ဘ၀အထိုထို (သို့) အပြူး

အပိုင်း ( ၅ )

အပိုင်း ( ၅ )

ညနေ နေဝင်ခါစအချိန်မှာ အပြူးရေချိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ညကျရင် နှစ်ယောက်လိုးတာခံရမယ်ဆိုတော့ တွေးရင်း သာယာနေမိသည်။
ဝတ်မဲ့အဝတ်လေးတွေထုတ်ထားခဲ့ပြီး အပြင်ကိုထွက်ဖို့ပြင်တော့ ကိုအောင်ခိုင်ဝင်လာပီး ရေချိုး ရန် အင်္ကျိချွတ်ထားလို့ ပေါ်နေတဲ့ အပြူးနို့လေးကို ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။
တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း အငမ်းမရ တအားစုပ်လာတယ်။

“ ဟာ ၊ အကို ကလဲ ၊ ရေချိုးတော့မယ်။ ”

“ ရေမချိုးခင် တချီလောက် လိုးရအောင် ၊ ညီနော်။ ”

ငြင်းလည်း မရမှာ အတူ အပြူး ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။အကို သဘော ဆိုပီး လွှတ်ထားလိုက်သည်။

အောင်ခိုင် နို့စို့ရာကနေ တစ်ဆင့်တက်လာသည်။
အပြူး ရှေ့က ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။
သူဘာလုပ်မယ်ဆိုတာသိလို့ အပြူး လက်ကာ၍ ကပျာကယာ တားလိုက်မိသေးသည်။

မရပါ ၊ အပြူး ပုဆိုးလေးကို အသာမတင်ပြီး ထွက်ပေါ်လာတဲ့လီးကလေးကို ပြွတ်ကနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

အဲ့ဒါပြီး တန်းလန်း ချထားတဲ့ခြေကိုကိုင်ပြီး လှဲ့ချလိုက်တော့ အပြူးဟာ ပျာပျာသလဲ ဟန်ပြင်လိုက်ရသေးသည်။ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက်ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ပုဆိုးကို ခါးအထိ လှန်လိုက်ပြီး ဖင်တုံတုံ ဖွေးဖွေးကြီးပေါ်လာပြီး ပြူးပြူးလေးထွက်နေတဲ့ စအိုဝကို မျက်နှာအပ်လိုက်၍ အားရပါးရ ပင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

ကျဲပြီး ညှင်းညှင်းလေးပေါက်နေတဲ့ အမွှေးလေးတွေကို ဖယ်ရှား ကာ လျှာပြားကြီးနဲ့ လျက်လိုက် ထိုးလိုက် မွှေနှောက်ပေးနေသည်။
ပြီး တော့ သူ့လီးကို သေချာဖိသွင်းထည့်လိုက်သည်။

ဗြစ် ဗြစ်...အား...အိုး...အကို ရယ်..။

ဖောင်း...ဖောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း..။

အလိုက်သင့် လိုးညှောင့်လိုက် ဖိသွင်းလိုက်ပြန်ကြွလိုက်နှင့် အချက်သုံးဆယ်လောက်အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေး လိုးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ အပြူးမှာ ကောင်းလာ၍ ဘဝင်ကျကာ ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ ပစ်ပေးနေတယ်။