အပိုင်း ( ၂၉ )
ကျန့်ပေါင်ကျူးသည် ၀တ်စုံအသစ်ကို ၀တ်ဆင်ပြီး သူမ၏ အကြိုက်ဆုံး ဆံပင်ကောက်ပုံစံကို လုပ်ရန် သူမအမေ၏ ဆံပင်ကောက်စက်ကို အသုံးပြုခဲ့သည့် ထိုနေ့ကို မှတ်မိပါသေးသည်။ သူမက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ထွက်လာခဲ့၏။
မုန့်ယရှင်းသည် ဟိုတယ်ခေါင်မိုးထပ် စားသောက်ဆိုင်တွင် စားပွဲကို သီးသန့်ကြိုမှာထားပြီး ရင်းနှီးသော အတန်းဖော်အချို့ကို သူမနှင့်အတူ ထမင်းစားရန် ဖိတ်ကြားခဲ့သည်။ မူလက သူတို့သည် ချွီကျစ်ကို ဖိတ်ကြားရန် အစီအစဉ်မရှိခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့အား ကျွေးမွေးသော မားမားမုန့်သည် သူ့ထံမှ အခြားသူများ သင်ယူနိုင်ရန် သူမတို့အတန်း၏ ထိပ်တန်းကျောင်းသားကို ဖိတ်ခေါ်ရန် အခိုင်အမာ တောင်းဆိုခဲ့သည်။
သူ၏အေးစက်စက်နှင့် ခပ်တန်းတန်းဖြစ်သော ပင်ကိုယ်စရိုက်ကြောင့် ဖိတ်ခေါ်ချက်ကို ငြင်းဆန်နိုင်သည်ဟု မုန့်ယရှင်းထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ချွီကျစ်က ညစာစားရန် ဖိတ်ကြားချက်ကို အလွယ်တကူ လက်ခံလိုက်သည်။
ကျန့်ပေါင်ကျူးနှင့် ချွီကျစ်တို့သည် ရပ်ကွက်တစ်ခုတည်းတွင် နေထိုင်ကြပြီး သီအိုရီအရ ၎င်းတို့သည် အတူတကွသွားနိုင်ကြသော်လည်း ၊ သူတို့၏ဆက်ဆံရေးမှာ အမြဲတမ်း ကျောက်တုံးကျောက်ခဲများနှင့် ပြည့်နှက်နေသောကြောင့် ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံး သီးခြားတက္ကစီစီးရန် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။
သီးခြားစီ ထွက်ခွာကြသော်လည်း ဟိုတယ်သို့ တစ်ချိန်တည်းနီးပါး ရောက်ရှိလာကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး တစ်ပြိုင်နက် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာစဉ် ချွီကျစ်က ပွဲအခမ်းအနားအတွက် ၀တ်ဆင်ထားသော ကျန့်ပေါင်ကျူးကို ကြည့်လိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ဟိုတယ်ထဲသို့ ၀င်သွားလေသည်။ သူစကားမပြောသော်လည်း ကျန့်ပေါင်ကျူးအနေနှင့် သူ့မျက်လုံးများထဲမှ စကားလုံးပေါင်းတစ်ထောင်ကို နားလည်နေပြီဖြစ်သည်။
"ချွီကျစ် နင် ခုနက အဲဒီအကြည့်က ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
မုန့်ယရှင်းအတွက် ပြင်ဆင်ထားသောလက်ဆောင်ကို ကိုင်ထားရင်း ကျန့်ပေါင်ကျူးက သူ့ကို အမီလိုက်ပြီး မေး၏။
