22 ~ forgive you

63 4 11
                                    

Şarkıyla okuyunuz. Lütfen.

Uzun bir süre durdum kana bulanmış tablonun önünde. Küçük bir kız çocuğu, yanındaki adamın elini tutuyor. Denizin önünde dikiliyorlar. Mavi olması gereken deniz bu tabloda kırmızı.

Hayır suç Ressamda değil. Suç, elimdeki silahı tutan bedenimde.

Küçük kızın beyaz elbisesine kan sıçratan bedenimde suç.

Siren sesleri kulağıma dolup taşıyor. Arkamı dönmek istemedim ama gitmek zorundaydım. Belkide değildim.

Arkamı yavaşça dönüp az önce hayatlarını sonlandırdığım bedenlere bakmamak istedim.

Ama sadece istedim.

Gözleri açık kalmıştı genç kadının. Üzerinde kırmızı puantiyeli bir elbise, kafasında ise bir sahil şapkası.

Elini çekmemişti sevgilisinden.

Yeşil gözleri dehşet ve korku ile açılmıştı. Parke zemine yayılan kanı, aynı zamandada tabloyu boyamıştı.

Belkide bir hayatı vardı. Belkide yoktu.

Arkamı dönmeye cesaret edemedim. Yeşil gözlerinin anlatmak istediği çok şey var gibiydi.

Belki arkadaş olabilirdik. Belkide olamazdık.

Kıvırcık saçları yüzünün bir kısmını kapatıyordu. Yeşil gözleri açıktı.

Dudağına sürdüğü kırmızı ruju onu daha da güzel gösteriyordu.

Gözlerime bakıyordu. Adını bilmediğim ve az önce öldürdüğüm kadın.

Arkamı döndüğümde ise şimdi karşımdaydı.

Kırmızı elbisesi kan kırmızısı olmuştu. Sıcak kan kokuyordu geniş müze. Yeşil gözlerini gözlerime dikmişti.

Kıvırcık saçları dağılmıştı. Gözleri dehşet içeriyordu.

Bana doğru gelmeye başladı. Gerilemedim. Ya da korkmadım. Ne yaparsa yapsın, ben onun katiliydim.

Kadın durdu önümde. Siren sesleri gittikçe yaklaşıyordu.

Başını sağ sola salladı. Sonra başını eğdi.

Ağlamaya başladı.

Başını kaldırdı. Gülmeye başladı, üzerime gelmeye başladı.

İki eliylede itti beni. Çığlıklarım yankılanırken bir anda kendimi bir okyanusun ortasında buldum.

Etrafta hiçbir şey yoktu ve ben yüzmeyi bilmiyordum. Yaşamak için çırpınıyordum şimdi.

Arkamı döndüm, kırmızı puantiyeli bir elbise. Sağıma döndüm, bir sahil şapkası.

Soluma döndüm, kıvırcık saçlar ve batmak üzere olan bir beden.

Hızla yanına yüzüp onu yüzeye çekmeye çalıştım.

Birden kırmızıya büründü deniz.

Birkaç el beni aşağı çekmeye başladı. Derin bir nefes alıp suya çekildiğimde panikle çırpınıyordum.

Ciğerlerime dolan su, ve vücudumu ele geçiren panik, benim sonum olmuştu.

~~

Gökkuşağı.

Hayır, Hayır!

WRONG MEMORIES || BUCKY BARNES 🦾Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin