රැයක් පහන් වෙනකොට ඇස් අතුලේ මැවෙන හීන වැඩි හරියක් අපිව බය කරලා ලොකු භීතියක් එක්ක හැරවනවා.....
බයත් එක්ක ඇහැරුනත් මොහොතකට පස්සේ දැක්කේ හීනයක් කියලා හිතකොට හිතට දැනෙන්නේ ලොකු සතුටක්...... ඒත් ගොඩක් කලාතුරකින් දකින සුන්දර හීනයකින් ඇහැරිලා යතාර්ථය ඒ හීනෙට වඩා දරුණුයි කියලා දැනෙනකොට මොනවා කරන්නද කියලා තේරෙන්නේ නෑ...... හීනෙන් ඇහැරුණු දුකට අඩලා ආයමත් නිදාගෙන ඒ හීනෙම දකින්න හැදුවත් සමහරක් විට ඒ හීනය පෙනෙන්නේ මේ ජීවිත කාලයේ එකම එක පාරක් විතරක් වෙන්න පුලුවන්.....
මමත් එවැනි සුන්දර හීනෙකින් ඇහැරුන එකෙක් වගේ චෙරෝන්ව පපුවට තුරුල් කරගත්තා...... දුන්න බෙහෙත් වල සැරට උණ අඩුවෙලා නින්ද ගියත් එයා හරියට මම එයාව දාලා යයි වගේ කියලා නින්දෙනුත් මාව තදින් අල්ලගෙන ඉන්නේ කියලා දැනෙනකොට දරාගන්න බැරි හැගීමක් හිතට ආවා...... මේ පහස මේ උණුහුම තව මොහොතකින් මට නැති වෙලා මගෙන් උදුරගෙන ඈතට යනවා..... මට බලාගන සුසුම් හෙලනවා ඇරෙන්න කරන්න කිසිම දෙයක් නෑ......
මගේ ෆෝන් එක රින්ස් යනකොට පාන්දර හතරට විතර ඇති.....
"හොලෝ...... මැඩමි....."
"අනේ සොරි භවාන් ඩිස්ටබ් කලා නම්...... මම බණ්ඩාරවෙලට ආවා...... මම මෙහෙ හොටෙල් එකක දැන් ඉන්නේ..... මෙහාට හයියෙන් වහිනවා...... ඔයාලගේ පැත්තට එන පාරේ මග හරියෙන් පාරට ගස් කඩන් වැටිලා කියලා හොටෙල් එකෙන් කිව්වා..... අපි උදේට පාර ක්ලියර් කරාම එන්නම්....."
"ආ...... හරි මැඩම් පරිස්සමෙන්......"
"ඕකේ භවාන්...... බායි......"
කෝල් එක කට් වෙනවාත් එක්කම මෙච්චර වෙලා රිලැක්ස් එකේ මගේ පපුවට අතුරුල් වෙලා නිදාන හිටිය චෙරෝන් මගේ බෙල්ල අස්සේ මූන තද කරගෙන තවත් තුරුල් උනා..... මම හිතන්නේ ෆෝන් එක රින්ස් ගිය සද්දෙ ඇහිලා...... එයත් දන්නවා තව ටික වෙලාවයි මෙහෙම ඉන්න තියෙන්නේ කියලා..... මගේ බෙල්ල පුරාම එයාගේ රැවුල් කොට වල රළුපහසටයි උණුසුම් සුසුම් වල පහසටයි අමුතුම ආවේගකාරි හැගීමක් ඇති කලත් පපුව සීතල කරගන වැටෙන කදුළු වල දැඩි සීතලෙන් ඒ ආවේගයන් පහවෙලා වෙනම හැගීමක් ඇති කරන්නේ.....
YOU ARE READING
කන්නීර්...(கண்ணீர்) || BL
Literatura Faktu"මොකෝ මේ...." "මම......." "එපා......." "නෑ මට...." "එපා.... මුකුත් කියන්නේ නැතිව මෙහෙම ඉන්න දෙන්න....." -------------------------
