැන දුක් වෙන්න ගත්තා.
" මට ඔයා කියන දේ තේරෙනවා බබා ඒත් ඔයා දන්නවානෙ ලොකූගෙ හැටි....ඔයා ටික දවසකට හරි ගෙදර එන්න...ග්‍රැනීට මං තේරුම් කන්නම්...."
ලොකූගෙ හැටි කෙසේ වෙතත් මං මගෙ මිනිහාගෙ හැටි දන්නවා...
අම්මා කියපු දේත් එක්ක මගෙ හිත විලාප තිබ්බා....
මෙහෙම ගියොත් නම් මං අපේ මනුස්සයාට ඩිවෝස් පේපරේ දිග් කරන්න කලින් ඒ මිනිහා මට ඩිවෝස් පේපරේ දිග් කරනවා..
ඩිවෝස් පේපර්ස් කෙසේ වෙතත් ඒ මිනිහා මාව මරලා දානවා..
මට තේරෙන්නෙ නෑ මං කාව බැලන්ස් කරන්නද කියලා....
ගෙදරද?
කසාඳ මිනිහාවද?
කාව බැලන්ස් කරගත්තාත් මං සහසුද්දෙන්ම දන්නවා මේ සැරේ නම් මට අපේ මිනිහාව රවට්ට ගන්න වෙන්නෙ නෑයි කියලා....
" හරි මමා මම මොකක් හරි කරන්නම්.."
නලල පිරිමදින ගමන් මම මමාට එහෙම කිව්වා...
" මොකක් හරි කරන්නම් නෙවෙයි ගෙදර එන්න.ඩැඩාත් ආසාවෙන් ඉන්නෙ දරුවො..
විකාර නටන්න තියාගන්න එපා ඔන්න..."
"හරි හරි අනේ....
මං තියනවා...."
මමා නම් කියයි...
මටත් ගෙදර යන්න ඕනෙ ඒත් මමනෙ දන්නෙ මගෙ ප්‍රශ්නෙ....මමා මමාගෙ මිනිහාගෙ සතුට ගැන හිතනවා වගේ මමත් මගෙ මිනිහාගෙ සතුට ගැන හිතන්න එපෑ....
මට තේරෙන්නෙ නෑ මගෙ ඔලුව අච්චාරුවක් වගේ....මං දන්න එකම දේ මේ සැරේ නම් මට ලේසි වෙන්නෙ නෑ කියලා විතරයි...අර මිනිහා මං කියන මෙලෝ දෙයක් අහන්න ලෑස්ති නෑ...
