ဘ၀အထိုထို (သို့) အပြူး

အပိုင်း ( ၂၅ )

အပိုင်း ( ၂၅ )

အပြူးမြင်တွေ့လိုက်ရသည် ၊ ဟုတ်သည်။
ကိုကိုက နန္ဒကို ပန်းစည်းပေးနေသည်။

ကိုကို ဘာစိတ်ပေါက်သွားတာလဲဆိုတာ အပြူး စဉ်းစားလို့မရခင်ဘဲ စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ အိမ်ပေါ်သို့ တက်သွားခဲ့သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်သော ဝိုင်းသုတသည် အပြေးတပိုင်း အပြူးနောက်သို့လိုက်လာခဲ့သည်။

“ ညီ ၊ ညီအထင်မလွဲပါနဲ့ ၊ ကိုကို ရှင်းပြပါရစေအုံး။ ”

“ မရှင်းပြပါနဲ့ ကိုကို ၊ ရှင်းပြမယ်ဆိုတည်းက
ကိုကို ရှုပ်ထားလို့ပဲ ၊ ကိုကို သာယာနေတာ မဟုတ်လား။ ”

“ မဟုတ်ဘူး ၊ ညီ။
အဲ့ဒီ ပန်းစည်းက ညီ့အတွက် ဝယ်လာခဲ့တာ။ နန္ဒက ကြားဖြတ်ဝင် ယူလိုက်တာပါ ၊ ညီ။
ကို့ကို ယုံပါ။ ”

“ ဒီတစ်ခါတော့ ထားလိုက်ပါတော့။
နောက်တစ်ခါဆို ခွင့်မလွှတ်ဘူး။ ”

“ အဲ့တာကြောင့် ည်ီကို ချစ်နေရတာ။
စိတ်မကောက်နဲ့နော် ၊ မုန့်ကျွေးမယ်။ ”

ပြွတ်  ပြွတ်....

ဝိုင်းသုတ အပြူးကို ဖက်နမ်းကာ အိပ်ရာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်။

နမ်းလိုက် မွှေးလိုက် နဲ့ အမျိုးမျိုး နူးစွပေးနေသည်။
နို့သီးလေးတွေကို ချေလိုက် ညှစ်လိုက်လုပ်နေသည်။
စအိုဝကိုလည်း လက်လေးနဲ့ နူးနေသည်။
ဖြဲကြည့်လိုက် ဆော့ကစားလိုက်လုပ်နေသည်။

အပြူးခံချင်နေပြီ ၊ ကိုကို့လီးချောင်းကြီးကို
ဖင်ထဲထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံချင်လာသည်။
ယားကျိကျိဖြစ်လာကာ အသည်းခိုက်နေပြီ။

ကိုကို့လီးကြီး စတင်ဝင်လာချိန်မှာတော့
အပြူး ပါးစပ်လေးဟ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး
ကာမအရသာကို တရှိုတ်မတ်မတ် ခံစား‌နေသည်။

ကိုကိုကျွမ်းကျင်နိုင်နင်းသော အလိုးအညှောင့် အဆောင့်ညှောင့်မှုများကို ခံစားနေသည်။
ဖင်ထဲ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့
အရသာကို မက်မက်မောမော ခံစားနေသည်။

ကိုကို့လီးကြီးမှာ အပြူးဖင်ထဲတွင် ပြည့်သိပ်ပြီး ကြပ်နေသည်။
ထိုသို့ လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးအညှောင့်ကောင်းတဲ့ ကိုကို ရဲ့ အပြုအစုအောက်မှာ အပြူး ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ယစ်မူးဖွယ်ရာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ရနေပါသည်။