-Psycho Psychiatrist-

24. Bölüm

-Psycho Psychiatrist-

Yazar:Gintoki

24. bölüm

Sehun yatağın ortasında oturan bedenin yanına yaklaşmaya korktu. Kapıya sırtını yasladı ve kollarını birleştirdi. Chanyeol'ün kaşları çatılmaya başladığında cesaretlendi ve her şeyi en başından diyebileceği bir yerden anlatmaya başladı.

"Lise zamanlarını hatırlıyorsun değil mi? Aslında tam olarak sorunun nerede olduğunu bilmiyorum. Nereden başlamalıyım?"

"Kimsin?"

Sehun acı dolu fakat düz bir şekilde çıkan sesi kulaklarında işittiğinde eş zamanlı olarak kalbi sızladı. Chanyeol sorunun cevabını biliyordu. Yine de bu şekilde sorması Sehun'un kalbinde asit dolu bir torba varmış ve patlayarak yavaşça geçtiği yerleri yakarak ilerliyormuş gibi hissetmesine neden oldu.

"Ben benim Chanyeol. Sana hiçbir zaman yalan söylemedim."

Chanyeol derin bir nefes alırken sırtını yatağın başlığına yaslayarak ayaklarını uzattı.

"Gerçekleri de söylemedin Sehun. Tekrar soruyorum, kimsin?"

Sehun sırtını yasladığı kapıya kendini iyice bastırdı ve kollarını göğsünde birleştirdi.

"Oh Sehun. Senin lise arkadaşın."

Chanyeol mimiklerini kullanmak için kendini çok yorgun hissediyordu.

"Bana inanmıyor musun yoksa?"

Chanyeol çarşafın soğuk kısmını hissedebilmek için ayağını hafifçe sağa ittirdi. İma dolu gülüşüyle konuşmaya başladı.

"Sehun her hafta birileri geliyor 'sana gerçekleri anlatacağım Chanyeol' deyip daha da kafamı karıştırıyor. Artık kimseye inanmak istemiyorum."

Sehun Chanyeol'ün sonlara doğru yok olan gülüşü ve ümitsizli dolu cümleleri yüzünden paniğe kapılmıştı. Buraya gelme amacını hatırlattı kendine ve sakinleşmeye çalıştı.

"Ben sana her şeyi anlatacağım Chanyeol. İnanıp inanmamak sana kalmış. Boşlukları doldurabilmen için doğru bilgileri vereceğim sadece."

Odaya girerkenki korkusu artmıştı Sehun'un. Solunda duvarın dibinde duran sandalyeyi aldı ve yatağın yanına, ayakuçlarına doğru olan kısmına koyarak oturdu.

"Babam bu kurumda çalışan bilim adamlarından birisiydi. Bunu tam olarak bilmesen de bilim adamı olduğunu biliyorsun. Yani biliyor olman gerekir?"

Tepki alamayınca kendini biraz öne kaydırarak daha rahat bir konuma geçti ve anlatmaya devam etti.

"Bu yüzden liseye geçtiğimde her şeyden haberdardım. Çünkü babam aynı okulda olacağımızı öğrendiğinde bana her şeyi açıklamış, deney grubuna katılmamı sağlamıştı. Yaşım küçüktü fakat bizzat seni yakından inceleyebileceğim için müsamaha gösterilmişti."

Sehun gözlerini diktiği, kenarında mavi çizgi olan çarşafa bakmaya devam ederken sözlerine ara verip yutkundu. Az önce arkadaşlıklarının başlama nedeninin çok farklı olduğunu itiraf etmişti ve suçluluk duygusu derisini yakıyordu.

"Seninle arkadaş olduktan sonra bu durumdan gerçekten.."

"Kişisel düşüncelerini anlatma."

Sehun kalın ve kararlı sesi duyduğunda suçluluk duygusu ikiye katlanıp arasında onu sıkıştırıyordu.

"Lisenin üçüncü sınıfına doğru baban amacından sapmaya başlamıştı. Herkes bunun farkındaydı ve hemen hemen tüm deneyler kişiselleşmeye doğru gidiyordu. Bu yüzden kimseye belli etmeden başka bir gizli grup oluşturuldu ve deneylerin güvenli şekilde sonlandırılamayacağını fark ettikleri anda kurumun kapatılması kararlaştırıldı. Yani kararlaştırılmış. Ben ve babam bu grupta değildik."