အပိုင်း ( ၂၅ )
ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်တွင် "ဒုတိယမျိုးဆက်ကြယ်ပွင့်" ဖြစ်ခြင်းသည် ဆန်းသစ်သော အယူအဆမဟုတ်တော့ပါ ၊ အချို့သော နာမည်ကြီးပုဂ္ဂိုလ်များ၏ သားများ၊ ညီအစ်ကိုများ၊ ညီအစ်မများသည် ဆက်လက်ပေါ်ထွက်နေပြီး ၊ ထိုကျော်ကြားသောပုဂ္ဂိုလ်များထက် ပို၍ကျော်ကြားမှု မရရှိပါက တစ်စုံတစ်ဦး၏သား၊ ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မများ ဖြစ်ခြင်းဟူသော တံဆိပ်သည် မင်းအနောက်သို့ ထာဝစဉ် လိုက်နေမည်ဖြစ်သည်။
ကျန့်ပေါင်ကျူးသည် အနာဂတ်တွင် လူအများက သူမကို ပြောဆိုခြင်း သို့မဟုတ် မိတ်ဆက်သည့်အခါတွင် သူမအား 'စုမင်မေ့၏တူမ' ဟု မယူဆကြရန် မျှော်လင့်ထားသည်။
ချွီကျစ်က ထိုစကားကိုကြားသောအခါတွင် သူသည် ဒဏ်ရာရနေသော သူမရဲ့ခြေကျင်းဝတ်ကို အနည်းငယ် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အပြုံးဖျော့ဖျော့လေးဖြင့် စကားဆို၏။
"မင်းမှာ သမာဓိရှိတာပဲ"
"ဒါပေါ့"
ကျန့်ပေါင်ကျူးသည် ဆိုဖာပေါ်တွင် ကြော့ကြော့မော့မော့ လှဲချလိုက်ပြီး သူမ၏အနာဂတ်ကို စတင်မြင်ယောင်လာသည်။
"စဉ်းစားကြည့်လိုက်.. ကျွန်မက ကျွန်မအဒေါ်ထက်တောင် ပိုနာမည်ကြီးလာတဲ့အခါ လူတွေက ကျွန်မကို စုမင်မေ့ရဲ့တူမလို့ ခေါ်ကြမှာမဟုတ်တော့ဘူး.. သူတို့က သူမကို 'ကျန့်ပေါင်ကျူးရဲ့အဒေါ်' ဆိုပြီး မိတ်ဆက်ပေးလိမ့်မယ်.. ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ပြောင်းပြန်လှန်မှုပဲ.. စိတ်လှုပ်ရှားစရာပဲ မဟုတ်လား"
"....."
ချွီကျစ်မှာ ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်နေမိ၏။
"ဟုတ်တာပေါ့ စာကလေးတစ်ကောင်က ဖီးနစ်တစ်ကောင်ဖြစ်လာဖို့ မမျှော်လင့်နိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ"
"....."
ကျန့်ပေါင်ကျူးသည် သူမ၏လက်ကို မြှောက်၍ ချွီကျစ်ရဲ့လက်မောင်းကို ရွှတ်နောက်နောက်ဖြင့် ပုတ်ရိုက်လိုက်သည်။
"ရှင် ဘယ်သူ့ကို စာကလေးလို့ခေါ်နေတာလဲ"
ချွီကျစ်က ပြုံးပြီး ပြန်မဖြေဘဲ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားသည်။ ကျန့်ပေါင်ကျူးသည် သူ့မျက်နှာပေါ်မှ ဖုံးကွယ်ထားပုံရသော အပြုံးကို ကြည့်၍ ရုတ်တရက် အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာ ခံစားလိုက်ရပြီး
