" අත අරින්න...."
" ශාල් ප්ලීස්.....
ප්ලීස් මාව අත අරින්න ......"
මගෙ පපුව කිටි කිටියෙම ඒ පපුවෙ තෙරපුනා....
ඒ ශක්තිමත් අත් හරි තදට මගෙ බඳ වටෙ එතිලා තිබුනා.....ඒ ග්‍රහනෙන් මිදෙන්න මම උත්සහා කලා ඒත් එයාත් එක්ක පොර බදින්න මට බැරි වුනා...මම මොන තරම් එයාගෙන් ගැලවෙන්න උත්සහා කලාත් එයාට මාව එයාගෙන් මුදවන්න කිසිම ඕනෙකමක් තිබුනෙ නෑ...මං දගලන ගානේ එයා කලේ තව තව මාව ඒ ඇඟට තෙරප ගත්තු එක......කාලෙකට කලින් හැමදාම ලැබුනු ඒත් දැන් කලාතුරකින් ලැබෙන ඒ පහස ළඟ මගෙ හිත ගැස්සිලා තිබුනාත් හැඟීම් වලට වහල් වෙන්න මට ඕනෙ කලේ නෑ එහෙමයි කියලා මට එයාත් එක්ක රණ්ඩු වෙන්න ඕනෙ වුනෙත් නෑ...ඒ නිසාම මම එයාට පුදුම තරම් සාමකාමී හඬින් මාව අත අරින්න කියන එක කිව්වා....
" විනාඩි පහක් මට මෙහෙම ඉන්න දෙන්න"
එයාගෙ හඬ අවදි වුනා.....
එයා මගෙන් විනාඩි පහක් ඉල්ලුවා.....
මට මගෙ හිතට ඉඩ දෙන්න ඕනෙකමක් නොතිබුනා වුනත් මන්දා හැමදාම එයා සම්බන්ද කාරණා වලදි මගෙ මොළේ ඉබේම මැරිලා යනවා ....ඉතින් මෙතනදිත් මගෙ මොළේ ඉබේම මැරිලා ගියා....මං තීරණය කලා එයා ඉල්ලපු විනාඩි පහ එයාට දිලා දාන්න.....
එයාගෙ වැලඳ ගැනීමට මගෙන් බාධාවක් නැහැයි කියලා ශාල්ට තේරුනා...එයා එහෙන්ම මගෙ බෙල්ල අස්සෙ මූණ හංග ගත්තා.... එයාගෙ උණුහුම් සුසුම් පහස මගෙ බෙල්ල උඩ නතර වුනා එයා ඒ කරපු දේත් එක්ක මට කිතියක් දැනුනා...
මට ලං වෙන්න එයාට ඉඩ දීපු මම මළ කදක් ගානට ඔහේ උන්නා....මේ වැලඳ ගැනීම සම්බන්දව මගෙන් දශමෙක තරම්වත් ප්‍රතිචාරයක් තිබුනෙ නෑ.....
මට ඒ ගැන උවමනාවක් නොතිබුනා නෙවෙයි...එයාව තදට බඳන්න මට ඕනෙ කලා ඒත්...........
" දැන් මේක ඇති නැද්ද චූටි බේබි ම්ම්ම්...."
ශාල්ගෙ හඬ අවදි වුනා....
මගෙ බෙල්ල අස්සෙ මූණ හංගන්ම එයා කතා කලා....ඒ හඬ ඕනවටත් වඩා මෘදු වුනා වගේම හැඟීම්බර වුනා.....ඒත් මං නෙවෙයි හෙල්ලුනේවත් ...හැබැයි මගෙ පපුව ගැහුනා...ඒ පපුව එක්ක තෙරපිලා තියෙන මගෙ පපුව ඕනවටත් වඩා ගැහුනා.....සමහර විට මගෙ පපුවෙ ගැස්ම ඒ පපුවට දැනෙන්න ඇති.....ඒත් මට ලැජ්ජාවක් දැනුනෙ නෑ......මගෙ ගැහෙන පපුවෙ වේගේ ඒ පපුවට දැනුනායි කියල අංශු මාත්‍රෙක ලැජ්ජාවක් මට දැනුනෙ නෑ....මගෙ පපුව දන්න දා ඉදන්ම වේගෙන් ගැහුනෙ ඒ පිරිමි පපුව නිසා විතරක්ම වෙද්දි මට ලැජ්ජාවක් දැනුනෙම නැති තරම් වුනා.....එයා ඒක දන්නවා.....ඒක එයා තරම් දන්න වෙන කවුරුත් නෑ...ඉතින් මං මොකටද ලැජ්ජා වෙන්නෙ....?
