The Billionaire's Sweet Psycho

Chapter 18

"How about this one, Lulu? A bit sexy at the back but I like the style."

Lulu?! What an ugly nickname!

Nakatingin lang ako sa babae at hindi binibigyan ng pansin si Luther. I was smiling on the outside but not on the inside. I am still curious. Are they dating?

"Gosh! Ang gaganda ng mga dresses. Parang lahat ng narito ay gusto ko na bilhin!"

But Luther lets her call him that? R-Really? Then she must be an important person... or someone special. Hindi naman rin ito sasamahan ni Luther na mag-shopping kung hindi.

I felt a pang in my heart at the thought.

Nang nasa harapan na nila ako mismo ay kinuha ko ang atensyon ng babae. I can't deny that the woman he's with is gorgeous. Mataas rin ang standards ko sa klase ng ganda pero aminin ko na may laban talaga itong babae na kasama niya--pero syempre mas maganda ako.

Wait, what? Where's that comparing coming from?!

"Uhm, hi. Ito na pala yung size na ni-request mo," pagkuha ko ng atensyon sa babae.

She turned to me, smiling. Nasa sampu ata ang mga damit na hawak niya. Nakasampay sa parehong mga braso.

Why isn't Luther being a gentleman and holding those dresses for her?

And why do I care?

Bakit parang may parte ko rin ang natuwa?

"Oh, thank you! Where can I try on these beautiful dresses?" tanong ng babae sa akin.

She sounds so sweet, smiling, and I felt like she really likes my designed dresses, especially from what I heard earlier. I can't bring myself to dislike this woman—

And why would you hate her in the first place, Therese Catalina?! Is it because she's with Luther?!

This intrusive thought is wearing down my patience.

"Oh, here. Halika, sasamahan kita," sagot ko. Hindi na tiningnan pa ang tahimik na si Luther na ngayon ay nakahalukipkip habang nakatingin sa amin.

"Thank you! I can't wait. The pieces are beautiful, and there are so many more I haven't seen on the other side. The tops are lovely as well. The fabrics are great, not to mention the designs and cuts."

"Thank you," I said with a wide smile.

We've arrived at the fitting rooms. It's a spacious fitting room at the end of the store. Nasa sampu kabilaan. Sa pinakauna ko siya in-assist. Pumasok rin ako sa loob.

"Here's the mirror," I pointed out.

"And this is the garment hook for your clothes, and a table where you can place the dresses. Oh--Let me help you with that," sabi ko naman at tinulungan siya sa dami ng mga dress na hawak niya at ako na ang nagbaba sa table.

"Thank you!" sagot naman nito sa akin.

"If you need help putting on any of the dresses, I'm just outside. You can call me if you need assistance."

Malawak naman ang ngiti na tumango ito sa akin at nagpasalamat ulit. Nang isarado na nito ang pinto ay lumabas ako at sumandal sa gilid. Nang mapansin ko naman na isa-isang nakabukas ang pinto ng mga fitting room ay naglakad ako para isarado ang mga 'yon.

"Hindi siguro nila Lala naisara kanina nung may mga nag-fit."

Mukhang mga gutom na talaga.

And when I was in the middle, hihilahin ko na sana ang pinto but then I gasped as an arm suddenly pulled me inside.

"W-What the fck! Who--"

A hand gently covered my mouth, causing my eyes to widen in shock as I was pinned against the wall of the fitting room. Nakatalikod ako dito habang takip ang bibig ko.

But then I smelled the person's scent and stopped struggling when I realized who it was.

Napapikit ako ng mariin nang ibaba niya ang kamay.

"Luther," I whispered, not bothering to turn around and look at him.

"I thought you were going to bite me," he said in a low voice.

Talagang kakagatin ko na siya kapag hindi niya pa ako pinakawalan!

"What's with you?" bulong ko.

Nararamdaman ko ang init ng hininga nito na tumatama sa leeg ko. Our bodies are so closed with each other at ang kamay niya ay nasa baywang ko pa rin. Bumabaon ang mga daliri niya doon.

"You didn't greet me when you saw me, Catalina."

Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko nang pagkatapos niya na sabihin 'yon ay maramdaman ko ang mga labi niya sa batok ko. Gosh, it's a bad thing that I tied my hair in a tight bun!

"You're even avoiding eye contact with me."

"Y-You are with a woman, of course! What do you expect me to do?" mahina ko na tanong. Kinakabahan na baka marinig kami ng kasama niya.

At nang maramdaman ko na mas lumalapit pa siya sa akin ay napasinghap ako at nailapat ko ang palad ko sa dingding ng fitting room.

"L-Luther..."

"I don't like that," halos wala nang salita nang sabihin niya 'yon.

"Ayoko na hindi mo ako pinapansin na parang wala ako sa paligid."

A-At bakit parang tunog nagtatampo siya eh hindi lang naman siya pinansin? Napabuga ako ng hangin at pumihit na para humarap sa kaniya. But I regret turning around because our face was now only an inch away from each other. Nahuli ko rin agad ang pagtatagis ng bagang niya nang magkatinginan kaming dalawa. Lalong nanigas ang panga niya nang dumako ang mga mata niya sa mga labi ko.

"G-Go out... I don't want to be seen here with you ng kasama mo na babae."

Tumaas naman ang sulok ng mga labi niya na parang natuwa pa sa sinabi ko. May saltik ba siya? Pinangangalagaan ko rin ang pangalan ng shop ko, 'no!

"The woman you are with is sweet and kind, ganoong mga babae ang bagay sa 'yo kaya seryosohin mo. Labas na. Mauna ka at susunod ako para hindi halata--Luther!" I gasped at ang tigas ng pagkakatawag ko sa pangalan niya nang bigla niya akong hapitin sa baywang.

"W-What are you doing?!" sita ko sa kaniya.

But he didn't asnwer me. I felt his hard body pressed against mine. Nakasandal na ako sa pader habang ang mukha niya ay bumaba sa leeg ko. Naramdaman ko agad ang mga labi niya na lumalakad sa parte na 'yon. I gasped and gripped on his black long sleeve polo.

"S-Sht ka. Ano ba, Luther..." bulong ko.

"Are you jealous, Catalina?" he asked, amused. Nang maproseso ng isipan ko ang sinabi niya ay mabilis ako na umilis.

Luther looked at me and I bit my lip when I saw his jaw-dropping smile.

Ang gwapo! Nakakainis!

"A-Ang kapal mo. Hindi ako nagseselos, 'no!"

Pero ano yung natuwa ka kanina kasi hindi man lang tinulungan ni Luther ang babae na kasama nito na buhatin ang mga damit na dala? Tapos he even looked uninterested!

Hindi naman ako natuwa! Nagtaka lang!

"Really?"

"Oo!" sagot ko pa. Mas lumalapit ang mukha niya sa akin. His nose was already touching mine. At nang itulak ko siya--ng wala naman kalakas-lakas ay nakastigo ko ang sarili ko.

Are you really pushing him with that strength, Thes?! Hindi nakakakumbinsi!

"That's not what I see in your face, Catalina," he muttered under his breath.

I can't believe that we are arguing while whispering to each other!

"H-Hindi nga! Ang kulit!"

Bakit sa tingin at ngisi niya ay parang sinasabi ng mga 'yon na hindi niya ako pakakawalan dito hangga't hindi ko inaamin na nagseselos nga ako sa kasama niya?!