Daddy Issue: Steven Vasques #boyxboy #tagalog

Kabanata 12

Steven's POV

Isang linggo na rin ang nakalipas nang may mangyari sa amin. Kahit papaano, naging mas maayos ang relasyon naming dalawa.

Nagkakaroon na rin ako ng oras para malaman pa ang mga gusto niya. Medyo weird nga lang ang relasyon naming dalawa, hindi tipikal na makikita kung saan.

Kung tatanungin ako kung anong estado naming dalawa, kinikilala ko siya bilang anak. Walang labis, walang kulang—mas mabuti iyon at kahit papaano, may kontrol pa ako sa kanya at hindi lumalalim ang tingin niya sa akin.

Dahil wala akong tiwala sa sarili ko.

Hindi ko lang alam kung anong turing niya sa akin. Kahit ano pa iyon, nirerespeto ko ang desisyon niya. Malaki na rin naman siya, alam na niya kung ano ang dapat gawin.

At para makabawi pa sa kanya, gumawa ako ng paraan para mapasaya siya. Wala siyang kaalam-alam sa plano ko ngayong gabi.

Sa tingin ko naman, gwapong-gwapo na ako sa suot kong puting polo, black pants, with matching black leather belt at black shoes. Lumabas na ako ng kwarto para pumuntang kusina at kumuha ng tubig. Ininom ko ang mga meds na nireseta sa akin ng doktor, mahirap na at baka bumalik pa ang erection dysfunction habang nasa kalagitnaan na ako.

Napansin ko si Allen na nagbubutones ng polo habang pababa ng hagdan. Nakita ko siyang bitbit ang cellphone niya, at biglang may tumawag sa kanya. Mula sa kinatatayuan ko, dinig ko ang usapan nilang dalawa dahil naka-loudspeaker ang volume ng cellphone.

"Bro, sorry talaga, hindi ako makakasama sa inyo," sagot ng nasa kabilang linya. Sorry? Para saan?

"Sige na, Allen. Ang killjoy mo naman eh. Victory party natin ito. Alam mo namang planado na ito noong last week pa at saka libre ko naman, wala ka nang ibang gagastusin. Kasama mga ka-group natin. Sayang pa naman, may ticket pass ako sa event."

"Promise, babawi na lang ako sa susunod. Libre ko. Seryoso, walang halong biro. Ako ang manglilibre sa inyo," sambit niya sabay upo sa sofa at inayos ang sintas ng sapatos. Hindi ko mapigilang mangiti habang pinapakinggan si Allen.

"Mukhang hindi na kita mapipigilan. Hay, sige na nga. Bawi ka sa susunod ah. Aasahan ko 'yang sinabi mo."

"Oo naman. Sige na, alis na ako. Hinihintay na ako ng—hmm." Bago pa siya makasagot sa kausap niya, umakbay ako sa kanya at saka hinalik-halikan ang leeg niya. Ilang saglit lang, kita agad sa kanya ang sobrang pamumula ng batok. Agad kong binaba ang tawag at,

"Ready ka na ba?" bulong ko sa kanya habang nakangisi. Ilang sunod na halik pa sa kanya hanggang sa magtagpo ang labi naming dalawa.

"Yes, Dad. Hmmm..." Matapos ang halik na iyon, kumalas siya sa akin at saka nagtanong, "Saan po ba talaga tayo pupunta?" sambit niya habang inaayos ang sapatos. Lumapit ako sa kanya at saka naupo sa tabi niya.

Ngumiti ako sa kanya habang hawak ang regalo ko, "Naging successful ang project ninyong magkakaklase. Well, you deserve a break." Matapos noon, nilabas ko ang dalawang gold-plated na ticket na ikinalaki ng mata niya.

Exclusive live event ng paborito niyang local band group.

"Woah! Totoo ba 'to, Dad?" Nangiti ako sa reaksyon niya habang binabasa ang laman ng ticket pass na ibinigay ko sa kanya. "Diba mahal ang ticket entrance dito? Private event 'to!" Bago pa siya magdalawang-isip, tinakpan ko bibig niya.

"Shhh... Sabihin na lang natin na pangbawi ko sa 'yo." Napikit siya nang guluhin ko ang kanyang buhok. Pambihira, ang cute niyang tignan.

"Dad, naninibago ako sa pakikitungo mo sa akin. Hindi ako sanay."

Nag-iba ang reaksyon ko nang sabihin ko na ang dahilan. "Allen, madami na akong pinag-daanan sa buhay, madami na din akong panahon na nasayang. Kung hindi pa ako nagka—" Natigil ako bigla, hindi niya pwedeng malaman ang kalagayan ko ngayon. Hinarap ko siya at saka ko inayos ang kwelyo niya, "Hindi ako naging mabuting ama sa 'yo. Kung tatanggapin mo ito—kahit papaano magiging magaan ang loob ko."

Lumapit pa siya sa akin at, "Dad, naiintindihan naman kita. Kahit anong mangyari, nakasuporta pa rin ako sa 'yo. Siguro nga hindi maganda ang nangyari dati, pero para sa akin, hindi iyon ang magsasabi kung sino ka ngayon." Kinuha niya ang ticket at saka nilapag sa desk, "Hindi ko naman kailangan 'to—hmmm." Saka niya sinandal ang ulo niya sa balikat ko habang nakataas sa harap namin ang ticket. "Masaya na akong makita kang nasa ayos ngayon, Dad."

Sa mga sinabi niya na 'yon, naging magaan ang loob ko. Hindi na ako makapagpigil, sinunggaban ko agad siya ng halik. Hanggang sa natagpuan ko ang kamay kong lumalamas sa magkabilang dibdib,

"Hmmp!"

Shit, napasobra ata. Bumitaw ako sa kanya habang siya'y nanginginig na nakatakip ng unan sa dibdib niya, maluha-luhang nakabaling ang tingin sa akin.

"D-Dad naman!!"

Nakakagigil, sarap niyang pisil-pisilin sa pisngi. "Ang cute mo talaga kapag tinutukso ka. Sarap mong panggigilan!" Ang lambot ng pisngi, ibang iba ang kutis niya kumpara sa akin.

Tumayo na ako at iniladlad ang kamay sa kanya. Inalalayan ko na siyang tumayo habang inaayos na niya ang sarili, "Tara na?"

"Basta ako ang magda-drive ah?" Agad kong iniabot sa kanya ang susi, "Yown!" Agad siyang nanakbo palabas ng bahay na parang bata. Nailing na lang ako, siguro naman oras na para ma-spoil si Allen, pangbawi sa kanya.

Sana tama itong ginagawa ko.