The Billionaire's Sweet Psycho

Chapter 7

"Uhm, Ma'am, do you need help?"

I stopped walking slowly when I heard a voice behind me. Dahan-dahan ako na napailing kasabay ng pag-angat ng kamay ko.

"N-No. I am fine," I said and smiled. Pero hindi ata ngiti ang nagawa ko sa isang nagmamagandang loob na room attendant kung hindi ngiwi.

Nakatingin siya sa akin ng may pagtataka at pag-aalala. Siguro ay ang nasa isip niya kung ano ang nangyari sa akin at iika-ika ako na naglalakad habang ang palad ay nakalapat sa pader.

"Ganoon po ba, ma'am. Sigurado po kayo?"

"Hmm. Sigurado ako. Okay na okay lang," sagot ko pa.

Nang manatili ito sa harapan ko at  mukhang nagdadalawang isip pa kung iiwan ako ay mas pinalawak ko ang ngiti ko para makumbinsi ito na ayos lang ako. My eyes even closed because I was trying so hard. Nang tumango ang room attendant at nagsimulang maglakad muli ay napabuntong hininga ako.

I silently cursed. My legs are fckng shaking, my chichi are damn throbbing in pain. At ito... as usual after ng one hot night with a hot man sa mga novels, ginawa ko ang pagtakas na kadalasan nababasa ko na ginagawa ng mga female lead. Kasi anong aasahan ko pag nagising si Luther? Tapos naman na rin ang pakay namin sa isa't-isa. Lust. That's all.

"Sht," napamura ako nang muling maglakad. Malapit na ako sa exit ng hotel at binibilisan ko dahil baka mamaya ay magising pa si Luther.

After he ravage me I realized that he's really hot as hell. Hindi lang kasi sa itsura kung hindi pati na rin ang mga kaya niyang gawin sa kama. I didn't regret anything.  Damn I can still remember everything vividly. How he moaned my name while thrusting inside of me. How his hard manhood fill me--ay Catalina!

"Ikaw ata ang gusto mo maulit ng maulit 'yon!" sita ko sa sarili ko.

Natampal ko ang noo ko habang paika-ika pa rin na naglalakad. Napansin ko naman ang pagtingin sa akin ng ibang mga empleyado ng hotel. Now I feel so embarassed. Malamang sa malamang alam na ng mga iyan kung bakit ako iika-ika ng ganito. Sht. I should've brought a shade. Exposed na exposed ang muhka ko.

Hindi rin naman ako nagsisisi na si Luther ang nakakuha ng virginity ko kasi lugi pa ba ako?

Ayoko lang na manatili doon kasi malakas ang pakiramdam ko na baka mamaya ay paggising niya atakihin na naman ako. Hindi naman sa assuming pero iyon ang feel ko sa mga pinaggagawa niya sa akin.

I can't blame Luther if ever. Irresistable talaga ako.

Saka I am done with him. Last naman na 'yon. Sigurado na hindi na kami magkikita ulit--oh. Magkita man siguro ay kung may kinalaman kay Tangi at sa fiance niya na kapatid ni Luther. Kasi hindi naman ako makakahindi sa gaga na 'yon pag nakiusap lalo na at nagkamabutihan na ulit sila ni Rozzean. Tiyak na kasal na lang ang kulang sa dalawang 'yon.

"Aahh. Kailangan ko pa kayang magpatingin sa doctor? Ang sakit talaga," I said, groaning in pain.

Normal ba itong ganito? Tanungin ko kaya si Tangi?

Without second thought. I took my phone inside my bag. Kasabay rin naman ng pagdating ng sasakyan na binook ko. Nang huminto 'yon sa harapan ko ay nakita ko na bababa ang driver dahil nakita na iika-ika ako ay umiling ako dito. Nakakahiya. Makapal ang mukha ko pero hindi ko kinakaya ang tingin nila sa akin as if they knew what happened to my chichi.

Pagkasakay ko sa sasakyan ay sinabi ko agad sa driver ang address ko at idinial ko ang numero ni Tangi. I thought I already press it.

("Good morning, Thes. I heard what happened to Tito Trevor. Kumusta na siya?")