ROYALTY •|• BxB •|•

Chapter 12: The Satan's son

Merhaba. Bölümü geciktirdiğim için üzgünüm. Normalde ithaf yapmam ama bu bölümü ell_wise ithaf ediyorum. Teşekkür ederim. Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar. Love y'all 🤎

~•~•~Elaine Laila Parker~•~•~

~•~•~25.08.2024~•~•~

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Agron bir süre sessizce uyuyan ruh eşini izledi.

Bugün çok yorulmuştu ve dinlenmeyi herkesten çok hakediyordu.

Parmaklarını nazikçe Cyrus'un yumuşak saçlarında gezdirdi ve onları okşadı.

Ardından ayağa kalkarak pencereye yürüdü.

Cyrus'a karşı duyguları her geçen gün büyüyordu. Bir süre sonra içine sığamaz hale gelecekti.

Nitekim bazen kendini tutamayıp sevgisini dışa vuruyordu. Onu öperek, sarılarak ya da sadece gülen gözlerle bakarak.

Henüz ondan kötü bir tepki almamıştı. İçten içe hiçbir zaman da böyle bir tepki almayacağına inanıyordu.

Bir süre daha sessizce düşündükten sonra ruh hayvanına seslendi.

"Cercy."

Bir kaç saniye içinde Cercy insan formunda onun yanında belirdi ve pencere kenarına oturdu.

Agron ona değerlendirici bir bakış attı. Ceryc bir konuşma yapacaklarını bilerek insan formunda gelmişti.

"Bana anlatmak istediğin bir şey var mı?" diye sordu Agron hiç uzatmadan direkt konuya girerek.

Cercy gülümsedi ve omuz silkti.

"Özür dilerim. Beni uyardın ama dayanamadım."

Agron sesli nefes verdi.

"Evet seni uyardım..."

Ellerini saçlarından geçirdi ve aya baktı.

"Sana kaç kez söyledim, Cercilia. O benim ruh eşim."

Cercy tek kaşını kaldırdı. Agron tanıştıklarından beri sadece iki kez onun tam adını kullanmıştı. Ve nedense her iki durum da Cyrus ile ilgiliydi.

"Bak Cercy." dedi Agron dikkatle kadını süzerek. "Benim için tek doğru insan o, tamam mı?"

Bakışları yatakta huzurla uyuyan Cyrus'a döndü ve gülümsedi.

"Onu böyle testlere sokmana gerek yok. Anlıyor musun?" diye devam etti.

Ceryc derin nefes aldı ve onu taklit ederek "Bak Agron." dedi.

"Korkuyorsun tamam mı?" dedi Agron'un gözlerinin içine bakarak. "Çok korkuyorsun hem de. Yemin ederim ki şu an testi geçip geçmediğini deli gibi merak ediyorsun. Sor işte. Neden korkuyorsun ki?"

Agron duraksadı ve istemsizce gözlerini kaçırdı. Kalbi sıkışmıştı.

"Merak falan etmiyorum. Uydurma." dedi kısık sesle ama buna kendisi bile inanmamıştı.

Cercy başını sallayarak güldü ama bir cevap vermedi. Bir kaç dakika ikisi de konuşmadı.

Nihayet kendine gelerek "Belirsizlik çok kötü bir şey Cercy..." dedi Agron kısık sesle. "Onun ne düşündüğünü, ne hissettiğini bilmemek."

Gözleri hafif dolunca başını kaldırıp aya baktı. Şimdi ağlamamalıydı.

"Henüz çok erken olduğunu biliyorum." dedi titrek nefes alarak. "Birden bire karşısına çıktım ve bodoslama hayatına daldım. Sonra ruh eşi olduğumuzu öğrendi. Hemen beni kabul edemez biliyorum. Ama o benim ruh eşim işte..."